Introductie
Wervels kunnen op verschillende plaatsen breken. Terloops gezegd: gebroken wervels zijn niet allemaal hetzelfde. Een wervel bestaat uit de Vertebrale lichaam - dat is het dikke, ronde en grootste deel van de wervel.
De wervelboog, die de spinal cord, maakt ook verbinding met de achterkant. De twee transversale processen zijn er diagonaal naar achteren mee verbonden, en de processus spinosus is recht naar achteren. Afhankelijk van de locatie van de breuker ontstaan verschillende klachten, verschillende behandelmethoden zijn aangewezen en de genezingstijd varieert. 1. transversaal proces 2. zenuw 3. Vertebrale lichaam 4. processus spinosus 5. ruggenmerg
Wervelfractuur bij het wervellichaam
De Vertebrale lichaam neemt een ondersteunende functie aan. Het zorgt voor een rechtopstaande houding en is tot op zekere hoogte een ondersteunende steen van de wervelkolom. EEN breuk moet meestal operatief worden behandeld, wat naast de chirurgische ingreep ook een bepaalde genezingstijd omvat.
Hoe verder het wervellichaam in de wervelkolom ligt, hoe meer gewicht het moet dragen - daarom zijn wervels in het lumbale gebied ook veel stabieler dan de filigrane nekwervels. Net als bij alle andere botten, een breuk is meestal genezen na 6-8 weken. osteoporose, calcium tekort en leeftijd hebben een negatieve invloed op deze waarde, ook kan het langer duren.
Er zijn verschillende behandelmethoden voor een fractuur van het wervellichaam. Naast conservatieve therapie met pijnstillerskan het wervellichaam worden “geïnjecteerd” (met een soort vloeibaar beton). Omdat dit snel hard wordt en het bot niet weer aan elkaar hoeft te groeien, kunnen patiënten die een operatie hebben ondergaan meestal bewegen en rondlopen. pijn-vrij enkele dagen na de operatie.
Vaak moeten de patiënten worden afgeremd in hun actionisme om een nieuwe fractuur te voorkomen. De situatie is anders met spondylodese, de zogenaamde blokkering van het wervellichaam. Hier worden twee of meer wervellichamen met schroeven en staven aan elkaar geschroefd en verstijfd.
De belasting wordt dus verwijderd uit de wervelfractuur en overgebracht naar de metalen staven. De periode tot volledige mobiliteit na een dergelijke operatie is lang en vol ontberingen: 6-8 weken mogen alleen zittend of liggend in bepaalde houdingen worden doorgebracht. Er moet ook een korset worden gedragen. Of een chirurgische ingreep nodig is, en wat voor soort operatie wordt uitgevoerd, hangt enerzijds af van het type wervelfractuur, maar ook op andere omstandigheden. Een jonge atleet is eerder geneigd om een operatie te ondergaan dan een oude bedlegerige patiënt, die zonder veel baat nog 2 maanden in een korset zou worden gedwongen.
