Genofobie - ook bekend als pareunofobie of erotofobie - verwijst naar respectievelijk een pathologisch overdreven angst voor seksualiteit en ook de angst voor erotiek. Genofobie is een van de specifieke fobieën. De symptomen en klachten kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van de genofobie; preventief maatregelen zijn meestal niet mogelijk.
Wat is genofobie?
Genofobie verwijst naar een seksuele angst die in grote lijnen een angst voor intimiteit beschrijft. Genofobie kan variëren in ernst en, zoals de voorwaarde vordert, kan zo intens worden dat getroffen individuen volledige fysieke nabijheid afwijzen. Getroffen personen lijden aan angst voor erotische fantasieën, erotische voorstellingen in films of series, en zijn soms ook bang voor erotische gedachten. De genofobie kan in het begin mild zijn, maar zorgt voor steeds sterkere en intensere klachten. Problematisch is het feit dat de genofobie niet bekend of behandeld is, waardoor - door het beloop van de ziekte - de klachten steeds heviger kunnen worden.
Oorzaken
De oorzaken van genofobie zijn nog niet volledig begrepen. Medische experts zijn echter van mening dat eerdere aanranding of zelfs seksueel misbruik soms genofobie kan veroorzaken. In veel gevallen hebben getroffen personen seksuele ervaringen meegemaakt, niet in verband met hun eigen wil of plezier, maar eerder door middel van manipulatie en geweld. De meerderheid van alle getroffen personen lijdt daarom aan genofobie - vanwege negatieve ervaringen in hun jeugd of adolescente jaren; hier zijn geen fysieke redenen voor. Soms kan er echter ook een medische oorzaak zijn. Mannen die herhaaldelijk worstelen met hun potentie, kunnen heel goed angst voor seksueel contact ontwikkelen. Bovenal is er de angst om opnieuw te "falen". Het wordt soms problematisch wanneer meerdere ziekten met elkaar verweven zijn. Genofobie kan bijvoorbeeld, vanwege de potentieproblemen, de reden zijn dat elke intimiteit wordt vermeden, terwijl de potentiezwakte werd veroorzaakt door andere ziekten. Er is dus ook een mogelijkheid dat genofobie ook een bijkomende ziekte is van andere onderliggende ziekten. Soms komen erotische films of gedrukte werken in jeugd kan er ook voor hebben gezorgd dat de getroffen persoon aan genofobie leed, omdat hij of zij leed aan een schokken van de afbeeldingen van seksualiteit.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen en klachten variëren. Bijvoorbeeld, hart- hartkloppingen en paniekaanvallen kan optreden, kan kortademigheid optreden of kan angst zoals angst soms optreden. Ernstig beven is ook mogelijk. In wezen ontwikkelt zich een gewelddadige paniekaanval, die ervoor zorgt dat intieme omgang alleen met grote moeite of helemaal niet kan plaatsvinden. De symptomen kunnen in ernst variëren. Terwijl lijders in het begin nog steeds hun angsten kunnen beheersen, doet zich naarmate de ziekte vordert het probleem dat de angsten de lijder beheersen.
Diagnose en verloop
Bij klachten zoals kortademigheid, versnelde hartslag of zelfs paniekaanvallen optreden in verband met geslachtsgemeenschap, erotische gedachten of zelfs het kijken naar erotische films of afbeeldingen, heeft de medische professional uiteindelijk snel bevestigd dat het een genofobie is. Soms kan de levensgeschiedenis - met verwijzingen naar seksueel misbruik - ook de diagnose stellen. Medische of lichamelijke klachten komen meestal niet of zelden voor, waardoor lichamelijk onderzoek niet nodig is. Als het echter een geval is van genofobie dat is opgetreden in combinatie met potentiestoornissen, moet de arts hier zeer goed de reden voor de potentieproblemen onderzoeken. Houd er rekening mee dat het beloop van genofobie niet mag worden onderschat. Uiteindelijk kan de seksuele onthouding zo sterk worden dat er helemaal geen verlangen of geen seksuele activiteit is. De genofobie kan zo sterk zijn dat de man geen erectie meer krijgt of de vrouw constant vaginaal lijdt krampen Het beloop duurt soms meerdere jaren, maar kan ook extreem snel zijn, zodat getroffenen al na een paar maanden door hun angst worden beheerst.
Complicaties
Genofobie veroorzaakt voornamelijk psychische symptomen en complicaties, die zich op verschillende manieren kunnen uiten. Meestal ervaart de patiënt paniekaanvallen of angstgevoelens bij het in contact komen met erotiek of erotische situaties. Er is ook ernstig beven en zweten. De hart- tarief wordt gewoonlijk verhoogd en hijgend ademhaling treedt op. De kwaliteit van leven wordt buitengewoon moeilijk gemaakt door genofobie en voor de getroffenen zijn seksuele handelingen en activiteiten onmogelijk. Het is niet ongewoon voor Depressie en andere psychische klachten. Er zijn minderwaardigheidscomplexen en een verminderd gevoel van eigenwaarde. Er zijn echter geen lichamelijke klachten of complicaties. De behandeling zelf wordt uitgevoerd door een psycholoog en niet leiden tot verdere complicaties. Het kan echter een langere periode duren en niet altijd succesvol zijn. Medicijnen worden meestal niet gebruikt. Er zijn ook verschillende therapieën beschikbaar voor de patiënt, die seksuele problemen aanpakken en de genofobie kunnen oplossen. Dit beperkt de levensverwachting niet.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk bij de eerste tekenen van angststoornis verschijnen. Als er sprake is van kortademigheid, snelle hartslag of zweten, is een arts nodig. Als de symptomen in intensiteit toenemen of binnen kortere tijdsintervallen optreden, moet een arts worden geraadpleegd. Als de getroffen persoon een paniekaanval krijgt, heeft hij hulp en ondersteuning nodig. Innerlijke rusteloosheid, obsessief denken of krampachtige veranderingen in levensstijl worden als ongebruikelijk beschouwd en moeten worden behandeld. Als vermijdingsgedrag, trillen van het lichaam, koud extremiteiten of agressief gedrag optreedt, dient een arts te worden geraadpleegd. Als de symptomen worden veroorzaakt door gedachten aan seks, erotiek of fysieke nabijheid, moet een therapeut worden geraadpleegd. Als er een afname van het algemeen welzijn is, een ernstige ervaring van spanningof emotionele nood, moet een arts worden geraadpleegd. Als er sprake is van sociale terugtrekking, isolatie of angst voor het ontmoeten van nieuwe contacten, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Als dagelijkse verplichtingen niet meer kunnen worden nagekomen of concentratie Als er problemen optreden, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. In geval van slaapstoornissen, verhoogd bloed druk, hoofdpijn evenals verstoringen van het spijsverteringsproces, moet een arts worden geraadpleegd. Als gevoelens zoals walging, schaamte of een laag zelfbeeld zich ontwikkelen, heeft de getroffen persoon een therapeut nodig om de kwaliteit van leven te verbeteren.
Behandeling en therapie
Er zijn, net als bij elke andere fobie, talloze methoden en manieren waarop genofobie kan worden behandeld. Er is vooral de combinatie van therapie en medicatie. Het is raadzaam om een psychiater, therapeut of zelfs psycholoog in de context van genofobie; soms zijn er ook reisgidsen te koop, die heel goed tips, trucs en ervaringsrapporten kunnen bevatten. Veel medicijnen die kunnen worden gebruikt in de context van een fobie, moeten worden voorgeschreven door een arts. Het is belangrijk dat de dosering niet zelfstandig wordt gewijzigd. Als onderdeel van verdere behandeling is het belangrijk om ook te zoeken therapie een psychiater of psycholoog. Voor uw eigen therapie het is aan te raden praten ook aan je partner. Deze zal op basis van het gedrag van de getroffen persoon relatief snel beseffen dat er wel degelijk een probleem is, maar zal de schuld bij zichzelf zoeken en niet bij de getroffen persoon.
Vooruitzichten en prognose
Omdat genofobie vaak te wijten is aan ervaringen in het begin jeugd, het heeft nodig psychotherapie en wordt na enkele sessies niet behandeld. De diagnostische fase wordt gevolgd door een behandelplan dat bestaat uit meerdere sessies van psychotherapie Bovendien moet duidelijk worden of de genofobie wordt veroorzaakt door lichamelijk pijn - zo ja, dan moeten ook deze fysieke problemen worden weggenomen. Maar zelfs in deze gevallen is de psychologische angst vaak al zo diepgeworteld dat deze niet vanzelf zal verdwijnen zonder therapeutische ondersteuning. Hoe eerder de patiënt echter een behandeling zoekt, hoe gemakkelijker het is om de genofobie op te lossen - en daarom is het alleen goed voor het vooruitzicht van een snelle genezing om onmiddellijk hulp te zoeken. Uiteindelijk hangt de prognose voor genofobie ook af van de relatie met de seksuele partner, als die er nu is. Als er iets mis is in de paarrelatie, kan dit een reeds bestaande genofobie nog sterker maken. Een vertrouwensvolle en begripvolle relatie met elkaar ondersteunt daarentegen het genezingsproces en creëert een omgeving waarin gewerkt kan worden om de genofobie te overwinnen zonder externe druk. Aan de andere kant is de voorwaarde kan verergeren als er bij de partner druk wordt opgebouwd om zo snel mogelijk een normale seksualiteit te bereiken.
het voorkomen
Genofobie kan niet doorslaggevend worden voorkomen. Het beloop van de ziekte kan echter, als de eerste symptomen erop duiden of als er soms gewelddadige aanvallen zijn opgetreden, die genofobie kunnen veroorzaken, worden gestopt of positief worden begunstigd. Een positief beloop van de ziekte of fobie is alleen mogelijk als een tijdige therapie wordt gestart.
Nazorg
Bij genofobie zijn de mogelijkheden van nazorg zeer beperkt. De voorwaarde moet eerst goed worden behandeld door een arts en een volledige genezing kan niet altijd worden gegarandeerd. In de regel is genofobie ook niet te voorkomen, dus de getroffen persoon is altijd afhankelijk van onmiddellijke en directe behandeling door een arts om verdere complicaties te voorkomen. De behandeling van genofobie wordt meestal gedaan met de hulp van een psycholoog of psychiater Vroegtijdige diagnose kan een zeer positief effect hebben op het verdere verloop van deze klacht. In de regel moet de getroffen persoon de symptomen van genofobie zelf herkennen en ook een arts raadplegen. Om verdere psychologische stoornissen of zelfs Depressieis de steun van vrienden en familie erg belangrijk. In veel gevallen is het begrijpen van de aandoening ook nodig om de getroffenen te ondersteunen. Als genofobie wordt behandeld met behulp van medicatie, moet ervoor worden gezorgd dat de medicatie regelmatig wordt ingenomen. De levensverwachting van de patiënt wordt door deze ziekte niet verminderd.
Dit is wat u zelf kunt doen
De getroffen persoon kan de genofobie nauwelijks zelf behandelen, dus moet een professional worden geraadpleegd voor zowel diagnose als therapie. Welke therapievorm de specialist passend acht, kan alleen worden vastgesteld na een gedetailleerd onderzoek naar de oorzaken. Omdat genofobie veel verschillende oorzaken kan hebben, is de ontwikkeling ervan vaak moeilijk op te sporen. De getroffen persoon moet in de eerste plaats geduld hebben met zichzelf en zijn of haar arts vertrouwen. In veel gevallen kan genofobie worden overwonnen. In het dagelijks leven kunnen patiënten bewust eilanden creëren en doelen stellen die daaraan bijdragen ontspanning Te veel mentaal concentratie over het onderwerp of zelfs bijna exclusieve mentale preoccupatie ermee is waarschijnlijker leiden naar meer spanning dan naar ontspanning Als de getroffen persoon een relatie heeft, moet hij de moed hebben om zijn partner in vertrouwen te nemen. Vaak helpt het om de partner bij gesprekken met de arts te betrekken. Het is erg nuttig om op een zo ontspannen mogelijke manier met het onderwerp om te gaan. Duidelijke grenzen zijn belangrijk en toegestaan. Hoewel genofobie een overwegend psychisch probleem is, reageren veel patiënten toch met psychosomatische lichamelijke klachten. Een programma van lichte lichamelijke activiteit en lichaamsbeweging kan een zeer positief effect hebben.
