(Lange termijn) ECG | Hoe wordt de diagnose hartspier gesteld?

(Lange termijn) ECG

De ECG (afkorting voor: elektrocardiogram) wordt ook gebruikt bij de diagnose van hart- spierontsteking. De elektrische acties van de hart- worden gemeten, die informatie geven over mogelijke ritmestoornissen of ziekten in het elektrische geleidingssysteem van het hart. In het geval van myocardiet, het ritme van de hart- is vaak te snel; daarnaast kunnen er extra hartslagen buiten het ritme optreden, zogenaamde extrasystolen. Deze verschijnselen worden vaak ook door de patiënt gevoeld. Karakteristieke bevindingen in het ECG kunnen zijn

  • extrasystolen
  • Ritmestoornissen
  • ST-segment verandert
  • Excitatie-geleidingsstoornissen
  • Blokformaties (AV-blok)

Laboratoriumwaarden in bloed

Een andere belangrijke ondersteuning bij de diagnose van myocardiet is het onderzoek van de bloed. Voor deze, bloed moet van de patiënt worden gehaald ader en vervolgens onderzocht in een laboratorium. De toename van sommige ontstekingswaarden in de bloed is mogelijk met myocardietVeel onderzochte ontstekingsparameters zijn het CRP (C-reactive protein), het aantal leukocyten en de bloedbezinkingssnelheid (kortweg: BSG).

Verder zijn er laboratoriumwaarden die duiden op een pathologisch proces in de hartspier, dat ook verhoogd kan zijn bij myocardiale ontsteking. Dit zijn de CK-MB en de troponine T / I. Omdat myocarditis zeer vaak ontstaat na een virale of bacteriële infectie, is het de bedoeling om frequente pathogenen in het bloed op te sporen. Kenmerkende bevindingen in het laboratorium zijn:

  • Verhoging van cardiale enzymen (CK, CK-MB, Troponin T)
  • Toename van NT-proBNP
  • Mogelijke virusdetectie in bloed
  • Indien nodig detectie van auto-antilichamen tegen structuren in het hartspierweefsel als onderdeel van een auto-immuunreactie

Beeldvorming van een ontsteking van de hartspier

  • X-thorax (detectie van een uitgezaaid hart en een terugstroom van bloed in de longen)
  • Echocardiografie (echografie van het hart)
  • MRI

De ultrageluid onderzoek van het hart wordt meestal uitgevoerd door een cardioloog. Het voordeel van ultrageluid is dat de arts een beeldvormende diagnose kan stellen zonder de patiënt aan straling bloot te stellen. Ultrageluid kan een verdikking van de hartwand onthullen in het geval van een myocardiale ontsteking.

Het echografisch onderzoek kan het kolven beoordelen functie van het hart, wat nuttig is bij het beoordelen van de ernst van de ziekte. Deze vorm van onderzoek wordt ook gebruikt om het verloop van de ziekte te beoordelen. In de MRI (afkorting van: Magnetic Resonance Imaging) van het hart zijn karakteristieke veranderingen zichtbaar bij een bestaande hartspierontsteking, daarom is deze beeldvorming nuttig voor diagnose.

MRI werkt met sterke magnetische velden die de waterstofatomen in de moleculen van het lichaam opwekken. Door het karakteristieke gedrag van de afzonderlijke waterstofatomen in de verschillende weefsels, stelt dit onderzoek de computer in staat een beeld van het lichaam te maken. De patiënt wordt tijdens het MRI-onderzoek ook niet blootgesteld aan straling.