Symptomen bij volwassenen
De drie kerncomplexen van ADHD symptomen zijn aandachtstekort, impulsiviteit en hyperactiviteit. Elk van deze termen dekt een verscheidenheid aan symptomen die bij elke patiënt kunnen, maar niet hoeven te voorkomen. De aandachtsstoornis manifesteert zich bijvoorbeeld in de afleidbaarheid, vergeetachtigheid, gebrek aan concentratie en soortgelijke problemen van de getroffen persoon.
Het is verantwoordelijk voor de moeilijkheden op school en in het werk van de volwassene. Impulsiviteit is merkbaar in de besluitvorming, het emotionele gedrag en de reactie van de persoon. Het maakt het moeilijker om na te denken over de gevolgen en om te integreren in de sociale omgeving.
Hyperactiviteit wordt gekenmerkt door een enorme drang om te bewegen en maakt de patiënt nerveus en rusteloos. Welke symptomen het individu daadwerkelijk vertoont, verschilt van geval tot geval. Sommige vertonen een geïsoleerde aandachtstekortstoornis, andere hebben alleen problemen met sociale interacties.
ADHD is ook moeilijker op te sporen bij volwassenen dan bij kinderen. Omdat de problemen sindsdien bestaan jeugd en de getroffen personen hebben daarom geworsteld ADHD symptomen gedurende vele jaren vormen de meeste van hen hun eigen compensatiestrategieën. Ze vermijden situaties waarin hun ADHD merkbaar zou zijn.
Bij volwassenen kan een aandachtstekortstoornis zich bijvoorbeeld manifesteren als desinteresse, impulsiviteit als sociaal isolement en hyperactiviteit als overmatige fysieke activiteit. Er zijn verschillende manieren waarop ADHD zich kan uiten bij volwassenen die aanzienlijk minder typisch zijn dan bij kinderen. Bovendien wordt het risico op bijkomende symptomen steeds groter na jaren van symptomatologie.
Bijvoorbeeld Depressie en soortgelijke problemen komen significant vaker voor bij volwassen ADHD-patiënten dan bij de rest van de bevolking. De typische kerncomplexen vallen daardoor niet alleen minder op in vergelijking met het kind, maar er treden ook andere symptomen op. Het optreden van ADHD bij volwassenen wordt dus veel complexer en moeilijker te interpreteren. De herkenning van de ziekte en de behandeling en ondersteuning van de getroffen persoon is daarom een uitdaging, maar erg belangrijk om bijkomende problemen te vermijden.
Problemen in het partnerschap
Mensen met ADHD hebben vaak moeite met concentreren, zijn snel afgeleid en impulsief. Dit leidt vaak tot moeilijkheden en argumenten in de relatie. Het grootste probleem is een verstoorde communicatie.
De getroffenen vinden het moeilijk luisteren naar en reageren op hun partner. Ze reageren ook vaak ongepast, vergeten belangrijke dingen en zijn onbetrouwbaar. Dit gedrag is frustrerend voor de partner en is moeilijk te begrijpen, dus reageert hij met kritiek en voelt hij zich niet gewaardeerd.
Vaak zijn ADHD-patiënten ook impulsief en emotioneel stemmingswisselingen en voelen zich niet begrepen, dus worden ze snel beledigd. Als de aandachtstekortstoornis ook de seksualiteit beïnvloedt, zet dit ook de relatie onder druk. Frequente kritiek van de partner verlaagt het toch al meestal lage zelfrespect van de patiënt.
De symptomen worden erger en de problemen blijven bestaan. Om het mislukken van de relatie door misverstanden te voorkomen, is een goede communicatie daarom noodzakelijk. Dit kan door de patiënt en zijn partner in de juiste therapie worden geleerd.
Alle artikelen in deze serie:
