De bloem van het jaar 2015 werd onlangs gekozen door de Stichting voor Natuurbehoud Hamburg: het gewone duivelsbit krijgt deze eer dit jaar. Misschien was een van de redenen dat velen in gevaar kwamen vlinder soorten houden erg van zijn nectar, respectievelijk gebruiken hun rupsen het als voedselbron. Als een knop die lijkt op de structuur van een braam, de bloeiwijze schijnt dan weelderig en volumineus in al zijn schoonheid.
Voorkomen en cultivatie van het gewone duivelsbit.
Het gewone duivelsbit is een zogenaamde kruidachtige plant, tot 80 bloemen staan in een bolvormige bloeiwijze, die op zich vele andere kleine kopjes heeft. Het gewone duivelsbit met de Latijnse namen Succisa pratensis wordt ook gewoon duivelskruid of duivelsbit of gewoon abbis genoemd. Het behoort tot de kamperfoeliefamilie en wordt daarbinnen nog steeds toegewezen aan de onderfamilie van de kaartfamilie. De bloem dankt zijn naam aan de unieke onderstam, die helemaal onderaan verrot is en er dan uitziet alsof hij afgebeten is. De wortels steken vaak tot een lengte van 50 cm in de grond. Het gewone duivelsbit is een zogenaamde kruidachtige plant, tot 80 bloemen staan in een bolvormige bloeiwijze, die op zichzelf nog vele andere kleine kopjes heeft. De bloemen doen in hun kleur denken aan korenbloemen en schitteren in paars en blauw. De buitenste kelken bevinden zich onder de individuele bloemen, ze lopen uit in puntige uiteinden. De bloem in de bloeiwijze ziet eruit als "geëxplodeerd". Het gewone duivelsbit behoort tot de wind- en dierenverstrooiers. Bij vruchtrijpheid, die wordt bereikt vanaf augustus, kunnen windbewegingen en dieren het fruit verspreiden. Mieren hebben ook hun aandeel in deze vorm van verspreiding. De plant is een gynodioecious bloem, wat betekent dat hij deels puur vrouwelijke en deels hermafrodiete bloemen laat zien. Dit is om kruisbestuiving aan te moedigen, wat wordt gedaan door bijen, motten en enkele andere tweevoeters. Het gewone duivelsbit is een echte kosmopolitisch: het is bijna overal ter wereld te vinden. Het geeft de voorkeur aan heide en schrale weilanden met afwisselend vochtige en humusachtige bodems. Het staat in sommige deelstaten op de rode lijst en is daarmee een van de bedreigde diersoorten
Effect en toepassing
Voor gematigde bronchitis, heesheid, hoesten en zelfs long ziekte, zou een thee met het gewone duivelsbit de remedie bij uitstek zijn. Hiervoor wordt de gebrouwen thee met een hoge kwaliteit honing wordt meerdere keren per dag langzaam in individuele slokjes gedronken. Voor de bereiding heb je het schoongemaakte en gedroogde kruid nodig en giet het gewoon heet water overheen. Laat het vervolgens minstens tien minuten trekken en zeef voorzichtig. De thee kan direct worden geconsumeerd. Voor een aftreksel of tinctuur is wat meer geduld vereist. Wat nodig is, is een afsluitbare pot om de schoongemaakte kruiden in te doen. Nadat je er sterke drank overheen hebt gegoten, moet de medicinale plant goed bedekt zijn. Zet de afgesloten pot op een warme, zonnige plaats en laat minimaal tien dagen trekken. Het is ook mogelijk om met fruit te trekken azijn: Dit heeft een extra rustgevend effect op de maag en darmen en kan zeer effectieve diensten verlenen in geval van diarree en constipatie. Beide infusies zijn geschikt voor binnen- en buitengebruik.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De sabbiet van de gewone duivel heeft, zoals de naam suggereert, een occulte, oppervlakkige kant. Dus de duivel zou de wortelstok in woede hebben afgebeten (vandaar de vorm) toen de Maagd Maria zijn macht had weggenomen. Dit bijgeloof dateert uit de 14e eeuw en zorgt er tot op de dag van vandaag voor dat mensen de wortel om hun nek dragen om zichzelf tegen het kwaad te beschermen. Zelfs veestallen in zuidelijke streken worden soms nog met de wortel beschermd tegen "kwade invloeden". Een eeuw later werden de eerste serieuze verslagen van de effectiviteit van de gewone duivelse sabbite, zoals bescherming tegen de pest en rillingen, zijn gevonden. Er zou echter nooit een effectieve remedie kunnen worden gevonden tegen de pest, dus bijna alle medicinale planten werden gebruikt en uitgeprobeerd voor deze ziekte. Het gewone duivelsbit werd speciaal voor gebruikt bloed wassen, dwz voor nier aandoeningen en nierzwakte van welke aard dan ook. In het verleden werd het ook wel steenziekte genoemd, vooral de tannines en bittere substanties, glycosiden en saponinen van de plant wordt gezegd om te helpen zuiveren en stabiliseren bloed circulatie Het heeft zich ook al bewezen in bronchitis en andere ziekten van de luchtwegen Aangezien al deze indicaties nooit zijn bewezen, wordt het niet eens gebruikt in fytotherapie. in homeopathie, wordt de sabbite van de gewone duivel voornamelijk gebruikt voor externe toepassing op wonden en zweren, en wordt gebruikt bij chronische huid aandoeningen, komt het ook voor bij sommige geneesmiddelen. Er is een prachtig sprookje over de sabel van de gewone duivel. Het heet "Hoe de duivelsbeet zijn genezende kracht verloor" en gaat over een meisje dat een pact sluit met de duivel om haar vader te redden van een ziekte. Ze belooft haar ziel aan de duivel en nadat hij haar het genezende kruid voor de vader heeft verteld en hij beter wordt, geeft ze haar kennis aan vele andere behoeftige mensen. De duivel is hier woedend over en neemt haar gezichtsvermogen weg. Dus vanaf dat moment kon niemand meer worden genezen met de Common Devil's Bite.
