Oefeningen Behandeling van een klompvoet

De horrelvoet is aangeboren, wat helaas niet ongebruikelijk is, of wordt verworven door verstoringen van de zenuwtoevoer. Ongeveer 1-3 kinderen op de 1,000 pasgeborenen worden geboren met een horrelvoet​ Jongens worden ongeveer twee keer zo vaak getroffen en in 40% van de gevallen wordt niet alleen één voet, maar beide voeten aangedaan. De borden zijn onmiskenbaar: The voorvoet sterk naar binnen gedraaid (= sikkelvoet), de longitudinale boog is verhoogd (= holle voet) en de hiel is geheven en wijst naar binnen (= varusstand). Bovendien hebben getroffen personen een zogenaamde klompvoet: de kuitspieren zijn gebogen en de achillespees is erg dun en ingekort.

Oorzaken

De oorzaken zijn talrijk en nog niet allemaal bekend. Artsen maken onderscheid tussen aangeboren en verworven horrelvoet​ Bij een aangeboren klompvoet spelen verschillende factoren een rol, vooral genetische invloeden.

Een andere verklaring is dat de ontwikkeling van de voet tijdens zwangerschap in een ontwikkelingsstadium is gestopt of gestoord is geweest, bijvoorbeeld als de moeder heeft gerookt tijdens de zwangerschap of lijdt aan een virale infectie. Een klompvoet kan ook worden veroorzaakt door een positieafwijking, bijvoorbeeld als de groei van de benen en voeten wordt beperkt wanneer het kind transversaal wordt geplaatst. Als er een gebrek is geweest aan vruchtwater lange tijd of als het kind lijdt hersenen schade in het begin jeugd, ontwikkelt zich vaak een klompvoet. Verworven klompvoet is zeldzaam en treedt meestal op als gevolg van een blessure aan de ondervoet been, poliomyelitis (= polio) of neurologische aandoeningen zoals myelomeningocele (= misvorming van de spinal cord​ Een stoornis in de bloedsomloop van de kuitspier slagader kan ook klompvoet veroorzaken.

Behandeling / oefeningen

Een klompvoet is een complex verkeerde voetpositie dat moet zo snel mogelijk worden behandeld. Fysiotherapie speelt een doorslaggevende rol in het behandelingsproces - het moet continu worden uitgevoerd totdat de groei is voltooid. Anders bestaat het risico dat de klompvoet terugkeert naar zijn oorspronkelijke verkeerde positie.

Het belangrijkste doel van fysiotherapie is het tegengaan van de verkeerde voetpositie zodanig dat het kind kan leren lopen met rechte voeten of getroffenen hun voet vrij en pijnloos kunnen bewegen. Fysiotherapie voor kinderen volgt meestal de behandelconcepten van Vojta of Bobath. Voor het overige is het gebaseerd op de functionele, driedimensionale voettherapie volgens Zukunft-Huber.

Hier wordt de klompvoet gecorrigeerd in vier behandelingsfasen. In elke fase wordt een ander deel van de vervorming met speciale correctiegrepen uitgerekt en zo gecorrigeerd. Voor kleine kinderen is het belangrijk dat de ouders bij het behandeltraject worden betrokken.

Ze krijgen instructies van de fysiotherapeut zodat ze zelfstandig met hun kind passende oefeningen kunnen doen. In het verdere verloop van de behandeling strekt de fysiotherapeut de verkorte spieren, mobiliseert de tarsaal gewrichten, vormt een aanvulling op psychomotorische oefeningen op de therapietol en het wiebelbord en doet oefeningen met het getroffen kind die de klompvoet tegengaan en de verzwakte spieren versterken: 1) Stretching van de kuitspieren en achillespees: De patiënt neemt een staphouding en steunt zichzelf met beide handen tegen een muur. De voeten wijzen zo ver mogelijk naar voren.

Het lichaamsgewicht wordt naar voren verschoven, gezond been en de knie is licht gebogen. De rug been is uitgestrekt. De hiel van de klompvoet wordt zo ver mogelijk naar beneden gedrukt.

Houd het stuk 10 seconden vast. 2.) Versterking van het kalf en voetspieren: De patiënt ligt in rugligging en zet zijn benen in een hoek van 90 graden.

Nu tilt de patiënt de billen op totdat het bekken en de knieën ongeveer op dezelfde hoogte zijn. Til vervolgens de hielen extra op. Houd de positie kort vast.

Herhaal 10 keer. 3.) Correctie van de binnenrotatie van de klompvoet: de therapeut repareert een Theraband vanaf de zijkant rond de buitenrand van de klompvoet.

De Theraband trekt nu de klompvoet nog meer naar binnen. De patiënt moet nu actief zijn voet naar buiten bewegen. Compenserende bewegingen met knie- of heupbewegingen zijn niet toegestaan. Bovendien kunnen bandages worden aangebracht.