Hoe kunnen spinale aandoeningen worden vastgesteld?
Door fysiek onderzoek en ondersteunende röntgenfoto's, degeneratief spinale ziekten kan worden vastgesteld. Als een ernstige ziekte wordt vermoed, kunnen computertomografie (hoge stralingsblootstelling!) En magnetische resonantiebeeldvorming (zeer kostenintensief!)
kan ook worden gebruikt als diagnostische methoden. In dit geval kan een mogelijk letsel aan de spinal cord (bijvoorbeeld in het geval van een hernia) kunnen gemakkelijk worden gedetecteerd. Als een inflammatoire spinale ziekte moet worden gedetecteerd, bloed monsters worden bij voorkeur in het laboratorium geanalyseerd.
In sommige gevallen kunnen extra urine- en maagsapmonsters nuttig zijn voor de diagnose. Als wordt vermoed dat een tumor de oorzaak is van de wervelkolomziekte, wordt de diagnose gesteld door middel van computertomografie, botscintigrammen en MRI. Voor sommige onderzoeken moet een contrastmiddel worden geïnjecteerd voor een nauwkeurigere beeldvorming.
Therapeutische maatregelen voor wervelkolomaandoeningen
De therapie hangt af van het type spinale ziekte:
- Degeneratieve spinale ziekte Bij degeneratieve spinale ziekte wordt bedrust meestal voorgeschreven in de acute fase. Medicijnen worden voorgeschreven als ondersteunende maatregel om te verlichten pijn en remmen ontstekingen. spierverslappers (ontspan de verkrampte spieren) worden ook vaak gebruikt om verlichting te bieden aan degenen die zijn getroffen door de degeneratieve wervelkolomaandoening.
- Chronische wervelkolomaandoening Als er sprake is van een chronische wervelkolomaandoening, kunnen fysiotherapeutische maatregelen (bijvoorbeeld fysiotherapie, massages, revalidatiesporten) hebben de voorkeur boven medicamenteuze behandeling of worden in ieder geval opzij gezet.
- Hernia Als het een ernstig hernia is, is een operatie onvermijdelijk.
Dit is vooral het geval als er extreme verlammingsverschijnselen optreden als gevolg van de hernia.
- Bij inflammatoire spinale aandoeningen, die meestal slechts tijdelijk is, wordt ook strikte bedrust voorgeschreven en hebben patiënten vaak een gips korset om het aangetaste ruggenmerggebied volledig te immobiliseren. Vervolgens wordt, na het bepalen van de aanwezige pathogenen, antibiotische therapie van de ontsteking toegediend.
- Als een tumor de wervelkolomziekte veroorzaakt, moet deze eerst worden behandeld. Verwijdering van de tumor of bestraling is in de meeste gevallen aangewezen.
- Als het letsel aan de wervelkolom werd veroorzaakt door een trauma, wordt deze wervelkolomaandoening behandeld door het aanbrengen van een cervicale kraag, door de wervelkolom te herpositioneren en te stabiliseren.
- Als er slechts een lichte ziekte van de wervelkolom is, kan veel beweging en warmte helpen.
Alle artikelen in deze serie:
