Definitie
De ISG, ook bekend als het sacro-iliacale gewricht of sacro-iliacale gewricht, bevindt zich aan beide zijden van het bekken en vertegenwoordigt een verbinding tussen twee botten, het darmbeen en de heiligbeen ISG artrose is een degeneratieve slijtage van het gewrichtsoppervlak en de gewrichten kraakbeen, die ernstige pijn en bewegingsbeperkingen in het rug- en heupgebied.
Veroorzaken
Oorzaken voor de ontwikkeling van ISG-artrose kunnen verschillende factoren zijn. In de meeste gevallen is ISG artrose ontstaat als gevolg van een onjuiste belasting van de verbinding tussen de heiligbeen en darmbeen. De ISG is betrokken bij bijna alle bewegingen van het bekken.
Zijn functie is om de krachten die tijdens beweging worden gegenereerd op te vangen en te verminderen en ze vervolgens te verdelen over de onderste en bovenste helft van het lichaam. Een onjuiste belasting leidt tot slijtage van het gewricht kraakbeen. De vorming van ISG-artrose kan de botten betrokken bij de vorming van het sacro-iliacale gewricht om te vervormen, wat resulteert in de ontwikkeling van een verkeerde uitlijning van het bekken.
Het dragen van zware voorwerpen leidt vaak tot een verkeerde belading. Een andere oorzaak voor het ontstaan van ISG-artrose zijn oude verwondingen in het bekkengebied. Deze omvatten oude bekkenletsels als gevolg van een ernstig ongeval, die hebben geleid tot vernietiging van het gewricht kraakbeen of zelfs tot verkeerde plaatsing van het bekken en zijn ook verantwoordelijk voor onjuiste belasting.
Ontstekingen in het verleden in de ISG zijn een andere oorzaak. Vooral chronische ontstekingen kunnen een hermodellering van de gewrichtsstructuren veroorzaken. Te zwaar kan ook een verdere belasting van de ISG en het gewrichtskraakbeen veroorzaken door de enorme kracht die wordt uitgeoefend. Ook moet worden genoemd de normale leeftijdsgebonden degeneratieve slijtage van het gewrichtsoppervlak, wat kan leiden tot de ontwikkeling van ISG-artrose door de jaren heen.
Symptomen
In de meeste gevallen melden patiënten met ISG-artrose ernstig pijn in de diepe rug en heuppijn en aanzienlijke beperkingen in het bewegingsverloop. Deze pijnen treden plotseling op tijdens beweging en kunnen uitstralen naar de benen, vergelijkbaar met een hernia in de lumbale wervelkolom. In de vroege stadia van ISG-artrose, vooral de ernstige rugpijn in de onderrug treedt in eerste instantie alleen op onder stress, zoals langdurig staan of lopen.
Vaak is het pijn is het sterkst tijdens de ochtenduren, verbetert overdag en neemt 's avonds af in intensiteit. In de loop van de dag kan er ook pijn ontstaan bij kleinere bewegingen, zoals buigen of zelfs simpele rotaties van het bovenlichaam. Meer zitten kan ook ernstige pijn veroorzaken bij ISG-artrose.
Om aan de pijn te ontsnappen, wordt in deze gevallen een verlichtende houding aangenomen om het door de artrose aangetaste gewricht te verlichten. Als ISG-artrose al langer bestaat, straalt de pijn ook uit naar de laterale bekkenwand en het liesgebied. Als de slijtage van het gewrichtsoppervlak en het gewrichtskraakbeen zeer vergevorderd is, ontstaat vaak een aanhoudende chronische pijn, die alleen maar erger wordt door stress.
De slechte positie van het bekken, die vaak wordt geassocieerd met ISG-artrose, kan in de loop van de tijd leiden tot verdere secundaire ziekten. Om de verkeerde positie en kromming van het bekken tegen te gaan, kan een kromming van de wervelkolom ontstaan, wat de pijn en de bewegingsbeperking in het gebied van de rug verder vergroot. Patiënten met ISG-artrose worden in hun dagelijks leven vaak ernstig beperkt.
Zeer ernstige pijn kan alleen worden veroorzaakt door kleine, alledaagse bewegingen. Vaak wordt de artrose veroorzaakt door een ontsteking van de gewrichten. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door fysieke prikkels zoals wrijving en blokkades.
Typische tekenen van ontsteking zijn effusies van de gewrichten, roodheid, zwelling, pijn, oververhitting en dus een beperkte gewrichtsfunctie. Deze symptomen zijn ook van buitenaf te zien in het geval van een uitgesproken ontsteking. Dit wordt "geactiveerde artrose'.
Daarentegen bestaat er stille artrose, waarbij geen activeringssignalen herkenbaar zijn. Dit stadium van de ziekte is vaak symptoomvrij. Alleen traagheid in bewegingen en stijfheid in het begin van de beweging kunnen optreden.
