Bij hyperabductiesyndroom raakt een vasculaire zenuwkoord van de arm bekneld onder het benige proces van de scapula, waardoor stoornissen in gevoel en bloed stromen. De meeste patiënten met het syndroom klagen uitsluitend over symptomen wanneer ze de armen maximaal naar voren brengen ontvoering. Therapie is meestal niet vereist.
Wat is hyperabductiesyndroom?
Ontvoering in anatomie is een voortzetting van de arm of been weg van het midden van het lichaam. Hyperabductiesyndroom is zeldzaam voorwaarde dat gebeurt wanneer de arm wordt geabduceerd en het lidmaat gelijktijdig dorsaal wordt bewogen. Het syndroom wordt gekenmerkt door compressie van het vasculaire zenuwkoord op de arm en gaat gepaard met symptomen zoals sensorische stoornissen. Bij hyperabductiesyndroom komt compressie van het vasculaire zenuwkoord overeen met beknelling onder het coracoïde proces. Dit is een benig proces van het schouderblad. Het syndroom wordt daarom ook wel neurovasculair genoemd ontvoering syndroom. Veel neurovasculaire syndromen worden gegroepeerd onder de term thoracaal uitlaatsyndroom. Naast het hyperabductiesyndroom omvat deze groep ziekten bijvoorbeeld het pectoralis-minor-syndroom, het Paget-von-Schroetter-syndroom en het costoclaviculaire syndroom. In individuele gevallen kan de klinische presentatie van een neurovasculair syndroom grote gelijkenis vertonen met andere syndromen in deze groep.
Oorzaken
De oorzaak van het hyperabductiesyndroom is beweging van de arm. De oorzakelijke beweging omvat dus een abnormaal sterke abductie met gelijktijdige dorsale beweging van de bovenste extremiteit, die het zenuw-vasculaire koord in het schoudergebied onder het benige proces van de schouder duwt. Omdat aderen vastzitten, krijgt de arm niet voldoende bloed stroom na compressie van het vasculaire zenuwkoord en kan bijvoorbeeld worden koud of als gevolg daarvan in slaap vallen. Bovendien, omdat zenuwen ook bekneld raken wanneer het vasculaire zenuwkoord wordt samengedrukt, kunnen neurologische symptomen optreden bij het syndroom. In deze context zijn veel voorkomende neurologische symptomen ongevoeligheid van de vingers of handen. Als gevolg van de compressie kan, net als elk ander, een verdoofd of zwaar gevoel in de arm ontstaan coördinatie aandoeningen van de aangedane extremiteit. Stoornissen van diepe gevoeligheid zijn ook te wijten aan het vastlopen van het vasculaire zenuwkoord. Vaak wordt het syndroom geassocieerd met reeds bestaande benauwdheid onder het coracoïde proces.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met het hyperabductiesyndroom lijden aan een complex van symptomen van circulatoire en zenuwstoornissen. Na maximale abductiebeweging of maximale hefbeweging van de arm is er een afname in bloed stroom naar de extremiteit, voornamelijk gemanifesteerd door kou of in slaap vallen van de arm. De zenuwaandoeningen manifesteren zich als sensorische stoornissen van de vingers, bijvoorbeeld in de vorm van gevoelloosheid of in ieder geval verminderde gevoeligheid. In sommige gevallen beschrijven patiënten de symptomen die optreden ook als vergelijkbaar met een Raynaud-syndroom In deze context spreken ze bijvoorbeeld van stralen pijn of plotselinge bleekheid van de aangedane arm. Symptomatisch kunnen ook tikkende of tintelende sensaties zijn. De huid kan onder bepaalde omstandigheden rood worden. Uitstralen pijn komt het meest voor bij mensen die lijden aan bestaande benauwdheid onder het scapulier proces. Symptomen treden meestal voornamelijk op tijdens de slaap en maken de patiënt wakker.
