Diagnose
Naast de klinische symptomen, die helaas relatief niet specifiek zijn en ook op een verscheidenheid aan andere ziekten kunnen duiden, meet men meestal gewoon het vitamine B12-gehalte in de bloed. Een tekort mag echter nog niet worden gediagnosticeerd op basis van deze 2 parameters: een toegenomen roodheid bloed celvolume (laboratoriumparameter MCV voor gemiddeld corpusculair volume) en een verlaagd aantal rode bloedcellen, evenals een verhoogd homocysteïne- en methylmalonzuurniveau, zijn ook indicatief voor een tekort.
Therapie
Elke vitamine B12-tekort moet zo snel mogelijk worden gecorrigeerd om het optreden van symptomen te voorkomen en om verdere verslechtering van het vitamine B12-tekort te voorkomen. Als de diagnose eenmaal is gesteld, is de therapie relatief eenvoudig en ongecompliceerd. Er zijn verschillende mogelijkheden om te corrigeren vitamine B12-tekort.
Voorafgaand aan elke behandeling is het belangrijk om er eerst achter te komen wat de oorzaak is vitamine B12-tekort is en vooral hoe ernstig het tekort is. Als het een milde vitamine B12-tekort is door ondervoeding, moet u de dieet. Vitamine B12-rijk voedsel omvat volle melk, vis, slachtafval en rood vlees.
Diverse kaassoorten hebben ook een vitamine B12-gehalte, zij het iets lager. Vitamine B12 kan oraal worden vervangen (ingenomen door mond) of intramusculair (geïnjecteerd). In de regel, afhankelijk van de ernst van het vitamine B12-tekort, injecties van een maand in de bovenarm spieren zijn voldoende voor enkele maanden.
Als de intrinsieke factor voldoende is ontwikkeld en alleen de hoeveelheid vitamine B12 die met voedsel wordt ingenomen, is niet voldoende voor verzadiging, kan een poging tot behandeling met vitamine B12-tabletten worden gedaan. Deze inname moet ook over meerdere maanden worden uitgevoerd. Er zijn ook vrij verkrijgbare vitamine B12 supplementen op internet die met regelmatige tussenpozen worden gebruikt.
Er dient echter te worden opgemerkt dat een vitamine B12-substitutie (bijv. Met Vitasprint) altijd in combinatie met foliumzuur inname (vitamine B9). Vitamine B12-substitutie is vooral handig voor veganisten of vegetariërs die de vitamine niet met voedsel opnemen. U moet echter niet beginnen met een willekeurige vitamine B12-substitutie, maar moet altijd uw huisarts raadplegen en voorgeschreven B12-preparaten alleen nemen zoals voorgeschreven.
Bij het wijzigen van uw dieet, is het ook belangrijk om ervoor te zorgen dat er geen absorptiestoornis is. Want als de opname van vitamine B12 wordt belemmerd door een tekort aan intrinsieke factor, kunnen vitaminerijke voedingsmiddelen de vitaminegebrek. In dit geval moet de vitamine als injectie worden ingenomen.
Aangezien de intrinsieke factor niet kunstmatig kan worden toegevoegd, moet het maagdarmkanaal, waar normaal gesproken vitamine B12-opname plaatsvindt, worden omzeild. Bij substitutietherapie is de dosis die zou worden gegeven als de inname onvoldoende was, niet voldoende. In het geval van een resorptiestoornis wordt de dosis eenvoudigweg verhoogd met duizend keer de dagelijkse behoefte, van 2-3 microgram naar 2-3 milligram.
Meestal kan bij zo'n hoge beschikbaarheid toch voldoende vitamine B12 in het lichaam worden opgenomen, zodat het tekort succesvol wordt behandeld. Bovendien blijft de patiënt permanente injecties in de spier gespaard. Overigens is een overdosis nauwelijks mogelijk, aangezien het lichaam de overeenkomstige hoeveelheden eenvoudigweg door de nieren filtert en deze met de urine weer uitscheidt.
