Is een WPW-syndroom erfelijk?
Nr. WPW-syndroom is een aandoening van de hart- dat is aangeboren. Het is echter niet erfelijk.
Diagnose van het WPW-syndroom
Aanvankelijk speelt de anamnese een doorslaggevende rol. Het geeft meestal de eerste aanwijzingen voor het vermoeden van de aanwezigheid van een hartritmestoornissen. Het ECG biedt verdere belangrijke aanwijzingen voor de diagnose.
Naast het normale ECG, a ECG op lange termijn meting over 24 uur of zelfs 7 dagen kan worden gebruikt. Een stress-ECG kan ook worden gebruikt. In dit geval zit de betrokkene meestal op een fietsergometer en wordt hij blootgesteld aan toenemende fysieke belasting terwijl parallel een ECG wordt geschreven.
An ultrageluid onderzoek van de hart- (echocardiografie) wordt ook vaak uitgevoerd. Een heel specifiek onderzoek in WPW-syndroom is het elektrofysiologisch onderzoek (EPU), dat de accessoireweg in meer detail onderzoekt. Een speciaal type hartkatheteronderzoek wordt voor dit doel uitgevoerd. In de meeste gevallen wordt tijdens dit elektrofysiologische onderzoek ook een therapeutische ablatie uitgevoerd.
Welke ECG-veranderingen worden gezien bij het WPW-syndroom?
De typische en pathognomonische (zeker indicatief voor een WPW-syndroom) ECG-verandering is de zogenaamde deltagolf. De excitatie van het atrium wordt in het normale ECG weergegeven als een P-golf. Dit wordt gevolgd door kamerexcitatie als een zogenaamd QRS-complex.
De deltagolf is een golf die direct voor het QRS-complex ligt en er als het ware in opgaat. In het ECG met WPW-syndroom is er ook een verkorte PQ-tijd (tijd tussen boezemfibrilleren en ventriculaire excitatie) en veranderingen in excitatieherstel (ST-segment en T-golf). Het WPW-syndroom wordt gekenmerkt door plotselinge aanvallen van tachycardie (paroxysmale tachycardie) De aanvallen komen uit het niets en zijn meestal onvoorspelbaar voor de getroffenen.
Ze kunnen van seconden tot minuten duren, maar ook tot uren. De hartslag kan oplopen tot meer dan 200 slagen per minuut (normale hartslag is tussen 60 en 100 slagen per minuut). De tachycardie de aanval eindigt net zo plotseling als het begon.
Naast de snelle hartslag kunt u last krijgen van ongemak, zweten en duizeligheid. In zeldzame gevallen kan het WPW-syndroom leiden tot ventrikelfibrilleren, een acuut levensbedreigend effect hartritmestoornissen. Dit kan leiden tot bewusteloosheid en de behoefte aan reanimatie.
Alle artikelen in deze serie:
