Wervelfractuur bij de wervelboog
De wervelboog omringt de spinal cord - en bevindt zich dus op een kritiek punt: als het breekt, kan het het ruggenmerg binnendringen en veroorzaken paraplegie. In dit opzicht is de indicatie voor een operatie vrij genereus. In de meeste gevallen is het wervelboog is chirurgisch geschroefd of geplateerd. De schroef of plaat blijft meestal op de Vertebrale lichaam en wordt niet verwijderd. Net als bij andere botbreuken is de beschermingsduur 6-8 weken.
Wervelfractuur bij het processus spinosus
Op de processus spinosus, ligamenten en een deel van de rugspieren begin. Een gebroken processus spinosus alleen veroorzaakt niet noodzakelijk klinische symptomen. Pas als er een groot aantal gebroken wervels aanwezig is, wordt een operatie verplicht, omdat de stabiliteit van de rugspieren wordt aangetast.
De spier kan immers nergens meer “vasthouden” als alles kapot is! echter, de breuk van een single processus spinosus kan nog steeds conservatief worden behandeld. Naast verlichting en fysiotherapie is het belangrijkste om het rustig aan te doen totdat de botgenezing na 6-8 weken voltooid is. Een volledig laadvermogen is echter pas na 3-4 maanden te verwachten.
Wervelfractuur bij de transversale processen
Factoren die de genezingstijd na een wervel versnellen breuk zijn naast rust en bedrust ook fysiotherapie en revalidatie. Een korset voorkomt ook schadelijke bewegingen. Bij fysiotherapie wordt het spierapparaat opgebouwd en wordt de belasting van de gebroken wervel afgenomen.
Daarom is het versterken van de rugspieren ook een belangrijk onderdeel van de therapie na botgenezing. De genezing van het bot moet echter worden voltooid, anders de breuk kon weer scheuren, en de genezingstijd zou weer verlengd kunnen worden. Fysiotherapie volgt gedurende een periode van 3-4 maanden en is bedoeld om symptomen te verlichten en het bewegingsbereik te herstellen. Blauw: gezond wervellichaam Rood: gebroken wervellichaam
Factoren die de genezing nadelig beïnvloeden
De duur van het genezingsproces kan worden verlengd door verschillende factoren. Naast de gebruikelijke chirurgische complicaties kan de breuk door gebrek aan bescherming weer scheuren (zogenaamd recidief). Ontstekingen en abcessen kunnen de genezingssnelheid beïnvloeden.
Over het algemeen waren gebruikers van botten poreuzer worden met de leeftijd en langzamer genezen. De vorming van nieuwe botcellen in het bot functioneert niet meer zo goed bij een oudere patiënt als bij een jonge patiënt. osteoporose Patiënten lopen een bijzonder risico: de veranderde botstructuur leidt tot een sterk verhoogd risico op fracturen.
Schroeven of platen houden niet meer zo goed in het bot vast en het algehele genezingsproces verloopt langzamer. Calcium tekort, of de inname van oestrogenen (anticonceptiepil) ook verminderen botdichtheid. Al deze factoren leiden tot een verlengde genezingsperiode na a wervelfractuur - ongeacht de locatie.