Diagnose en verloop van de ziekte
De arts stelt de diagnose hyperabductiesyndroom meestal op basis van de geschiedenis van de patiënt en bevestigt dit verder met een fysiek onderzoek Hij zal meestal een provocatietest of Adson-test uitvoeren. Hij kan de patiënt bijvoorbeeld vragen zijn armen maximaal te ontvoeren of zijn armen maximaal met het hoofd naar boven te heffen. Als het hyperabductiesyndroom aanwezig is, zal dit ervoor zorgen dat het vasculaire zenuwkoord onder het benige proces van de scapula knelt. Na ongeveer twee minuten zou de radiale puls eigenlijk nog steeds goed voelbaar moeten zijn. Als er echter een vernauwing is onder het schouderproces of onder de pectoralis, straalt de kleine spier uit pijn zal optreden na twee minuten en de arts zal de radiale puls nauwelijks kunnen voelen.
Complicaties
Hyperabductiesyndroom veroorzaakt voornamelijk verstoringen in gevoeligheid en bloedtoevoer naar de arm van de patiënt. In de meeste gevallen wordt echter slechts één kant van het lichaam aangetast. De arm slaapt en kan een beetje tintelen of pijn doen. In de regel is het hyperabductiesyndroom geen gevaarlijk syndroom dat noodzakelijkerwijs moet worden behandeld. De symptomen verdwijnen meestal vanzelf. Er kan zich echter een verdoofd gevoel ontwikkelen, dat plotseling kan veranderen in hevige pijn. De patiënt kan beperkingen ondervinden in het dagelijks leven en in beweging. Het is niet ongebruikelijk dat de arm rood is of jeukt. Complicaties komen niet voor. In de meeste gevallen treden de symptomen op tijdens de slaap, waardoor de patiënt slaapstoornissen kan ervaren. De levensverwachting wordt niet beperkt door het hyperabductiesyndroom. Behandeling van hyperabductiesyndroom vindt in de meeste gevallen niet plaats. Alleen als de symptomen het dagelijks leven te veel beperken, kan een chirurgische behandeling door de arts worden uitgevoerd. De levensverwachting van de patiënt wordt echter niet beperkt door het syndroom.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij hyperabductiesyndroom is behandeling met een arts in ieder geval noodzakelijk. Er is geen zelfgenezing bij deze ziekte en in veel gevallen verergeren de symptomen. Een arts moet worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan sensorische stoornissen of bloedstoornissen circulatie vaak en zonder enige bijzondere reden. Ledematen kunnen in slaap vallen of tintelen. Evenzo kan constante gevoelloosheid in de ledematen duiden op hyperabductiesyndroom en moet dit door een arts worden beoordeeld. De aangetaste delen van het lichaam kunnen ook pijnlijk of gezwollen zijn. Rood geworden huid is ook indicatief voor de voorwaarde De meeste symptomen treden op tijdens de slaap en kunnen een negatief effect hebben op de slaapkwaliteit of zelfs de getroffen persoon wakker maken. Meestal kan het hyperabductiesyndroom worden gediagnosticeerd door een huisarts. De behandeling vereist echter tussenkomst van verschillende specialisten om de symptomen permanent te verhelpen. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt meestal niet verminderd door de ziekte.
Behandeling en therapie
Hyperabductiesyndroom vereist zelden meer therapie De stoornissen die optreden zijn onaangenaam maar verder niet gevaarlijk. Afgezien daarvan verdwijnen ze meestal in het niets zodra de aangedane persoon de arm anders positioneert. Als de patiënt aan het syndroom lijdt, kan de arts hem een conservatief aanbevelen therapie methode, waarbij hij zijn arm vastmaakt aan de been van de respectievelijke zijde voordat u naar bed gaat. In de aldus gefixeerde positie is er geen ongemak meer, omdat de arm niet maximaal hoofdwaarts kan worden abductie. Voor fixatie kan een conventionele tilband worden gebruikt. Als er sprake is van een ernstige beklemming onder de kleine spier van de borstspier en het schouderblad, kan een invasieve procedure worden gebruikt om de beklemming causaal los te laten. Een dergelijke interventie is echter alleen aangewezen als de krapte aanhoudt en de schepen en zenuwen gevaar lopen blijvende schade op te lopen. Bijvoorbeeld bij patiënten bij wie het beroep regelmatig een maximale ontvoering van de armen van de hoofdkan het chirurgisch loslaten van de bestaande benauwdheid zinvol zijn. De operatie neemt de vorm aan van een deinsertie van de kleine spier van de borstspier. Gewoonlijk komt het hyperabductiesyndroom nooit terug bij patiënten die op deze manier worden behandeld.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van het hyperabductiesyndroom is zeer gunstig. Normaal gesproken is er geen actie nodig, omdat spontane genezing optreedt. De symptomen verdwijnen binnen korte tijd volledig vanzelf. Gevolgschade of bijzondere waardevermindering is op lange termijn niet te verwachten. De ongemakken die optreden zijn van tijdelijke aard en veroorzaken geen blijvende schade. Voor het begin van symptoomvrijheid dient voldoende rust en spaarzaamheid plaats te vinden. Dit zal de genezingstijd verkorten. Bovendien worden de zelfherstellende krachten hierdoor beter geactiveerd. In de loop van het leven kan het hyperabductiesyndroom terugkeren. In deze gevallen is de prognose ook gunstig. De herhaling van de symptomen niet leiden Als de getroffen persoon ondanks de aanwezige symptomen zijn lichaam onverminderd blijft belasten, is een vertraging in het genezingsproces te verwachten. Dit onderbreekt de benodigde tijd voor regeneratie en veroorzaakt de vertragingen. Om gevolgschade te voorkomen of ontsteking van het organisme, moet de getroffen persoon zich houden aan de richtlijnen van rust of immobilisatie van de arm. Anders zijn complicaties te verwachten. Als medicijnen worden ingenomen vanwege de bestaande pijn, kunnen er risico's en bijwerkingen zijn. De drugs hebben een negatief effect op bepaalde organen en leiden verslaving bij veel mensen.
het voorkomen
Hyperabductiesyndroom kan worden voorkomen door de armen niet maximaal naar het hoofd te abductie, vooral niet tijdens het slapen. Dit kan bijvoorbeeld worden bereikt door een draagband te gebruiken om de armen met de benen te verbinden om abductiebeweging over de hoofd.
Follow-up
Bij hyperabductiesyndroom, niet bijzonder maatregelen of opties voor nazorg zijn beschikbaar voor de getroffen persoon. De patiënt is primair afhankelijk van een snelle en vroege diagnose om verdere verergering van symptomen of verdere complicaties te voorkomen. Er kan geen zelfgenezing plaatsvinden, dus de focus ligt op vroege opsporing en behandeling van deze ziekte. In de meeste gevallen kan fixatie worden uitgevoerd voor het hyperabductiesyndroom om ongemak te verlichten. Dit moet worden gehandhaafd totdat het ongemak volledig is verdwenen. Behandeling is echter niet altijd nodig voor het hyperabductiesyndroom. Een chirurgische ingreep kan echter nodig zijn om de symptomen te verlichten. Na een dergelijke procedure moet de getroffen persoon zeker rusten en voor zijn of haar lichaam zorgen. Stressvolle of fysieke activiteiten moeten worden vermeden om het genezingsproces te versnellen. De hulp en steun van de eigen familie en vrienden kan ook nuttig zijn. Ook contact met andere lijders aan deze ziekte is vaak de moeite waard, aangezien het leidt tot informatie-uitwisseling.
Wat u zelf kunt doen
In veel gevallen kan het hyperabductiesyndroom direct worden voorkomen doordat de patiënt zijn armen niet boven de arm houdt hoofd tijdens het slapen. In ernstige gevallen kan hiervoor ook een mitella worden gebruikt die de benen met de armen verbindt om beweging te voorkomen. In veel gevallen is behandeling voor het syndroom echter niet nodig. Dit geldt zelfs als de patiënt in zijn of haar dagelijkse leven aan beperkingen lijdt. Hoewel deze ongemakkelijk kunnen zijn, hebben ze niet altijd behandeling nodig. Als de getroffen persoon in zijn dagelijks leven of door zijn werk afhankelijk is van de ontvoeringsbeweging, kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Zelfhulpopties zijn in dit geval niet beschikbaar voor de patiënt. In de regel zijn alle activiteiten of bewegingen die leiden symptomen van hyperabductiesyndroom moet worden onthouden. Als de patiënt lijdt aan een verminderde gevoeligheid als gevolg van het syndroom, kan dit mogelijk worden verlicht door massage of warmtetoepassingen. In veel gevallen verdwijnen de symptomen ook vanzelf zodra de armen in een normale positie worden gebracht. Als de symptomen regelmatig optreden, is het raadzaam om medische hulp in te roepen.
