Inferieure Vena Cava: structuur, functie en ziekten

Het inferieure vena Cava wordt ook wel de inferieure vena cava genoemd. Het komt uit in het rechter atrium van de hart- samen met de meerdere vena Cava, de superieure vena cava. Het inferieure vena Cava transporteert zuurstofarm bloed van de omtrek van het lichaam terug naar de hart-. De ader wordt gevormd door aansluiting bij de zogenaamde vv. iliacae communes en ontstaat tussen de vierde en vijfde lendenwervel. Er is een fluctuerende druk in de vena cava. Deze veneuze druk wordt gebruikt voor diagnostische doeleinden om de cardiovasculaire functie te beoordelen. Gedurende zwangerschapkan een zogenaamd vena cava-compressiesyndroom optreden, vooral in het derde trimester. Dit kan een levensbedreigende situatie zijn voor zowel de moeder als het ongeboren kind. Tumoren of zwellingen kunnen ook de oorzaak zijn van dit syndroom.

Wat is de inferieure vena cava?

De inferieure vena cava wordt ook wel de inferieure vena cava genoemd. Het is de sterkste ader in het menselijk lichaam. Aders zijn bloed schepen die bloed van organen naar de hart-​ De inferieure en superieure vena cava dragen bloed van de lichaamsorganen naar de rechter atrium​ Van daaruit stroomt het bloed naar de rechter hartkamer van het hart. Na samentrekking komt het zuurstofarme bloed vrij in de longslagaders. Van daaruit wordt het naar de longen getransporteerd, die het bloed opnieuw van zuurstof voorzien. Na de gasuitwisseling, het nu meer zuurstof-rijk bloed wordt gepompt door de longaders in de linker atrium van het hart. Van daaruit komt het in het linker hartkamer. Wanneer de bloeddruk in de linker hartkamer stijgt, de aortaklep is geopend. Zuurstof-rijk bloed stroomt nu door de aorta naar de organen van het lichaam.

Anatomie en structuur

Tussen de vierde en vijfde lendenwervel ontstaat de inferieure vena cava uit een vereniging van de zogenaamde vv. iliacae gemeenten. Rechts van de aorta, ook wel de aorta genoemd, strekt de inferieure vena cava zich uit langs de achterste buikwand ter hoogte van de diafragma​ De inferieure vena cava passeert de vena cava van de diafragma en, samen met de superieure vena cava, opent over de borst in de rechter atrium van het hart. Dit is verdeeld in twee kamers. De inferieure vena cava en de superieure vena cava openen beide in het achterste gedeelte van het atrium. De inferieure vena cava bevindt zich in de laagste hoek van het atrium. Het wordt anterieur gescheiden door een halvemaanvormige klep genaamd de valvula venae cavae inferioris. De aderen van de gepaarde buikopeningen openen direct in de inferieure vena cava. Het zuurstofarme bloed van de maag, alvleesklier en milt neem eerst een omslachtige route via het portaal ader aan de lever​ Dit bloed wordt vervolgens via de levervenen naar de inferieure vena cava getransporteerd. Naast deze aders lopen ook de lumbale en diafragmatische aders, evenals de ovarium- en testiculaire aders, af in de inferieure vena cava. Afhankelijk van de bloedvulling in het systeem en de kracht van het hart, is de druk in de ader variabel. Verder hangt het af van de pompkracht van de hartspier en het zuigeffect van ademhaling​ Dit laatste komt doordat de druk in de borst neemt af naar negatieve waarden tijdens inademing​ Als gevolg hiervan wordt bloed vanuit de periferie van het lichaam aangezogen. Tegelijkertijd is het verlagen van de diafragma gedurende inademing veroorzaakt een toename van de druk in de buikholte. Als gevolg hiervan is de buik schepen worden vernauwd en de terugstroom van bloed naar het hart neemt toe. Om ervoor te zorgen dat het bloed maar in één richting kan stromen, zijn er hartkleppen die werken als kleppen. Veneuze kleppen in de benen voorkomen bovendien dat het bloed terug naar de periferie zakt. De inferieure vena cava zelf is echter niet uitgerust met veneuze kleppen.

Functie en taken

De inferieure vena cava is verantwoordelijk voor het transporteren van zuurstofarm bloed uit de bekkenorganen, benen, gepaarde organen en lever terug naar het hart. De inferieure vena cava en ook de superieure vena cava vervoeren bloed van de lichaamsorganen naar het rechter atrium. Van daaruit stroomt het bloed in de rechter hartkamer van het hart. Na samentrekking komt het zuurstofarme bloed vrij in de longslagaders. Van daaruit wordt het naar de longen getransporteerd, die het bloed opnieuw van zuurstof voorzien. Na de gasuitwisseling wordt het nu meer zuurstofrijke bloed door de longaders in de linker atrium van het hart. Van daaruit komt het in het linker hartkamer. Wanneer de bloeddruk in de linker hartkamer stijgt, de aortaklep is geopend. Zuurstof-rijk bloed stroomt nu via de aorta naar de organen van het lichaam. Naast het transport van bloed uit de periferie van het lichaam, is de inferieure vena cava deels verantwoordelijk voor het vullen van het rechterhart. De druk in de ader varieert van 0 tot 15 mmHg en vertoont ademhalingsafhankelijke fluctuaties. Deze omstandigheid wordt ook wel veneuze puls genoemd. De aderpuls is vooral belangrijk voor medische diagnostiek. Hierdoor kan de functie van de cardiovasculair systeem kan worden beoordeeld.

Ziekten

Gedurende zwangerschap, kan het toenemende gewicht van de ongeboren baby de oorzaak zijn baarmoeder sterk uit te breiden. Dit kan ertoe leiden dat de inferieure vena cava wordt gecomprimeerd. Dit voorwaarde wordt vena cava-compressiesyndroom genoemd. Het syndroom resulteert in een verstoring van de veneuze bloedstroom. Dit resulteert in een afname van het hartminuutvolume, een afname in arterieel bloeddruk, en verminderde cerebrale bloedstroom. Getroffen zwangere vrouwen hebben last van duizeligheidbleekheid, zweten en kortademigheid. Dit voorwaarde is vergelijkbaar met schokken symptomen. Voor de foetusvormt dit een levensbedreigende situatie, aangezien deze niet meer optimaal van zuurstof kan worden voorzien. De zwangere vrouw kan flauwvallen. Om de inferieure vena cava te verlichten, moet de zwangere vrouw zo snel mogelijk in een linker zijlijn worden geplaatst om de voorwaarde normaliseren. Vrouwen lijden vooral in het derde trimester aan dit syndroom. Het probleem kan echter ook worden veroorzaakt door tumoren of zwelling.