Intramedullaire nagelosteosynthese is een chirurgische ingreep die wordt gebruikt om lange botbreuken te behandelen. Bij deze methode steekt de chirurg een intramedullaire spijker in het medullaire kanaal van het bot.
Wat is intramedullaire nagelosteosynthese?
Intramedullaire nagelosteosynthese is een chirurgische ingreep die wordt gebruikt om lange botbreuken te behandelen. Bij deze methode steekt de chirurg een intramedullaire spijker in de mergholte van het bot. Intramedullaire nagelosteosynthese is ook bekend als intramedullaire nagels. Dit verwijst naar een chirurgische methode waarbij een langwerpige pen van metaal, zoals een botnagel of intramedullaire nagel, in het merg van het beschadigde bot wordt ingebracht. Op deze manier vindt het herstel van een gebroken lang bot plaats door de vorming van eelt en dus de genezing van het bot. Buisvormig botten zoals het dijbeen werden vanaf 1887 intramedullair gefixeerd. In 1916 namen sommige artsen ook hun toevlucht botten van vee of ivoor. In 1925 werd de nagel met drie lamellen geïntroduceerd, die werd gebruikt voor fracturen van het dijbeen nek​ In 1940 veroorzaakte de Duitse chirurg Gerhard Küntscher (1900-1972), die wordt beschouwd als de uitvinder van intramedullaire spijkers, heftige controverses toen hij zijn intramedullaire spijker presenteerde op een conferentie van de Duitse Vereniging voor Heelkunde. Op het moment, beenmerg werd als onschendbaar en onvervangbaar beschouwd voor de botvitaliteit. In de loop der jaren heeft intramedullaire nagelosteosynthese echter een overtuigend therapeutisch succes opgeleverd. Door de intramedullaire nagel kon de gewonde ledemaat sneller weer worden belast, waardoor het ziekenhuisverblijf van de patiënt verkort werd. Het vermogen van de patiënt om te werken zou ook sneller kunnen worden hersteld. De andere behandelmethoden brachten daarentegen tal van complicaties met zich mee, die nu werden vermeden met intramedullaire nagelosteosynthese. In de jaren vijftig van de vorige eeuw werd geramd intramedullair nagelen geïntroduceerd, wat de standaardmethode werd voor de behandeling van tibiale schachtfracturen. Hoewel het vanuit medisch oogpunt niet nodig is, wordt de intramedullaire nagel verwijderd zodra de breuk is genezen. De borgschroeven kunnen dus lastig zijn.
Functie, effect en doelen
In moderne tijden intramedullair nagels gemaakt van inert titanium worden gebruikt. Met behulp hiervan implantaten, statische of dynamische vergrendeling en compressie op de opening van de breuk kan worden behaald. Indicaties voor intramedullaire nagelosteosynthese zijn open of gesloten fracturen van grote lengte botten zoals het scheenbeen, het dijbeen en opperarmbeen​ Intramedullaire nagelosteosynthese is ook nuttig voor speciale behandelingen. Voor dit doel diverse speciale implantaten zijn beschikbaar met speciale eigenschappen. De meest voorkomende toepassingen van intramedullaire nagelosteosynthese zijn korte schuine fracturen of transversale fracturen zoals die van de dij​ De eerste stap van de procedure is botreductie. In dit proces brengt de chirurg botfragmenten terug die zijn verschoven naar hun oorspronkelijke positie. Afhankelijk van hoe lang de breuk dat wil zeggen, de chirurg steekt de intramedullaire nagel door een kleine huid incisie van het uiteinde van het bot naar de binnenkant van het bot. Bij intramedullaire nagelosteosynthese wordt onderscheid gemaakt tussen twee verschillende procedures. Dit zijn de ongeboorde en de geboorde intramedullaire spijker. Als een geruimde intramedullaire nagel wordt gebruikt, ruimt de chirurg eerst het medullaire kanaal van het bot op. De volgende stap is om een ​​langwerpige holle nagel in de mergholte te drijven. Als daarentegen een ongeboorde intramedullaire nagel wordt gebruikt, is het ruimen van het mergkanaal niet nodig. Bovendien gebruikt de chirurg een stevige nagel die dunner is. De ongeboorde intramedullaire nagel wordt gebruikt om ernstige open fracturen te behandelen. Door een ongeboorde spijker te gebruiken, kan de bloed schepen in de beenmerg kan worden gespaard. Door de mergholte wordt nieuwe botsubstantie aangemaakt en het bot wordt van stroom voorzien bloed​ Als er een verwonding aan het mergkanaal ontstaat door een geboorde nagel, is dit vaak nadelig voor het genezingsproces. Er zijn ook verschillen tussen de soorten intramedullaire nagels in termen van vergrendeling. Een borgschroef is bijvoorbeeld absoluut noodzakelijk voor een niet-geboorde nagel, terwijl de borging van de geruimde nagel optioneel is. Vergrendeling verwijst naar de fixatie van de intramedullaire spijker aan een botuiteinde met bouten of schroeven. Artsen maken onderscheid tussen statische en dynamische vergrendeling. Bij statische vergrendeling wordt de intramedullaire nagel aan beide uiteinden gefixeerd, wat zorgt voor een stabiele verbinding. Dit voorkomt dat de botfragmenten bezwijken. Bij dynamische vergrendeling wordt de nagel alleen aan het uiteinde van het bot ter hoogte van de breuk bevestigd. De verbinding is daardoor minder stijf. Aan de hand van de omvang, vorm en positie van de breuk bepaalt de chirurg welk type nagel uiteindelijk geschikter is.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Ondanks de vele voordelen kan intramedullaire nagelosteosynthese ook enkele complicaties veroorzaken. Deze omvatten voornamelijk pseudartrose en verkeerde plaatsing. Pseudartrose is wanneer het bot niet geneest na een chirurgische ingreep. Het wordt ook pseudo-gewricht of valse gewricht genoemd. De botten erdoor aangetast pseudartrose zijn meestal de bovenste en onderste been botten. De complicatie wordt merkbaar door chronisch pijn en constante functionele beperkingen. Bovendien wordt de mobiliteit van de aangedane ledemaat als abnormaal beschouwd. Behandeling vereist gewoonlijk verdere osteosynthese. Een andere veel voorkomende complicatie van intramedullaire nagelosteosynthese is een primaire of secundaire slechte uitlijning. Bijvoorbeeld zowel geruimd als ongeboord intramedullair nagels kan resulteren in uitlijning van externe rotaties. De reden hiervoor is meestal een onjuiste uitvoering van de intramedullaire nagelosteosynthese door de chirurg. In zeldzame gevallen kan een pinfractuur ook een primaire uitlijning veroorzaken. Andere mogelijke complicaties zijn onder meer vet embolieinfectie of falen van het implantaat. Het risico op infectie is vooral hoog bij open fracturen. Er wordt gezegd dat implantaatfalen optreedt wanneer een pinfractuur of fractuur van de intramedullaire nagel optreedt.
Typische en veel voorkomende botziekten
- osteoporose
- Botpijn
- Bot fractuur
- de ziekte van Paget
