Vroeg kanker opsporing verwijst naar een reeks onderzoeken die, zelfs zonder enig vermoeden, bij gezonde individuen worden uitgevoerd om mogelijke kankers in een vroeg stadium op te sporen en zo de kans op genezing te vergroten. De wettelijke volksgezondheid verzekeringsfondsen dragen de kosten van de geslachts- en leeftijdsspecifieke onderzoeken.
Wat is vroege opsporing van kanker?
Kanker screeningonderzoeken dienen om bestaande kankers op te sporen voordat ze symptomen veroorzaken. Afbeelding toont een mammogram. De term vroeg kanker detectie vat verschillende onderzoeken samen die preventief worden uitgevoerd. Hun doel is om bestaande kankers op te sporen voordat ze symptomen veroorzaken. Dit is bedoeld om de kansen op herstel aanzienlijk te vergroten. Examens in het kader van vroegtijdige kankerdetectie worden standaard bekostigd door de wet volksgezondheid verzekeringsfondsen, omdat ze kunnen bijdragen aan het behoud van de gezondheid en dus ook aan het verminderen van latere hoge kosten. Ze zijn leeftijds- en genderspecifiek en zorgen voor uitgebreide onderzoeken van specifieke lichaamsregio's met regelmatige tussenpozen. Vroege kankerdetectie begint bij vrouwen al vanaf 20 jaar. Als er een genetisch risico op kanker bestaat, kunnen onderzoeken zelfs eerder en / of met kortere tussenpozen worden uitgevoerd.
Functie, effect en doelen
Het gestelde doel van vroege kankerdetectie zit al in de term zelf. Het doel van de verschillende onderzoeken is om kankers op te sporen die mogelijk al in ontwikkeling zijn, maar nog niet zijn ontdekt, zodat passende therapie voordat de ziekte symptomen kan vertonen of zich zelfs kan verspreiden. Artsen raden screening aan omdat uit onderzoek is gebleken dat veel kankers een betere kans hebben op genezing en ook zachter kunnen worden behandeld als de ziekte zich nog in een vroeg stadium bevindt. Omdat niet alle kankers specifieke symptomen veroorzaken snel nadat ze zich hebben ontwikkeld, worden ze vaak laat ontdekt, wat een negatieve invloed kan hebben op de verdere progressie. Mensen met een genetische aanleg moeten bijzondere aandacht besteden aan onderzoeken naar vroegtijdige opsporing van kanker. Maar voor het overige wordt gezonde mensen aangeraden om dat ook te doen. Vrouwen moeten hun geslachtsorganen laten onderzoeken vanaf 20 jaar. Vanaf 30 jaar wordt ook een borstonderzoek aanbevolen. Tussen de 50 en 70 jaar mammografie moet om de twee jaar worden uitgevoerd. Mannen hebben de mogelijkheid om hun prostaat onderzocht vanaf de leeftijd van 45 jaar. Onderzoeken voor de vroege opsporing van huid kanker en colorectale kanker kan door beide geslachten gelijk worden uitgevoerd. De eerste wordt aangeboden vanaf de leeftijd van 35 jaar, de laatste vanaf de leeftijd van 50 jaar. Kankerscreening is in principe vrijwillig en het is aan het individu om te beslissen of hij al dan niet van de onderzoeken gebruik wil maken. De betreffende huisarts kan meer gedetailleerde informatie geven over de afzonderlijke stappen en het volledige programma. Voor sommige onderzoeken, zoals mammografieworden personen die in aanmerking komen voor screening op basis van leeftijd en geslacht schriftelijk uitgenodigd.
Risico's en gevaren
Terwijl veel artsen en experts de positieve aspecten van vroege kankerdetectie duidelijk benadrukken, worden ook steeds vaker tegenstanders van screening gevonden. Overeenkomstige statistieken zouden bewijzen dat slechts enkele van de talrijke onderzoeken daadwerkelijk het beloofde voordeel opleveren. Bovendien bestaat dit voordeel alleen voor die mensen bij wie daadwerkelijk in een vroeg stadium de diagnose kanker wordt gesteld. Alle anderen konden dus helemaal geen baat hebben bij screening. Met name, maatregelen zoals mammografie or colonoscopie worden niet zelden betwijfeld, aangezien ze nogal onaangenaam zijn voor de betrokken persoon en daarom volgens tegenstanders alleen moeten worden uitgevoerd als ze echt passend zijn. Mogelijke verkeerde diagnoses die kunnen ontstaan na onderzoeken als onderdeel van de vroege opsporing van kanker worden in dit verband ook vaak besproken. Als een kanker ten onrechte wordt gediagnosticeerd, kan dit negatieve gevolgen hebben voor de psyche en het hele leven van de getroffen persoon. Onder bepaalde omstandigheden kan een dergelijke verkeerde diagnose of niet-specifieke bevindingen leiden op onnodige chirurgische ingrepen, die in het ergste geval het welzijn van de patiënt kunnen aantasten (bijv. impotentie of incontinentie na prostaat chirurgie). Het is uiteindelijk altijd ter beoordeling van de persoon of, en zo ja, welke kankerscreening hij of zij wil ondergaan. Artsen en volksgezondheid verzekeraars geven gedetailleerde informatie over de onderzoeken zelf, hun voordelen en mogelijke risico's.
