Diagnose van pijn in de knieholte | Pijn in de holte van de knie

Diagnose van pijn in de knieholte

Het zoeken naar een diagnose begint met de anamnese, dat wil zeggen een uitvoerige bespreking met de patiënt. Hier moet de patiënt systematisch worden gevraagd waar precies het pijn gelokaliseerd, of begeleidende symptomen (zoals zwelling, beperkte mobiliteit, enz.) zijn opgemerkt, of de pijn gebeurde plotseling of continu en in toenemende mate, en hoe sterk de regelmatige fysieke belasting is.

Als een been ader trombose vermoed wordt, is het ook belangrijk om opheldering te geven over triggerende factoren zoals langdurige immobilisatie (bijv. tijdens vliegreizen), nicotine consumptie of medicatie. In veel gevallen kan de arts op basis van deze bevindingen al een vermoedelijke diagnose stellen. Afhankelijk van het vermoeden kunnen indien nodig verdere diagnostische stappen worden gestart.

Een vermoeden van meniscus schade kan bijvoorbeeld worden onderbouwd met speciale functietesten (Steinmann-teken) en uiteindelijk worden bevestigd of uitgesloten door een MRI-scan. Zelfs slijtage-gerelateerde processen zoals de Baker cyste zijn onderworpen aan dit algoritme bestaande uit anamnese, fysiek onderzoek en, indien nodig, daaropvolgende beeldvorming in de vorm van ultrageluid of MRI-afbeeldingen. In geval van rug pijn uitstraalt in de holte van de knie en het resulterende vermoeden van een hernia, wordt ook de MRI-techniek gebruikt. echter wordt hier beeldvorming van de wervelkolom uitgevoerd omdat daar de oorzaak ligt en de pijn ook ontstaat in de holte van de knie, zoals de term "uitstralend" mooi beschrijft. Om een ​​gevaarlijke been ader trombose medische geschiedenis wordt gevolgd door een fysiek onderzoek, waarbij de arts aandacht besteedt aan omtrekverschillen tussen de twee benen, oververhitting en rood worden van de onderbenen been. Indien nodig kan een ultrageluid of contrastmiddel Röntgenstraal onderzoek van het been schepen kan noodzakelijk zijn.

Duur van pijn in de knieholte

Door de vele mogelijke oorzaken van pijn in de knieholte is het niet mogelijk een algemene indicatie te geven van de pijnduur. Desalniettemin kunnen, afhankelijk van de trigger, enkele richtlijnen worden geformuleerd. In het geval van meniscus letsel veroorzaakt door een ongeval, is een chirurgische behandeling meestal onvermijdelijk.

Dit is echter een relatief kleine procedure, waarbij de meniscus wordt ofwel weer aan elkaar gehecht of gedeeltelijk verwijderd. Met betrekking tot de rusttijd na de operatie dienen de instructies van de chirurg te worden opgevolgd, maar deze blijken meestal verrassend kort te zijn: lopend training kan worden hervat na slechts 2 weken en volledig geschiktheid voor sport kan worden bereikt na 4-6 weken. Als de pijn het gevolg is van slijtage, kan de rustperiode in sommige gevallen aanzienlijk worden verlengd, maar het pijnspectrum is breed. Over het algemeen kan worden gezegd dat totdat de pijn volledig is verdwenen, er helemaal geen sportactiviteiten moeten worden gedaan en dan alleen langzaam en geleidelijk weer toenemen. Als er bijkomende ziekten zijn die de irritatiereactie van de kniegewricht (bv artroseoudere meniscus- of ligamentscheuren), dient overwogen te worden deze eerst zoveel mogelijk te behandelen en pas daarna de sportactiviteiten te hervatten.