Imipenem is een antibioticum De werkzame stof behoort tot de groep van carbapenems.
Wat is imipenem?
Imipenem is een breed spectrum antibioticum omdat het effectief is tegen veel verschillende soorten bacteriën. Imipenem is de naam die is gegeven aan een antibioticum geneesmiddel dat tot de carbapenem-subklasse behoort. Carbapenems worden als breedspectrum beschouwd antibiotica omdat ze effectief zijn tegen veel verschillende soorten bacteriën Ze maken deel uit van de bèta-lactams en dienen meestal als reserve antibiotica Deze middelen worden meestal alleen gebruikt als gewone antibioticapreparaten niet werken. Ze worden nu ook steeds vaker gebruikt om ernstige ziekenhuisinfecties te bestrijden. Imipenem wordt semi-synthetisch geproduceerd uit thienamycine. Deze natuurlijke stof wordt geproduceerd door de bacterie Streptomyces cattleya. Imipenem is sinds het midden van de jaren tachtig in Europa goedgekeurd. Het medicijn wordt altijd samen met cilastatine toegediend.
Farmacologische werking
Imipenem kan doden bacteriën Het antibioticum oefent dit effect uit door de opbouw van bacteriële celwanden te remmen. Imipenem kan binden aan eiwitten verantwoordelijk voor het aanmeren met penicilline in zowel gramnegatieve als grampositieve bacteriën. Penicilline lijkt qua chemische structuur op imipenem. Een bijzonder kenmerk van imipenem is dat het wordt gecombineerd met cilastatine. Cilastatine is een enzymremmer. In de nieren blokkeert het het enzym dehydropeptidase-I (DHP-I). Dit draagt bij aan de verwijdering van imipenem uit het lichaam. Op deze manier wordt de werkingsduur van het antibioticum verlengd. Sommige bacteriesoorten zijn echter ongevoelig voor imipenem. Mogelijke oorzaken zijn onder meer een verzwakte hechting van het antibioticum penicilline eiwitten, zwakke permeabiliteit van het buitenmembraan van gramnegatieve bacteriesoorten, actieve verwijdering van imipenem uit de cellen van de bacteriën en de aanwezigheid van zeldzame enzymen waardoor de structuur van het antibioticum wordt aangevallen. Als de bacteriën resistent zijn tegen andere carbapenems zoals doripenem, ertapenem en meropenem, is er meestal ook resistentie tegen imipenem. Imipenem wordt grotendeels via de nieren uit het organisme uitgescheiden. Ongeveer 70 procent van de stof wordt onveranderd uitgescheiden. De lever metaboliseert de resterende 30 procent. Ongeveer een procent van het antibioticum wordt ook via de ontlasting uitgescheiden.
Medische toepassing en gebruik
De combinatie van imipenem en cilastatine wordt toegediend om kinderen en volwassenen te behandelen voor gecompliceerde infecties van de urinewegen, ernstige longontsteking die ook in het ziekenhuis kunnen worden opgelopen, gecompliceerde buikinfecties of buikvlies, en ernstige infecties van de pezen, spieren en huid Daarnaast is imipenem geschikt voor de behandeling van infecties die optreden tijdens of na de bevalling. Het kan ook nuttig zijn om het toe te dienen om te behandelen bloed vergiftiging (bloedvergiftiging Daarentegen is het gebruik van carbapenem voor hersenvliesontsteking wordt niet als effectief beschouwd. Het gebruiksspectrum van imipenem omvat gramnegatieve, grampositieve en aërobe bacteriën. Het is echter niet effectief tegen mycoplasmalegionella, MRSAEnterococcus faecium, Clostridium difficile en Stenotrophomonas maltophilia. Imipenem is slechts matig effectief tegen Pseudomonas. Noch imipenem, noch cilastatine kunnen via de spijsverteringskanaal Om deze reden worden ze altijd toegediend als een intraveneuze infusie, bereid door professionele zorgverleners. Het gebruikelijke dosis voor volwassenen en adolescenten is 500 milligram imipenem en cilastatine gegeven zes tot acht uur na elkaar. Als de patiënt lijdt aan nier ziekte, de dosis kan verminderd worden.
Risico's en bijwerkingen
Er zijn verschillende bijwerkingen denkbaar bij het gebruik van imipenem en cilastatine. Deze omvatten voornamelijk misselijkheid, braken, diarree, verhoogd lever enzymen, constipatie or ontsteking van de bloed schepen, en een overmaat aan onrijpe bloedcellen. Af en toe laag bloed druk, gebrek aan witte bloedcellen, gebrek aan alle bloedcellen, spieren krampentoevallen, slaperigheid, koorts, en een verhoging van het aantal bloedcellen kan ook voorkomen. Zelfs psychische stoornissen zoals verwarring of waanvoorstellingen behoren tot de mogelijkheden. Het prikken van de infusie veroorzaakt soms roodheid en pijn op de injectieplaats. Er zijn ook enkele bekende contra-indicaties voor het gebruik van imipenem. Deze omvatten overgevoeligheid voor imipenem, cilastatine of andere carbapenems. Zorgvuldige overweging van imipenem administratie door de arts is vereist als de patiënt lijdt hersenen verwondingen of epileptische aanvallen. Deze bevorderen aanvallen of verwarring. Hetzelfde geldt als lever ziekte is aanwezig, omdat deze zou kunnen verergeren. Er is geen onderzoek uitgevoerd bij zwangere patiënten die imipenem gebruiken. Dierstudies toonden echter schade aan de nakomelingen. Daarom wordt imipenem alleen gebruikt tijdens zwangerschap als het voordeel voor de moeder opweegt tegen het risico voor haar kind. Imipenem wordt niet geschikt geacht voor kinderen jonger dan één jaar. Interacties tussen imipenem en andere drugs kan ook voorkomen. Bijvoorbeeld, patiënten die het antivirale middel gebruiken ganciclovir tegelijkertijd soms geleden hersenen aanvallen. Bij epileptici bestaat het risico dat epileptische aanvallen uitbreken als ze samen worden ingenomen met valproïnezuur Daarom zijn artsen altijd op zoek naar een alternatief voor het antibioticum.
