Hoe wordt duizeligheid vastgesteld na het eten? | Duizeligheid na een maaltijd

Hoe wordt duizeligheid vastgesteld na het eten?

Duizeligheid na het eten is een symptoom dat behoorlijk beperkend en zorgwekkend kan zijn voor de betrokken persoon - vooral als de duizeligheid regelmatig optreedt na het eten en zo ernstig is dat het dagelijks leven wordt beïnvloed. Om de oorzaken hiervan in individuele gevallen te onderzoeken, kunnen verschillende diagnostische maatregelen worden genomen.

  • Allereerst moet de getroffen persoon registreren hoe hoog zijn of haar pols en bloed druk zijn tijdens de fase van duizeligheid.

    Voor dit doel wordt een bloed drukmeter kan worden gekocht voor gebruik thuis. Idealiter zijn sommige waarden gemeten tijdens de acute duizeligheidsfase al beschikbaar op het medisch consult over het onderwerp duizeligheid na het eten.

  • Verder kan de betrokkene opschrijven wat voor soort maaltijd en welke of daarbij gedronken zijn.
  • Ook begeleidende symptomen zoals hoofdpijn of pijn in de buik zou genoteerd moeten worden. Deze aantekeningen kunnen dan met de arts worden besproken tegen de achtergrond van de duizeligheidsverschijnselen.
  • Daarnaast een lichamelijk onderzoek en
  • In bepaalde gevallen een echografisch onderzoek en
  • Bloed monsters worden genomen om oorzaken in de spijsverteringsorganen uit te sluiten of bloedbeeld.

Hoe lang een duizeligheid duurt na het eten varieert van persoon tot persoon en kan van minuten tot uren duren, afhankelijk van de oorzaak.

De frequentie van de duizeligheid die optreedt na het eten is ook sterk afhankelijk van de onderliggende oorzaak en, onder bepaalde omstandigheden, de therapie die is gestart. Daarom moeten mogelijke oorzaken worden verduidelijkt. In sommige gevallen kan er echter geen oorzaak voor de duizeligheid worden gevonden, dus de getroffen persoon moet op deze mogelijkheid worden voorbereid.

In deze gevallen kan symptomatische therapie met medicatie of tips of huismiddeltjes die geschikt zijn voor dagelijks gebruik echter nog steeds worden uitgevoerd. Over dergelijke behandelingsmogelijkheden dient de huisarts die de patiënt behandelt te worden geraadpleegd.