Therapie
De therapie van ISG-artrose is gelimiteerd. De schade aan het gewricht veroorzaakt door het vorige beloop van de ziekte en vooral het versleten gewricht kraakbeen zijn niet omkeerbaar. In eerste instantie ligt de focus op effectieve verlichting van de bestaande symptomen en vooral de hardnekkige pijn.
Om de pijnis de toepassing van warmte erg handig. Warmte kan worden toegepast in de vorm van straling, pleisters, fango-packs of zelfs kussens. Massages kunnen helpen om het omliggende weefsel en spiergebieden los te maken en zo mogelijke spanning te verlichten.
Speciale fysiotherapie kan de mobiliteit in de ISG verbeteren en mogelijke overbelastingsfouten en blokkades compenseren. Het is ook nuttig om het gewicht ernstig te verminderen te zwaar patiënten. Vanwege de te zwaar er wordt een verhoogde druk uitgeoefend, wat leidt tot een sterke belasting van de ISG en het verloop kan versnellen.
Om de pijn, zogenaamde niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals ibuprofen or diclofenac kan worden gebruikt. Een andere mogelijke therapie-optie is infiltratie, dat wil zeggen het injecteren van lokaal effectieve anesthetica. De anesthetica worden ofwel rechtstreeks in de gewrichtsruimte van de ISG of in de ligamenten rond het gewricht geïnjecteerd om de pijnreceptoren die zich daar bevinden te elimineren.
Om het pijnlijke beloop van ISG te verlichten artroseis de zorg van een fysiotherapeut bijzonder nuttig. Lichamelijke activiteit verbetert de mobiliteit binnen de ISG en kan spanning en mogelijke blokkades tegengaan. Door middel van bepaalde fysiotherapeutische oefeningen kan het gewricht worden ontlast en kan vooral een eventuele verkeerde ligging worden gecompenseerd.
Een mogelijke oefening om de ISG los te maken en te strekken, wordt als volgt uitgevoerd: De patiënt staat met één been op een kruk. De hand aan de zijkant van de been die op de kruk staat, wordt op de bekkenlepel geplaatst. Met de vrije hand moet men zich vastmaken aan de rugleuning van een stoel of zelfs aan een tafel.
Dan is het gratis been wordt lichtjes en losjes gezwenkt. Na een paar herhalingen is de zijkant veranderd. Een andere oefening wordt gedaan in rugligging.
Hier worden de benen opgetild en gehoekt zodat de onder- en bovenbenen 90 ° ten opzichte van elkaar staan. Vervolgens voert de patiënt een beweging uit die lijkt op fietsen. Om de onderrug en vooral de ISG te mobiliseren en los te maken, kunnen de benen ook in rugligging worden opgezet en licht gebogen en de handen onder de heiligbeen.
Vervolgens beweeg je het bekken iets heen en weer en ga je in de laterale beweging. Er zijn andere eenvoudige oefeningen, maar deze moeten worden begeleid door een getrainde fysiotherapeut om ervoor te zorgen dat ze veilig en correct worden uitgevoerd. Chirurgische behandeling van ISG-artrose moet altijd als de laatste keuze worden beschouwd als conservatieve maatregelen de symptomen niet voldoende verlichten of als er instabiliteit in het gewricht is.
Een verstijving, een zogenaamde artrodese, kan in één handeling worden uitgevoerd. Dit is een permanente immobilisatie van het sacro-iliacale gewricht. De chirurg krijgt via de huid- en spierlagen een geschikte toegang tot de ISG.
Wanneer de gezamenlijke capsule is geopend, het beschadigde gewricht kraakbeen is volledig verwijderd. Om de benige structuren van de ISG te verbinden, schroeven of stukken van de patiënt botten die eerder zijn verwijderd uit de patiënt iliacale top zijn ingevoegd. Een operatie op deze schaal brengt enkele complicaties met zich mee.
Naast bloeden, verwondingen aan zenuwen en spieren kunnen ook chronische pijn optreden en kunnen infecties worden uitgelokt. Sinds enkele jaren is er een nieuwe methode, die bij voorkeur wordt gebruikt om de ISG te verstevigen (Diana-methode). Met behulp van een kleine huidincisie van enkele centimeters worden via een geleidedraad drie titanium staafjes in het gewricht gestoken. Deze staafjes zorgen voor voldoende stabiliteit en groeien door tot het bestaande bot.
Deze methode is minder risicovol, heeft een kortere gebruiksduur en een goede kans op succes. Na een verstijving van de ISG dient men het voorlopig rustig aan te doen en de verbinding slechts gedeeltelijk te belasten totdat de beschadigde verbinding stabiel is en de geplaatste nagels of titanium staven stevig verankerd zijn. Alleen als conservatieve therapie niet succesvol is en de artrose blijft pijnlijk vorderen als chirurgische verstijving van het gewricht wordt overwogen.
Tegenwoordig kan de procedure op een minimaal invasieve manier worden uitgevoerd. De heiligbeen en ilium worden aan elkaar geschroefd met lange schroeven. De beweging van het gewricht wordt daardoor onderbroken, wat weinig effect heeft op het ISG-gewricht.
De pijn wordt echter langdurig en aanhoudend behandeld. Om te voorkomen ISG-artrose, is het raadzaam om een gezond en evenwichtig te volgen dieet te voorkomen te zwaar, wat schadelijk is voor de botten en gewrichten. Roken bevordert slijtage en de afbraak van gewrichten kraakbeen.
Bovendien is lichaamsbeweging en voldoende beweging voor iedereen goed gewrichten van het lichaam. Spanningen worden vrijgegeven en de mobilisatie en bloed circulatie van de gewrichten wordt gepromoot. Specifieke oefeningen voor het sacro-iliacale gewricht kunnen de spanning, pijn en misstanden die hierdoor worden veroorzaakt, verbeteren ISG-artrose.
Andere aanbevolen sporten zijn zwemmen of fietsen, omdat ze bijzonder zacht zijn voor de gewrichten. Verder dient men op vroege symptomen te letten en een arts te raadplegen, zodat behandeling en aanpassing van de fysieke belasting vroegtijdig kan plaatsvinden om een ernstig en uiterst pijnlijk beloop van ISG-artrose tegen te gaan.
