Spiertrekkingen over het hele lichaam

Wat wordt bedoeld met spiertrekkingen over het hele lichaam?

Spiertrekkingen zijn onvrijwillig contracties van spiervezels die in principe in elke spier van het lichaam kunnen voorkomen. In principe zijn er spiertrekkingen met en zonder bewegingseffect. Verder onderverdeeld zijn: Myoclonieën (spiertrekkingen, meestal met bewegingseffect) Fasciculaties (spiertrekkingen spiervezel bundels) Er zijn veel mogelijke oorzaken voor spiertrekkingen, maar ze zijn vaak onschadelijk. Niettemin kunnen ze erg vervelend zijn en velen worden erdoor gestoord, vooral als ze verspreid over het hele lichaam voorkomen.

• Myoclonieën (spiertrekkingen, meestal met bewegingseffect)
• Fasciculaties (spiertrekkingen van spiervezelbundels)
• Fibrillaties (schokken van de kleinste spiervezels)

Oorzaken

Het is raadzaam om ze onder te verdelen naar type spiertrekkingen: Myoclonieën zijn onvrijwillig contracties van een of meer spieren en kan van buitenaf gezien worden als kort, spiertrekkingen bewegingen. Afhankelijk van de oorzaak hebben patiënten weinig of geen controle over myoclonieën. Myoclonieën kunnen onschadelijk zijn, vooral als ze optreden kort voordat u in slaap valt (slaapmyoclonieën) of als korte "rillingsaanvallen".

Ticstoornissen zijn ook een veelvoorkomende oorzaak van myoclonia, dwz gewone bewegingspatronen die niet door de getroffen persoon kunnen worden gecontroleerd. Hoewel tics zijn op zichzelf niet gevaarlijk, ze kunnen erg stressvol en stigmatiserend zijn. Een ernstige neurologisch-psychiatrische aandoening met uitgesproken tics is Gille de la Tourette syndroom.

Een andere belangrijke oorzaak van myoclonia is enkele epilepsie syndromen. Echter, epilepsie is geen uniforme ziekte; veel subvormen worden ook geassocieerd met totaal verschillende symptomen zoals tintelingen, smakken of apathie. In principe zijn allerlei neurologische symptomen denkbaar; myoclonieën komen alleen voor bij bepaalde epilepsieën.

Wanneer het hele lichaam trilt, spreekt men van een gegeneraliseerde tonisch-clonische aanval of een grand mal-aanval. Vaak trillen echter alleen individuele spieren of spiergroepen, dit wordt een focale aanval genoemd. Bij fasciculaties is het niet de hele spier die samentrekt, maar alleen bundels spiervezels, dwz delen van een spier.

In de regel is er dus geen bewegingseffect. Fasciculaties kunnen ook overal in het lichaam voorkomen, vooral na lichamelijke inspanning, ze komen vaker voor en in de meeste gevallen onschadelijk, ze worden ook wel benigne fasciculatiesyndroom genoemd. Als vuistregel geldt: als er in 3 seconden minder dan 10 fasciculaties optreden, zijn ze onschadelijk.

Ze manifesteren zich vaak als spiertrekkingen in de ooglid of in de ledematen. Naast sport zijn de belangrijkste oorzaken stress, mentale onbalans of stimulerende middelen zoals cafeïne​ Men moet vooral opletten als fasciculaties gepaard gaan met uitgesproken zwakte en spierverlies.

Dit kan een indicatie zijn van amyotrofische laterale sclerose (ALS) en moet dringend worden opgehelderd door een neuroloog! Zeldzame neuromusculaire aandoeningen zoals poliomyelitis of spinale spieratrofie moet ook worden overwogen. Een andere oorzaak is medicatie zoals choline-esteraseremmers, lithium or methylfenidaat (Ritalin) Of elektrolytstoornissen zoals een magnesium or calcium tekort.

Een hernia, vooral in de cervicale wervelkolom, kan ook leiden tot fasciculatie van het hele lichaam, maar gaat dan meestal gepaard met pijngevoelloosheid of verlamming. Fibrillaties zijn spiertrekkingen van de kleinste spiereenheden en zijn meestal alleen zichtbaar op de tong spier. Hun oorzaken komen overeen met die van fasciculaties.