Symptomen
De symptomen van gordelroos zijn relatief typisch. In het begin voelt de patiënt zich licht misselijk, met hoofdpijn, pijnlijke ledematen en een lichte koorts. Nek in sommige gevallen kan ook stijfheid optreden.
Hierdoor pijn komt voor in het geleverde gebied (dermatoom) van de wervelkolom ganglion. Er is trekken, steken en soms saai pijn. Het is vrij zeldzaam dat deze fase pijnloos is, maar het kan ook het geval zijn.
Er is een soepele overgang naar de volgende fase, waarin de symptomen worden gedomineerd door tintelingen en sensatie in het bijbehorende huidsegment. Deze worden door patiënten soms omschreven als pijn en soms als tintelend. De mate van pijn varieert van persoon tot persoon en is ook afhankelijk van de ernst van de infectie.
In sommige gevallen kan er echter extreem hevige pijn optreden, waardoor therapie met pijnstillers absoluut nodig. In ieder geval vormen zich daarna typische, kleine blaren, ongeveer ter grootte van een speldenknop. Ze hebben de vorm van rijstkorrels en zitten op de roodachtige uitslag.
Deze blaasjes vormen regelmatige velden, die in verband zijn gerangschikt en opnieuw strikt beperkt zijn tot het aangetaste huidsegment. Dit kan bijzonder vervelend zijn op de nek, omdat textiel zoals kragen, sjaals of stropdassen tegen de uitslag wrijven. Gordelroos op de nek veroorzaakt vaak zeer ernstige pijn.
Het varicella zoster-virus valt vooral de zenuwen. Deze zenuwpijnen worden als bijzonder pijnlijk ervaren, daarom is het belangrijk om hoge doses in te nemen pijnstillers. Naast de klassieker pijnstillerskunnen ook speciale zenuwpijnstillers (bijv. medicijnen zoals antidepressiva) worden gebruikt.
Helaas, zonder voldoende pijntherapiekomt het relatief vaak voor dat de pijn aanhoudt, zelfs nadat de ziekte is genezen. Dit heet post-zoster zenuwpijn. Dit is zenuwpijn dat gebeurt na de feitelijke gordelroos (herpes zoster).
Nadere inlichtingen kunt u hier vinden: Pijn met gordelroos In de meeste gevallen is gordelroos een zeer pijnlijke ziekte. De getroffenen moeten vaak zeer sterke pijnstillers slikken, zodat de pijn niet chronisch wordt. Helaas is dit risico altijd aanwezig, zeker bij zenuwpijn.
Het is natuurlijk ook mogelijk dat gordelroos in de vroege stadia met relatief weinig pijn begint. Als de blaarachtige veranderingen op de huid vroeg worden ontdekt en snel en consistent worden behandeld, is het heel goed mogelijk dat gordelroos in dit geval grotendeels pijnloos is. Een dergelijke cursus is echter nogal ongebruikelijk.
De typische uitslag bij gordelroos bestaat uit kleine met vloeistof gevulde blaren. Deze aangetaste huidgebieden jeuken vreselijk. Het is echter belangrijk om ondanks de jeuk niet te krabben.
Hierdoor kunnen de blaren opengaan voordat ze knapperig worden en kan de zeer besmettelijke inhoud weglekken en kan een tweede infectie met het virus in een ander deel van het lichaam optreden. Bovendien leidt krabben vaak tot littekens. Om de jeuk te verlichten, kunnen speciale zalven of crèmes op de puisten worden aangebracht.
Het lymfestelsel beschermt het lichaam tegen ziekteverwekkers. Daarom gordelroos in de nek kan ook zwelling van de nek veroorzaken weefselvocht knooppunten. Het varicella zoster-virus is hiervoor verantwoordelijk.
Het hecht zich aan de ganglia (= ophoping van zenuwcel lichamen) en leidt tot een ontsteking van de corresponderende zenuw en het huidgebied dat deze gevoelig levert. Samen met deze karakteristieke uitslag, gezwollen nek weefselvocht knooppunten zijn een klassiek teken van gordelroos. Natuurlijk zwelling van de nek weefselvocht knooppunten kunnen vele andere oorzaken hebben. Meer informatie is hier te vinden: Gezwollen neklymfeklieren
