Gevoel van druk en pijn bij de zonnevlecht
Gevoelens van druk en pijn op het gebied van de zonnevlecht zijn eerder te wijten aan de omliggende organen en structuren. Dit zijn de maag, dikke darmalvleesklier en de oppervlakkige buik- en diepe rugspieren. In het meest ongevaarlijke geval kan een gevoel van druk ontstaan door een verstoorde spijsvertering met veel lucht in de dikke darm of in de zin van een vol gevoel vanuit de maag.
Als het gebied boven de zonnevlecht is pijnlijk door druk, er is mogelijk een ontsteking van het slijmvlies van de maag. Dit zou gepaard gaan met misselijkheid en mogelijk braken. Als de maag gevoelig en vreemd elastisch aanvoelt, kan dit een ontsteking zijn van de alvleesklier (pancreatitis).
In dit geval zou je verwachten dat de pijn om riemachtig naar de rug te stralen. Spanning in de rug kan ook het midden van het lichaam irriteren, bijvoorbeeld door langdurig zitten of door een gebogen houding of onbekende grond tijdens het slapen. Hier, wat kort stretching en yoga oefeningen na het opstaan worden aanbevolen, bijvoorbeeld de zonnegroet.
Wat gebeurt er wanneer de zonnevlecht wordt geraakt?
De zonnevlecht bevat vezels van de zogenaamde autonome zenuwstelsel (autonoom). Het autonome zenuwstelsel is verantwoordelijk voor de regulering en controle van de organen, die niet opzettelijk kunnen worden beïnvloed. Hiervoor zijn twee antagonisten verantwoordelijk: men stelt het lichaam alert en maakt het gereed voor actie (sympathiek zenuwstelsel), de ander is meer verantwoordelijk voor ontspanning en vertelt de hersenen hoe het met de organen gaat (parasympathische zenuwstelsel).
Door een complexe cyclus van controle en tegenwerking, de hartslag, long functie, de activiteit van het gehele maagdarmkanaal en de bloed de doorstroming naar de orgels wordt beïnvloed. Als een harde klap deze zenuwplexus raakt, wordt deze niet goed gestimuleerd en reageert op deze stimulus met een overdreven reactie. Er is een bevel om alles te verwijden bloed schepen in de buikholte, het bloed daar kort "zinken" en te weinig stroomt terug naar de hart-.
Bovendien, de hart- krijgt het commando om langzamer te slaan. De combinatie van deze twee reacties op de beat leidt dienovereenkomstig tot minder bloed wordt gepompt vanaf de hart-, de instroom naar de hersenen tijdelijk verminderd en dit kan leiden tot duizeligheid of zelfs bewusteloosheid. In een gezond lichaam wordt deze onbalans binnen enkele seconden herkend en neemt het actieve deel van het autonome zenuwstelsel tegenmaatregelen. De voorwaarde is in evenwicht en de bloedstroom keert terug naar normaal. dit proces maakt de getroffen persoon echter tijdelijk onbekwaam totdat er voldoende bloed de hersenen nog een keer. De pijnduurt echter iets langer omdat het plotselinge verpletteren van de buikorganen door de klap een heel vuurwerk van pijn doet ontbranden, om zo te zeggen.
Alle artikelen in deze serie:
