Fenothiazines zijn een subgroep van thiazines. Ze worden voornamelijk gebruikt als neuroleptica.
Wat zijn fenothiazines?
Fenothiazines zijn derivaten van fenothiazine die farmacologisch relevant zijn. In de geneeskunde worden ze gebruikt als neuroleptica Daar worden ze ook wel tricyclisch genoemd neuroleptica De geschiedenis van fenothiazines gaat terug tot het begin van de organische chemie. In 1865 presenteerde de Duitse chemicus August Kekule (1829-1896) de stelling dat carbon atomen in organische stoffen bevinden zich in ringsystemen. Dit was aanvankelijk van belang voor de kleurstofindustrie, die begon met de productie van de kleurstoffen thionine en methyleenblauw in 1876. Beiden hadden een fenothiazinestructuur. Later probeerde de geneeskunde ziekten te behandelen zoals Depressie, hoofdpijn en malaria Met methyleenblauw, maar dit was uiteindelijk niet succesvol. Aan het begin van de 20e eeuw leken fenothiazines vergeten te zijn en werden ze vooral in de diergeneeskunde gebruikt om wormziekten te behandelen. Bij mensen werden therapieën daarentegen stopgezet vanwege overmatige toxiciteit. Vanaf de jaren veertig begon medisch onderzoek fenothiazines echter weer nader te bekijken. Het Franse farmaceutische bedrijf Rhone-Poulenc ontdekte eindelijk fenothiazines met antihistaminische eigenschappen. Dit leidde in 1940 tot de synthese van neuroleptica.
Farmacologische werking
Fenothiazine dient als de moederverbinding voor tal van neuroleptica. Dit verwijst naar een tricyclische verbinding. De middelste ring heeft een zwavel atoom en een stikstof atoom als een heterocyclus. Fenothiazines hebben affiniteit voor dopamine receptoren. Zo kunnen ze ze blokkeren. Ze remmen echter ook andere neurotransmitters zoals noradrenaline, histamine en serotonine De basisstructuur van fenothiazines bestaat uit drie ringen. Afhankelijk van de substitutie van het basisskelet, worden drie fenothiazinegroepen onderscheiden. Er zijn dus fenothiazines met een alipathische keten, piperidyl zijketen en piperazinyl zijketen. De alipathische fenothiazinen vertonen sterke eigenschappen kalmerend effecten, terwijl ze bijwerkingen kunnen veroorzaken in het autonome gebied. Alipathische fenothiazines omvatten promazine, levomepromazine, chloorpromazine, triflupromazine, promethazineen profenamine. Piperidylfenothiazinen zoals thioridazine, mesoridazine en periciazine oefenen een matig sterke uit kalmerend effect. Daarentegen hebben piperazinylfenothiazines slechts zwakke kalmerend en antihistaminische effecten. Ze hebben echter uitgesproken anti-emetische en antipsychotische effecten. Hun vertegenwoordigers zijn onder meer perphenazine, flufenazine, prochloorperazineen trifluoperazine. Bovendien kunnen fenothiazinen plaatselijke verdovinganti-adrenerge, en ganglion blokkerende effecten, waardoor ze een breder spectrum krijgen dan andere neuroleptica. De afbraak van fenothiazines vindt plaats in de lever De farmacologische werkzaamheid van de metabolieten is nog niet opgehelderd. Langzame uitscheiding van het medicijn uit het lichaam vindt plaats via de nieren.
Medische toepassing en gebruik
In de geneeskunde kunnen fenothiazines op verschillende gebieden worden gebruikt. Ze dienen bijvoorbeeld als neuroleptica voor de behandeling van psychose, die de psyche van patiënten beïnvloedt. Ze zijn bijzonder geschikt voor de behandeling van schizofrenie vechten hallucinaties en waanideeën. Bovendien kunnen fenothiazines worden toegediend als kalmerende middelen (sedativa). ). As Als anti-emetica, pakken ze aan duizeligheid en braken, terwijl antihistaminica ze behandelen allergische reacties. Een bijzonder bewezen fenothiazine is de lage potentie promethazine Daarom wordt het al decennia met succes toegediend om toestanden van agitatie en angst te behandelen.
Risico's en bijwerkingen
As dopamine antagonisten, fenothiazines kunnen tal van bijwerkingen veroorzaken, waarvan sommige ernstig zijn. Deze omvatten extrapiramidale motorische effecten zoals dystonie, vroegtijdig dyskinesievertraagde dyskinesie, agitatie en Parkinson-symptomen zoals tremor, starheid en pathologische immobiliteit. Deze bijwerkingen zijn te wijten aan de blokkade van de zeer krachtige stoffen op de dopamine receptoren. Fenothiazines van de chloorpromazine type kan ook de thermoregulatie van het lichaam verstoren. andere actieve stoffen van dit type veroorzaken op hun beurt een lang-QT-syndroom, resulterend in ernstige hartritmestoornissen die een fatale afloop kunnen hebben. Fenothiazines kunnen ook psychologische bijwerkingen veroorzaken, zoals impulsieve stoornissen, verarming van het emotionele leven en rusteloosheid. Bij sommige patiënten ontwikkelt zich een psychologische afhankelijkheid van het medicijn. Bij organische bijwerkingen bestaat het risico dat de nieren en lever zal aangetast worden. Een overdosis fenothiazines wordt ook als a beschouwd volksgezondheid risico. Dit kan symptomen veroorzaken zoals visuele stoornissen, tremoren, laag bloed druk, hartkloppingen, slaperigheid, bewegingsstoornissen coördinatieconvulsies, psychomotorische agitatie en hallucinaties Sommige getroffen personen zijn zelfs in coma geraakt.