Deze symptomen vertellen me dat ik een ontsteking van het gehemelte heb | Wat is tonsillitis?

Deze symptomen vertellen me dat ik een ontsteking van het gehemelte heb

Typisch, amandelontsteking wordt herkend door een plotseling begin van pijnlijk slikken en keelpijn. Hoog koorts en een aanzienlijk verminderde algemeen voorwaarde zijn algemeen. De amandelen zwellen ontstekingsremmend op, worden helderrood en hebben meestal een witte, grijsachtige of gelige laag.

De etterende coating van de amandelen kan gestreept, puntvormig of volledig coherent zijn. De weefselvocht knooppunten in het nek en kaakhoek zijn vaak opgezwollen. De pijn kan uitstralen in de oren en hoofdpijn kan gebeuren.

Slikproblemen omvatten symptomen zoals pijn bij het slikken, een brok gevoel in de keel, onhandige spraak en verstoringen bij het slikken tot het onvermogen om te slikken. Bij een ontsteking van de amandelen kunnen 'onschadelijke' slikproblemen optreden pijn bij het inslikken van voedsel. Als een abces (peritonsillair abces) ontwikkelt zich in de context van een amandelontsteking of het gehemelte, extreem sterke pijn treedt op tijdens het slikken en de mond is meestal moeilijk en pijnlijk om te openen (kaak klem).

Indien slikken erg moeilijk gaat, dient de behandelende huisarts of KNO-arts te worden geraadpleegd. Kenmerkende symptomen van amandelontsteking zijn ernstige keelpijn. De zere keel kan uitstralen naar de kaken en oren.

Meestal duurt de zere keel langer dan twee dagen en gaat gepaard met klachten als slikproblemen, verstopte spraak en een slechte adem. In acute tonsillitisworden oorpijn vaak veroorzaakt door een stralende keelpijn. De ernstige keelpijn straalt uit in de hoeken van de kaak, oren en aangrenzende zachte weefsels.

Een eenzijdig oorpijn kan wijzen op een complicatie van de palatinale tonsilitis, namelijk de peritonsillaire abces. Bij een ontsteking zijn de amandelen rood en gezwollen. Als bacteriën zijn verantwoordelijk voor de ziekte, de amandelen zijn vaak bedekt met pusBacterieel gekoloniseerd amandelen scheiden een witachtige tot geelachtige, taaie massa uit, die ook wel detrius (celafval) of pus meanderen. In het geval van een ernstige ontsteking kan de pus stippels kunnen in elkaar overvloeien of zelfs voorbij de palatinale amandelen.