Klachten
Vaak merkt de patiënt de ziekte niet eens leververvetting, omdat leververvetting niet direct leidt tot lever pijn of ongemak. Wat hij waarschijnlijk opmerkt is een nogal diffuus symptoom in de rechter bovenbuik met een gevoel van druk of volheid als uitdrukking van de toename in omvang van de lever Alleen wanneer een ontstekingsreactie optreedt, treden andere typische symptomen op lever ziekten zoals geelzucht (icterus), pijn, misselijkheid, enz. verschijnen. Maar zelfs deze zijn meestal slechts licht uitgesproken.
Diagnostics van leververvetting
Voor de dokter zijn verdachte feiten zoals alcoholmisbruik, ondervoeding, suikerziekte (diabetes) of zwaarlijvigheid (pathologisch te zwaar) zijn vaak al aanwezig in de medische geschiedenis (anamnese). In de loop van het klinisch onderzoek, een voelbare vergroting lever (hepatomegalie, gezwollen lever) kunnen worden gedetecteerd, wat een typische afbeelding in de ultrageluid. De bloed waarden zijn meestal normaal, alleen een verhoging van gGT (leverenzym, een verhoging duidt op leverschade) wordt gevonden. Als er verder geen klachten zijn, bevestigt dit de vermoedelijke diagnose van leververvetting, wat alleen zou worden bewezen door een lever biopsie (weefselmonster van de lever).
Therapie
Patiënten met leververvetting hepatitis/ vette lever hebben een significant verhoogd risico op het ontwikkelen van levercirrose of hepatocellulair carcinoom (HCC). Daarom is de therapie van leververvetting belangrijk, vooral omdat het volledig te genezen is. In het algemeen dienen leverbeschadigende geneesmiddelen en voedselcomponenten indien mogelijk te worden vermeden om de progressie van leververvetting te stoppen.
De causale therapie van leververvetting hangt af van de oorzaak van de leververvetting, bijvoorbeeld het strikt vermijden van alcohol of schadelijke medicijnen, adequate behandeling van suikerziekte of normalisatie van gewicht en voeding. Met deze relatief eenvoudige en zachte behandelingsopties is een volledige regressie van leververvetting mogelijk!
