Ik herken cachexie aan deze symptomen
Cachexie is een enorm gewichtsverlies dat gepaard gaat met relatief karakteristieke symptomen. Volgens de definitie, cachexia zou zich voordoen wanneer meer dan 5 procent van het aanvankelijk huidige lichaamsgewicht binnen een half jaar verloren gaat. Dit resulteert in een typisch uiterlijk van ernstige vermagering.
Dit maakt de verschillende botten van de getroffen persoon zeer zichtbaar. Eventuele vetreserves verdwijnen en maken de ribbenlijken bijvoorbeeld prominenter. Het gezicht lijkt ook ingevallen en hol, net als de wang botten zeer zichtbaar worden.
Het verlies van vetreserves is zelfs zichtbaar in de ogen, die dieper zitten. Dit komt door het feit dat er achter de oogbollen een vetkussen zit, dat na verloop van tijd ook wordt opgebruikt cachexia. Afhankelijk van de oorzaak van de cachexie kunnen andere symptomen worden toegevoegd.
Deze omvatten verhoogde bloeding van de huid en tandvlees, broze nagels en haar en het toegenomen voorkomen van ontstekingen, vooral in het gebied van de mond. Visuele stoornissen en sensorische stoornissen als gevolg van schade aan de zenuwen kan ook voorkomen. De laatste fase van cachexie wordt gekenmerkt door extreme vermagering en vermagering van het lichaam.
In de loop van cachexie gebruikt het lichaam de laatst mogelijke energiereserves van het lichaam, zodat in het laatste stadium van cachexie de spieren van het lichaam grotendeels zijn verdwenen. Het lichaam vetweefsel is ook volledig opgebruikt. Het lichaam is extreem zwak en de getroffenen kunnen meestal niet staan. Bewegingen zijn nauwelijks meer mogelijk, omdat ze te veel energie kosten.
Diagnose
De diagnose cachexie wordt gesteld door een arts, waarbij de nadruk vooral ligt op het uiterlijk van de betreffende persoon. Verschillende factoren, zoals houding, huidskleur en het uitsteeksel van botstructuren, kunnen aanwijzingen geven voor de diagnose. Daarnaast zijn het lichaamsgewicht en de lengte van de persoon belangrijke criteria.
Indien de body mass index (BMI) berekend uit deze factoren is minder dan 18.5 kg / m2, dit wordt per definitie cachexie genoemd. Verder is de anamnese, het arts-patiënte-gesprek, erg belangrijk bij de diagnose om mogelijke oorzaken van cachexie te achterhalen. De behandeling van cachexie is vaak relatief complex.
Eerst en vooral moet de oorzaak van cachexie worden vastgesteld om deze adequaat te behandelen. Als het nog steeds behandelbaar is, zal de cachexie na verloop van tijd ook achteruitgaan. Dienovereenkomstig, bijvoorbeeld in het geval van cachexie veroorzaakt door hart- falen, worden medicijnen gegeven om de stoornissen van de hartfunctie te verminderen.
Hetzelfde wordt gedaan voor nier mislukking en vele andere ziekten. In het geval van kankerzijn er verschillende behandelingsopties beschikbaar, afhankelijk van het type kanker. Deze omvatten bestraling en het gebruik van verschillende chemotherapieën.
Als de betrokken persoon lijdt aan 에이즈kan het medicijn Serostim bijvoorbeeld worden gebruikt voor de behandeling. Als de cachexie wordt veroorzaakt door een eetstoornis or ondervoeding, de therapie bestaat uit een verandering in dieet, meestal vergezeld van psychotherapie. Helaas kunnen de oorzaken van cachexie niet altijd worden behandeld.
Daarom is het vaak nodig om palliatieve, dat wil zeggen niet curatieve maatregelen uit te voeren. Dit omvat bijvoorbeeld kunstmatige voeding van de getroffen persoon. Als een cachexie niet snel genoeg kan worden verbeterd door de oorzaak te bestrijden, is in veel gevallen kunstmatige voeding nodig.
Vanwege de oorzaak van de cachexie wordt hiervoor vaak gekozen voor het toedienen van voedingsstoffen via een infuus in de aderen. Deze methode wordt ook wel parenterale voeding, Sinds de spijsverteringskanaal is niet betrokken bij de vorm van voeding. In sommige gevallen kan echter een zogenaamde enterale kunstmatige voeding met behulp van een maag buis kan worden overwogen.
