Definitie
Duizeligheid (Duizeligheid) verwijst naar een vaak onaangename, vervormde waarneming van ruimte veroorzaakt door verstoringen in visuele waarneming en de evenwicht systeem. Begeleidende symptomen van duizeligheid zijn misselijkheid en brakenof misselijkheidsstimulus. Na het eten, duizeligheid en vermoeidheid komen vaak in combinatie voor.
Introductie
Duizeligheid komt voor in de meest uiteenlopende vormen en kwaliteiten. Er is rotatie en zwaaien duizeligheid, hoogtevrees en niet-specifieke vertigo die kan reiken tot duizeligheid, aanval-achtige en permanente vertigo. De oorzaken van duizeligheid zijn zeer divers en kunnen niet altijd exact worden gelokaliseerd. Ook temporele aspecten spelen een rol, bijvoorbeeld wanneer vertigo altijd optreedt na het eten.
Begeleidende symptomen van duizeligheid na het eten
Een van de meest voorkomende begeleidende symptomen van duizeligheid na het eten zijn zowel het gehoor als het gevoel van evenwicht afhankelijk zijn van een functionerend binnenoor, dat bestaat uit enerzijds bogen (evenwichtsgevoel) en anderzijds het slakkenhuis (gehoor) - als een zintuig faalt, kan het andere ook door de aandoening worden aangetast vanwege de ruimtelijke nabijheid. Visuele stoornissen en duizeligheid duiden meestal op een centraal zenuwstelsel (bijv hersenen-gerelateerde) oorzaak zoals migraine.
- Misselijkheid tot braken.
- Daarnaast, hart- hartkloppingen of struikelen kunnen optreden in geval van duizeligheid na het eten.
- In sommige gevallen kunnen deze ook een kortstondig bewustzijnsverlies veroorzaken, aangezien de bloed stroom naar de hersenen wordt zo ernstig aangetast door dit probleem met de bloedsomloop.
- Ook gehoorstoornissen, dwz gehoorverlies of tinnitus,
- Of om vaak een duizeligheid.
Misselijkheid is een symptoom dat vaak gepaard gaat met duizeligheid.
De reden hiervoor is een verkeerde interpretatie van duizeligheid door de hersenen: Aangezien vergiftiging onder andere ook duizeligheid veroorzaakt, wordt het “noodsysteem” van braken wordt geactiveerd om de zogenaamd giftige stof uit het lichaam te transporteren. Als deze combinatie van symptomen optreedt na een maaltijd, moet ook het soort maaltijd als oorzaak van de misselijkheid worden beschouwd. Bijvoorbeeld een allergische reactie aan bepaald voedsel, te vet voedsel eten, te weinig vloeistof tijdens of voor de maaltijd, of een migraine aanval veroorzaakt door bepaalde voedingsmiddelen zijn mogelijk.
Een heel hoge hart- snelheid kan door de betrokken persoon worden waargenomen als "hartkloppingen". Meestal probeert het lichaam het lage te compenseren bloed druk met een hoge hart- tarief: Als de persoon last heeft van duizeligheid na het eten merkt op tachycardie als begeleidend symptoom, bloeddruk moet zeker worden gemeten in deze acute fase. Laag bloed druk kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een allergische reactie bij het eten of door een schildklierprobleem.
Het kan echter ook worden opgemerkt dat de bloeddruk is tamelijk hoog terwijl het hart bonst en de getroffen persoon duizeligheid ervaart. Hier de sympathieke zenuwstelsel, dwz het "vecht- of vluchtsysteem" van het lichaam is sterk geactiveerd: De schildklier of andere hormonale oorzaken kunnen hier ook een rol spelen. Als duizeligheid en hartkloppingen van het hart komen vaak samen na het eten voor en beperken de betrokken persoon in het dagelijks leven ernstig; de symptomen moeten zo snel mogelijk door een arts worden opgehelderd.
De term "visuele stoornissen”Kan zeer verschillende klachten beschrijven: deze omvatten bijvoorbeeld flikkeringen voor de ogen, dubbel zien of zelfs volledig verlies van het gezichtsveld, dat de getroffen persoon waarneemt als zwarte of grijze vlekken. Als ze samen met duizeligheid optreden, duidt dit meestal op een oorzaak die de hersenen beïnvloedt. Heel vaak is dit bijvoorbeeld een gebrekkige regulering van de bloedsomloop na het eten, of een migraine aanval, die kan worden veroorzaakt door bepaalde voedingsmiddelen. Omdat migraine de gehele hersenschors kan aantasten, kan een breed scala aan symptomen en sensorische stoornissen optreden. In het geval van nieuwe visuele stoornissen die niet op betrouwbare wijze aan een andere oorzaak kunnen worden toegeschreven, moeten deze pathologische processen altijd worden uitgesloten.
