ECG voor de diagnose van een hartaanval
An elektrocardiogram (ECG) is een opname van de elektrische activiteit van iedereen hart- spiervezels. Het is een zeer ongecompliceerde, snelle en niet-invasieve diagnostische procedure die kan worden gebruikt om de hart- activiteit en mogelijke storingen. als a hart- aanval wordt vermoed, is het een van de standaardprocedures om een diagnose te stellen. Evenzo kunnen hartritmestoornissen, die een risicofactor zijn voor de ontwikkeling van a hartaanval, kan worden gediagnosticeerd en circulatiestoornissen in de context van coronaire hartziekte (CHD) kan worden gedetecteerd.
Een CHD staat voor een vernauwing van kransslagaders en kan worden beschouwd als een voorloper van een hartaanval. Om een betrouwbare diagnose te kunnen stellen, kan naast een eenvoudig rust-ECG ook een stress-ECG worden geschreven. In dit geval wordt de hartactiviteit tijdens fysieke stress waargenomen.
Dit gebeurt meestal op een ergometer, dat wil zeggen een hometrainer, waarbij de trapweerstand geleidelijk wordt verhoogd. Onder deze belasting circulatiestoornissen van het hart nog duidelijker worden dan in een elektrocardiogram. Een andere mogelijkheid voor een meer gedetailleerd onderzoek van de hartactiviteit is het toepassen van een ECG op lange termijn, waarin gedurende 24 uur een ECG wordt geschreven. De uitrusting die hiervoor nodig is, is vrij klein en kan rond de nek zodat de patiënt niet wordt beperkt in zijn of haar dagelijkse bezigheden.
Therapie na een hartaanval
De therapie van een acuut myocardinfarct is uitgebreid en omvat een aantal geneesmiddelen, en vaak het gebruik van een hartkatheter om het verstopte bloedvat opnieuw te openen. De belangrijkste voorwaarde voor genezing van de beschadigde hartspiercellen is en blijft echter de tijdige herkenning van de symptomen van een hartaanval. Elke minuut is belangrijk; hoe sneller de behandeling kan beginnen, hoe minder schade het infarct veroorzaakt.
Het genezen van de onderliggende problemen en ziekten is echter een ingewikkelde zaak. Een hartaanval is meestal het gevolg van een onherroepelijk beschadigde kransslagader schepen. Bypass-bewerkingen, waarbij de bloed de toevoer naar de hartspier wordt verzekerd door het inbrengen van nieuw bloed schepen, of door het inbrengen van stents, kan in sommige gevallen de herhaling van hartaanvallen voorkomen.
Om dit in de toekomst te garanderen, is het echter nodig om de eigen slechte gewoonten te veranderen. Dit is de enige manier om een zekere mate van zekerheid te garanderen dat u niet opnieuw een hartaanval krijgt. Als een hartkatheteronderzoek onthult een relevante vernauwing, al dan niet tijdens een onderzoek voor coronair slagader ziekte of tijdens een hartaanval kan de cardioloog de vernauwing opsporen met een dunne draad en deze uitzetten met een ballon.
Een kleine draadcilinder (stent) wordt ingevoegd om het uitgevouwen gebied open te houden. Door de kooivormige openingen van de cilinder komt de binnenste laag van bloed schepen kan teruggroeien in en lijn de stent. Totdat dit gebeurt, moeten remmers van de bloedplaatjesfunctie worden ingenomen, anders worden ze geactiveerd door de 'kale' kooi en kunnen ze de bloedplaatjes verstoppen. stent. De cardioloog bepaalt hoe lang de bloedplaatjesremmers moeten worden ingenomen op basis van het type stent dat wordt gebruikt.
