De heup gewricht is een van de centrale bewegingsorganen van de mens. Enerzijds dient het de juiste beweging van de been, en aan de andere kant zorgt het voor een elegante manier van lopen. Het gebruik van de heup gewricht speelt een enorme rol bij bijna alle dagelijkse bezigheden. Het draagt een groot deel van de menselijke last en, in combinatie met alle andere gewrichten, zorgt voor een grote bewegingsvrijheid.
Wat is het heupgewricht?
Dus de heup gewricht vertegenwoordigt een kogelgewricht in klassieke zin. Gewrichten van dit type worden gekenmerkt door het vermogen om cirkelvormige bewegingen in bijna alle richtingen uit te voeren. Deze worden echter beperkt door ligamenteuze en spiertoestellen die het gewricht omringen. De beperking is gebaseerd op de elasticiteit van de spieren.
Anatomie en structuur
Een heupgewricht wordt aanvankelijk gevormd door het acetabulum, dat in het bekken zit, en het dijbeen hoofd, die erin schuift en tot het dijbeen behoort. De botoppervlakken die bij dit proces samenkomen, zijn bekleed met een laag kraakbeen Het stopcontact bevindt zich precies waar het darmbeen, het schaambeen en zitbeen ontmoeten. Deze twee componenten worden bij elkaar gehouden door een ligamenteuze verbinding die loopt vanaf de hoofd van het dijbeen naar het midden van het heupkom. Bovendien is het gewricht omgeven door een sterke capsule en andere sterke bovenliggende ligamenten. De spieren zijn afhankelijk van hun functie onderverdeeld in flexoren en extensoren. De belangrijkste buigspieren zijn de heup-lumbale spier, de sartoriusspier en de vierkoppige dij spier. De extensoren omvatten de grote gluteale spier en de ischiale tibiale spieren. Bovendien nemen de middelgrote en kleine bilspieren deel aan de bewegingen.
Functie en taken
De spieren rond het gewricht laten roterende bewegingen toe. Als gevolg hiervan is het been kan in gestrekte vorm naar voren en naar achteren worden gezwenkt, maar ook omhoog en omlaag worden bewogen. Meer precies, de been kan op drie assen worden verplaatst door het heupgewricht. Tijdens het heffen en neerlaten heeft het been een bewegingsbereik van 130-140 °. Op de andere as kan het 30-45 ° worden ontvoerd en zelfs 20-30 ° voorbij het been ernaast. Wanneer het gebogen en opgeheven is, kan het in een straal worden gedraaid tussen 30-50 °, respectievelijk naar binnen en naar buiten. Tijdens het lopen lopend of springen, de ene kant balanceert de andere. Dit is ook het geval wanneer een van de twee zijkanten van de heup wordt beperkt door een acute of chronische arts voorwaarde Normaal lopen is het gevolg van het feit dat het been van de ene kant de functie van het standbeen overneemt en het been van de andere kant erlangs gaat.
Ziekten en aandoeningen
Vaak klachten in de vorm van pijn, kan de beweging van het heupgewricht beperken. Een van de meest voorkomende ziekten van de heup is osteoartritis - de zogenaamde slijtage van het gewricht. In dit geval is het kraakbeen oppervlakken worden op de daarvoor bestemde plaatsen beschadigd door onjuiste, dwz te hoge belasting of door tekenen van veroudering. Als dit gedurende een langere periode gebeurt, kan de kraakbeen kan op verschillende gebieden volledig worden afgebroken. Daar de botten dan direct tegen elkaar wrijven en ernstig kunnen veroorzaken pijn in het hele gebied van het heupgewricht. Als pijn als dit soort optreedt, wordt vaak gezocht naar verlichting van het beschadigde gewricht. Dit kan echter wel leiden verhoogd spanning op het tegenoverliggende heupgewricht. Verder het heupgewricht artrose kan ook permanent worden beschadigd door een reeds bestaande slechte positie in het heupgewricht zelf. In het geval van ernstig artrosekan worden gedacht aan gewrichtsvervanging door middel van een prothese, die de versleten delen van het gewricht vervangt. Wel voldoende diagnostiek in de vorm van röntgenfoto's of misschien zelfs een gewricht endoscopie moet van tevoren worden uitgevoerd. Heupdysplasieaan de andere kant is het in wezen een ontwikkelingsstoornis. In dit geval is het heupkom steiler en vlakker bij het bekken. Hierdoor ontstaat het risico van het dijbeen hoofd glijden voorbij de rand van de kom, waardoor het heupgewricht ontwricht. Samenvattend biedt het heupgewricht vanwege zijn relatief eenvoudige structuur zeer complexe toepassingen. Het lijdt geen twijfel dat het zeer stabiel en robuust is. Toch is het belangrijk dat het heupgewricht niet blijvend onjuist wordt belast. Dit komt doordat de gevolgen van langdurig overmatig gebruik niet direct zichtbaar zijn, maar verraderlijk te werk gaan en daardoor vaak te laat opgemerkt worden.
