Eierstokkanker therapie

Synoniemen in bredere zin

Medisch: ovariumcarcinoom

• Ovariële tumor
• Ovariële tumor

Definitie

Eierstokkanker is een kwaadaardige tumor van de eierstokken dat kan aan één of beide kanten voorkomen. Het soort eierstokkanker onderscheidt zich door zijn histologische afbeelding. Zo worden tumoren verdeeld in epitheliale tumoren zijn tumoren die afkomstig zijn van de cellen op het oppervlak van de eierstokken.

Ze zijn verantwoordelijk voor ongeveer 60% van alle kwaadaardige ovariumtumoren. De kiemceltumoren die afkomstig zijn van de kiemcellen van de embryonale ontwikkeling (ontwikkeling van lichaamsfruit) vertegenwoordigen ongeveer 20% van alle kwaadaardige ovariumtumoren. Stromale tumoren zijn tumoren die ontstaan ​​uit het ovariumweefsel en goed zijn voor ongeveer 5% van alle kwaadaardige ovariumtumoren.

Bovendien is ongeveer 20% van alle kwaadaardige ovariumtumoren dat wel metastasen, dwz cellen die zijn gemigreerd van een tumor die oorspronkelijk ergens anders was gelokaliseerd. De metastasen komen meestal aan beide kanten voor en zijn afkomstig van baarmoederkanker (baarmoeder carcinoom) bij ongeveer 30% en van borstkanker (borstkanker) of kanker van het maagdarmkanaal (gastro-intestinaal carcinoom) bij ongeveer 20%.

• Epiheliale tumoren
• Kiemceltumoren en
• Kiembaan - en huidige tumoren.

Diagnose

Diagnostische maatregelen omvatten

• Anamnese (medische geschiedenis)
• Fysiek (klinisch) / gynaecologisch onderzoek
• sonography
• Laboratoriumwaarden Tumormarkers
• Imaging X-ray beeld

Het proces van het bevestigen van de diagnose begint met het patiëntinterview (anamnese), waarin de arts een aanname doet op basis van de symptomen die de patiënt presenteert en conclusies kan trekken over een mogelijke eierstokkanker. Om duidelijk te maken of het echt ovarieel is kanker of er iets anders achter de symptomen schuilgaat, moet de arts voor nader onderzoek zorgen. Gebruik makend van ultrageluid echografie, veranderingen in de eierstokken (eierstokken), de baarmoeder en weefselvocht knooppunten in de omgeving kunnen worden onderzocht op afwijkingen.

Aan de andere kant moet de behandelende arts de omliggende organen bekijken om bestaande organen niet over het hoofd te zien kanker cel metastasen. De darm (dikke darm) (zover mogelijk), lever (hepar), milt (splen) en nier (eren) moet ook worden gesoniceerd. Dit moet worden aangevuld met een ultrageluid onderzoek door de vagina (transvaginale echografie).

A special ultrageluid sonde wordt voor dit doel in de vagina ingebracht. Omdat de eierstokken zich aan beide zijden van de baarmoederkan deze ultrasone sonde worden gebruikt om naar de eierstokken te kijken. Uiteraard worden ook de vagina en de baarmoeder beoordeeld.

De functie van de organen (lever, nier, etc.) kunnen worden beoordeeld met behulp van het laboratorium bloed waarden. Verder kan op basis van ontstekingswaarden een uitspraak worden gedaan over een ontsteking in het lichaam.

Van bijzonder belang bij ovarium kanker zijn ook zogenaamde tumormarkers voor eierstokkanker. Deze zijn bijzonder laboratoriumwaarden die verhoogd zijn bij sommige patiënten tijdens de tumorziekte. Het is echter niet mogelijk om uit het niveau van deze waarden conclusies te trekken over de grootte of zelfs de maligniteit van de tumor.

De tumormarkers zijn pas van belang als het verloop van de ziekte wordt waargenomen, aangezien veranderingen in de waarde dan kunnen worden gebruikt om een ​​uitspraak te doen over het gedrag van de tumor. Verhogingen van de waarden duiden op verdere groei (proliferatie) van de tumor; dalingen in de waarden geven aan dat de tumor kleiner wordt. Als tumormarker waarden blijven constant, men kan speculeren dat de tumor niet groeit of krimpt.

De meest voorkomende tumormarker voor eierstokkanker is CA 125, die vooral verhoogd is bij sereuze eierstokkanker. CA 125 kan echter ook verhoogd zijn bij goedaardige ovariumtumoren of bij ontstekingen in de buikholte (intra-abdominaal). Andere tumormarkers die kunnen worden gedetecteerd zijn CEA, CA 19-9 en CA 72-4, maar deze tumormarkers zijn ook verhoogd in andere tumoren zoals dikke darm kanker of ontsteking in de buikholte.

Ze geven dus alleen een indicatie van de aanwezigheid van eierstokkanker. Andere pathologische processen in het lichaam moeten worden uitgesloten. AFP (alfa-fetoproteïne) is een zeer specifieke tumormarker dat is verhoogd in dooierzaktumoren. hCG (humaan choriongonadotrofine), een hormoon dat normaal gesproken wordt geproduceerd door het foetus gedurende zwangerschap en dus verheven in de bloed, is ook verhoogd bij chorioncarcinoom, dat is afgeleid van embryonale cellen.

Samenvatting van laboratoriumwaarden Tumormarkers die mogelijk verhoogd zijn bij eierstokkanker:

• CA 125
• CEA
• ca. 19-9
• ca. 72-4
• AFP
• HCG

Indien een Röntgenstraal van de long wordt ingenomen, kunnen metastasen van kankercellen worden opgespoord. Computertomografie is een radiologische weergave van het lichaam waarin het organisme in verschillende lagen kan worden bekeken. Deze onderzoeken zijn echter niet altijd nodig.

Na evaluatie van de eerder verkregen gegevens moet de behandelende arts nagaan of een van deze twee beeldvormingsprocedures nog nieuwe inzichten kan opleveren en nuttig is. Magnetische resonantie beeldvorming toont het organisme ook in meerdere lagen, maar hier worden magnetische velden gebruikt in plaats van röntgenstraling. Met behulp van computertomografie en magnetische resonantie beeldvorming kan de arts nog nauwkeuriger beoordelen of eierstokkanker aanwezig is en in welke organen kankercelmetastasen aanwezig kunnen zijn.