Juveniele fase verwijst naar de fase van een levend wezen na de geboorte en vóór seksuele volwassenheid. Daarna worden ze als volwassenen beschouwd (adolescentie); daarvoor bevinden ze zich in het embryonale stadium. Bij mensen gaat de juveniele fase van de kindertijd tot de vroege adolescentie (puberteit).
Wat is het jeugdstadium?
De juveniele fase verwijst naar de fase van een levend wezen na de geboorte en vóór seksuele volwassenheid. De term juveniele fase kan van toepassing zijn op elk levend wezen en geeft grofweg de periode na de geboorte tot seksuele volwassenheid weer. Bij mensen kan de juveniele fase nog fijner worden onderverdeeld, zoals bij veel zoogdieren. Deze laatsten eindigen vaak de juveniele fase met geslachtsrijpheid, maar zijn dan verre van volwassen en worden onvolwassen genoemd. Strikt genomen begint bij de mens de juveniele fase onmiddellijk na de geboorte en eindigt met seksuele rijpheid en het begin van de puberteit. In deze classificatie omvat de juveniele fase echter andere subfasen; bij mensen zijn dit met name de baby- en peuterfasen en jeugd tot het begin van de puberteit. In de meeste gevallen is de puberteit zelf al begonnen in de beëindigende juveniele fase. Dienovereenkomstig ondergaat het individu tijdens de jeugdfase een reeks vormende fysieke en psychologische ontwikkelingen. Bovendien is hij na de voltooiing nog lang geen volwassene. Pas in de loop van de puberteit ontwikkelt hij zich lichamelijk en geestelijk tot een volwassene.
Functie en taak
Tijdens de jeugdfase doen zich ontwikkelingen voor die het individu gedurende zijn volwassen jaren zullen vormen. Hij leert zijn basale gehechtheidsgedrag in de kinderfase (zie bijvoorbeeld binding); verstoringen kunnen een negatieve invloed hebben op zijn hechtingsvermogen of op zijn relatie met zijn eigen kinderen gedurende zijn hele leven. Hij leert zijn lichaam doelbewust en opzettelijk te bewegen; de grove en fijne motoriek ontwikkelen zich de komende jaren. Vroeg jeugd reflexen signaleer de snelle ontwikkeling van de centrale zenuwstelsel Omdat mensen in de juveniele fase als extreem prematuur worden geboren in vergelijking met andere zoogdieren, gaan veel ontwikkelingen zeer snel en ook met grote sprongen. In de peuterfase verdiept het aangeleerde hechtingsgedrag zich en loopt en praat het kind ook met steeds meer zelfvertrouwen. Cognitieve vaardigheden worden gevormd. Ook in de jeugdfase ontwikkelen mensen zich psychisch formatief. Terwijl baby's bijvoorbeeld nog steeds aannemen dat hun behoeften dezelfde zijn als die van alle andere mensen om hen heen, leren peuters dat andere mensen niet altijd dezelfde dingen willen als zij. De jeugdfase geeft vorm aan het sociale gedrag van het kind via ouders en contact met vrienden. Aan het einde van de jeugdfase hebben veel kinderen al een heel duidelijk, deels zeer volwassen, beeld van de wereld, kunnen zichzelf op een zelfgekozen manier articuleren en jarenlang volledig zelfstandig kunnen bewegen. Als de jeugdfase overgaat in de puberteit, zijn ze lichamelijk en psychologisch zo ver ontwikkeld dat ze in principe alleen groeien tot hun uiteindelijke lichaamsgrootte, ondergaan enkele laatste fysieke en mentale ontwikkelingen en worden dan als volwassenen beschouwd. Het jeugdstadium is dus het moment waarop mensen zich fysiek en mentaal ontwikkelen tot het punt dat alleen seksuele volwassenheid ontbreekt als een essentiële factor.
Ziekten en kwalen
Omdat de jeugdfase zo formatief is in fysiek en psychologisch opzicht, kunnen er zware fysieke en mentale slechte ontwikkelingen en ziekten optreden. In veel gevallen vindt er een gebeurtenis plaats tijdens de jeugdfase die pas over jaren of decennia een ziekte kan veroorzaken. Sommige erfelijke ziekten worden pas merkbaar in de zuigelingen- en peuterfase; gedurende zwangerschap ze zijn misschien helemaal niet opgemerkt. Deze omvatten bijvoorbeeld de ziekte van Pompe, fenylketonurie or hemofilie Verschillende voedselintoleranties, allergieën en intoleranties ontstaan ook vaak tijdens de juveniele fase en zijn meestal niet levensbedreigend, maar vereisen behandeling. Ziekten die optreden tijdens de jeugdfase zijn onder meer jeugd kanker, maar gelukkig is dit zeldzaam. Minder zeldzaam zijn slechte ontwikkelingen, die aangeboren, verworven of externe oorzaken en triggers kunnen hebben. Stoornissen van de orgaanfunctie blijven vaak onopgemerkt totdat het orgaan verantwoordelijk is voor een ontwikkeling en het verstoord is. Tegen het einde van de juveniele fase, wanneer de puberteit te vroeg, te laat of helemaal niet optreedt, problemen met de schildklier of de hypofyse merkbaar worden, omdat ze verantwoordelijk zijn voor de productie van puberteit-triggering hormonen Lichamelijke aandoeningen en afwijkingen in de jeugdfase zijn zo riskant omdat ze fysieke rijpingsprocessen zodanig kunnen beïnvloeden dat blijvende schade ontstaat. Als de puberteit niet optreedt, zou het niet mogelijk zijn make-up want het op volwassen leeftijd, zelfs niet door het volgende administratie of hormonen Blijvende schade kan onderontwikkeling van de voortplantingsorganen omvatten en zelfs onvruchtbaarheid Naast het spectrum van lichamelijke aandoeningen kan er ook tijdens de jeugdfase psychische schade optreden. Hechtingsstoornissen, trauma's of soortgelijke vormende ervaringen hebben vaak geen invloed op een volwassen persoon, maar ze consolideren zich in het onderbewustzijn van een persoon. Ze hoeven hem niet eens onmiddellijk te beïnvloeden, maar ze verschijnen later in het leven door terugkerende problemen of storende gedragspatronen. Omdat ze tijdens de jeugdfase in het onderbewustzijn graven, is diepgaande psychologische behandeling nodig om dergelijke schade überhaupt herkenbaar te maken. Vooral de baby- en peuterfase is in dit verband problematisch, aangezien de patiënt zich deze periode van zijn jeugdfase later het minst bewust herinnert.
