Farmacokinetiek van omeprazol | Omeprazol

Farmacokinetiek van omeprazol

Omeprazol heeft zijn werkingsplaats bij de protonenpompen, die zich bij het document bevinden celmembraan en wijs naar de maag lumen. Om de documentencel te bereiken, moet de stof omeprazol mag niet al geactiveerd zijn in de maag. Daarom wordt het medicijn toegediend als een zuurbestendige capsule.

Dit heeft als effect dat de werkzame stof wordt beschermd tegen maagzuur door de capsule. Alleen in de dunne darm is de capsule opengebroken door de basale darmomgeving en het actieve ingrediënt wordt via de darmcellen in de bloedbaan opgenomen. Op deze manier, omeprazol bereikt de documentcel via de bloed, waar het wordt geactiveerd.

Opgemerkt moet worden dat het medicijn relatief snel wordt afgebroken in de lever. De halfwaardetijd van omeprazol is slechts ongeveer een uur. Omdat het geactiveerde actieve ingrediënt echter onomkeerbaar bindt aan de protonpomp, is de werkingsduur veel langer en is de inname van één capsule per dag meestal voldoende. De mate waarin de zoutzuurproductie wordt geremd, is afhankelijk van de dosis en van het aantal en de activiteit van de protonenpompen in de celmembraan van de bewonerscellen (omeprazol).

Dosering van Omeprazol

Omeprazol wordt oraal ingenomen als een zuurbestendige capsule (bijv. Omep®). De gebruikelijke dosering is 20 mg per dag. In sommige gevallen (bijv Zollinger-Ellison-syndroom), maar aanzienlijk hogere doses kunnen nodig zijn. Omeprazol heeft een breed therapeutisch bereik.

Toepassingsgebieden van Omeprazol

Omeprazol wordt gebruikt voor de volgende ziekten:

• Gastritis (hyperacide gastritis)
• Maag- en darmzweren (ulcus ventriculi, ulcus duodeni)
• Zollinger-Ellsion-syndroom
• Refluxoesofagitis (met en zonder Barrett-syndroom)
• Uitroeiing van Helicobacter pylori
• Profylaxe bij stress of bij gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)

Protonpompremmers zoals omeprazol worden gebruikt voor ontsteking van de maag voering geassocieerd met zoutzuurproductie (hyperacidische gastritis), voor maagzweren of dunne darm (ulcus ventriculi, ulcus duodeni), overproductie van het hormoon gastrine (Zollinger-Ellison-syndroom) en voor ernstige vormen van oesofagitis veroorzaakt door reflux maagzuur in de slokdarm (reflux-oesofagitis). Ompeprazol kan ook worden gebruikt voor de profylaxe van stressgerelateerde maag- of darmzweren zweer profylaxe) of om het maagslijmvlies te beschermen tijdens NSAID-therapie (niet-steroïde antipholgisitica). Dit zijn medicijnen die pijnstillende, koortswerende en ontstekingsremmende effecten hebben.

In het geval van bacteriële kolonisatie van de maagslijmvlies met de kiem Helicobacter pylori, protonpompremmers zoals omeprazol worden gebruikt in combinatie met bepaalde antibiotica. De toediening van omeprazol alleen zonder de bestrijding van bacteriën leidt meestal niet tot blijvend succes. Bij de zogenaamde drievoudige therapie wordt een protonpompremmer zoals omeprazol gecombineerd met twee verschillende antibiotica.

De antibiotica zijn claritromycine met een van beide amoxicilline (Franse drievoudige therapie) of metronidazol (Italiaanse drievoudige therapie). Deze uitroeiing is in meer dan 90% van de gevallen succesvol. De kiem Helicobacter pylori is een gramnegatieve staaf.

Tot 50% van de wereldbevolking is besmet. De infectie treedt meestal op in jeugd. Een nieuwe infectie op volwassen leeftijd is zeldzaam (minder dan 1%).