Iritis met inflammatoire genese | Ontsteking van de iris

Iritis met inflammatoire genese

Deze groep iritiden is gebaseerd op infectieziekten. De immuunrespons van het lichaam op de vorige infectie leidt vervolgens tot een ontsteking in de iris en uvea-gebied. Het is dus geen directe ooginfectie.

Integendeel, de ontsteking van de iris is het resultaat van de immuunrespons op kiemen die zich elders in het lichaam bevinden. Daarom nee kiemen kan daar zelfs met uitstrijkjes van de ogen worden gedetecteerd. De infectie gaat met een zekere vertraging vooraf aan de iritis.

Hieronder volgt een overzicht van veelvoorkomende infectieziekten:

• Chlamydia: deze bacteriën worden voornamelijk aangetroffen in het urogenitale kanaal van de mens (de urinewegen en het geslachtsorgaan) en worden in Duitsland voornamelijk overgedragen via geslachtsgemeenschap. Ze kunnen dan infecties van het urogenitale kanaal en de ogen veroorzaken en, als gevolg van de infecties, reactief zijn artritis. Dit laatste zijn immuunreacties van het lichaam die zich kunnen ontwikkelen nadat een infectie heeft plaatsgevonden.

  De iris kan ook worden beïnvloed.

• Yersinia / Shigella / Campylobacter /Salmonella/ Gonococcus en anderen: sommige van deze pathogenen tasten het maagdarmkanaal aan, andere het urogenitale kanaal. Wat ze gemeen hebben, is dat ze de ziekte van Reiter kunnen veroorzaken. Dit is een bijzondere vorm van reactief artritis, dat ook kan worden beschouwd als een immunologisch veroorzaakt fenomeen. De ziekte van Reiter wordt typisch gekenmerkt door drie ontstekingen, waaronder urethritis (ontsteking van de urinewegen), artritis (ontsteking van de gewrichten) en conjunctivitis of iritis (ontsteking van de iris).
• Andere pathogenen: Andere pathogenen en infecties kunnen ook iritis veroorzaken. Deze omvatten invloed en herpes virussen, tuberculose, mononucleosis, Lyme, toxoplasma en dergelijke.

Symptomen

Wanneer de iris is ontstoken, de ogen zijn rood gekleurd, zeer gevoelig voor licht en kunnen pijn doen. Bovendien komt het tot een afname van het gezichtsvermogen. Vertroebeling van het oog is het gevolg van een infiltratie van de voorste oogkamer met ontstekingssecreties en pus.

Geschiedenis

Het beloop van iritis kan acuut of chronisch zijn. Chronische progressies en acute recidieven, die optreden in de context van een auto-immuunziekte, gaan eerder gepaard met complicaties. Als het corpus ciliare ook wordt aangetast, wordt dit iridocyclitis genoemd.

Iritis kan tot bepaalde complicaties leiden, die de kwaliteit van leven van de getroffenen aanzienlijk kunnen verminderen. Deze omvatten allereerst een vertroebeling van het glaslichaam. De transparantie van het glaslichaam wordt verminderd door infiltraten veroorzaakt door de ontsteking.

Dit resulteert in een vermindering van het gezichtsvermogen. Bovendien kan de ontsteking leiden tot een verandering in de hoek van de kamer. Dit belemmert de uitstroom van het zogenaamde kamerwater in het oog.

Als gevolg hiervan is er een toename van de druk in het oog, waardoor de optische zenuw. Dergelijke schade wordt dan genoemd glaucoma (secundair glaucoom). Indien onbehandeld, kan dit leiden tot blindheid.

De laatste belangrijke complicatie is een bindweefsel adhesie tussen de iris en de lens. Dit wordt ook wel synechia genoemd. Deze hechting kan ook leiden tot secundair glaucoma, maar ook tot vertroebeling van de lens (staar). Vertroebeling van de lens leidt ook tot een verminderd zicht.