De stimulatietest
In de stimulatietest probeert de arts te achterhalen of er sprake is van een zogenaamde primaire hypofunctie van de bijnierschors. De test wordt uitgevoerd op een lege patiënt en de patiënt moet tijdens de test rustig in bed liggen. Allereerst wordt de cortisolspiegel bij de patiënt bepaald.
Vervolgens kunstmatig geproduceerd ACTH wordt rechtstreeks in de bloed via een veneuze toegang. De arts simuleert een verhoogde afgifte van ACTH en beveelt de bijnierschors om meer cortisol af te geven. Een gezond bijnier zou dan cortisol afgeven zoals verwacht.
Na een half uur en een heel uur worden er opnieuw monsters genomen en wordt de cortisolspiegel bepaald. Als er geen toename is, kan worden aangenomen dat een primaire bijnierinsufficiëntie of een secundaire bijnierinsufficiëntie al enige tijd bestaat. De test kan leiden tot overgevoeligheidsreacties en huidreacties, duizeligheid, misselijkheid, braken en jeuk.
In geval van acute allergie schokkenmoeten er direct tegenmaatregelen worden genomen. Lees hier meer over de onderwerpen:
- Primaire bijnierschorsinsufficiëntie
- Secundaire bijnierschorsinsufficiëntie
Normale waarden voor laboratoriumwaarden zijn altijd alleen statistisch bepaalde waarden. Een kleine afwijking hoeft dus niet per se een ziektewaarde te hebben.
Sinds ACTH is onderhevig aan een circadiaans ritme, de waarden variëren afhankelijk van het tijdstip van de dag. Tussen acht en tien uur ligt de normale waarde tussen de 10 en 60 pg / ml. 'S Avonds rond 9 uur ligt de waarde tussen de 3 en 30 pg / ml. Bij de stimulatietest moet de waarde met minstens 70 pg / ml stijgen of tot minstens 200 pg / ml stijgen.
De gevolgen van ACTH-deficiëntie
ACTH-deficiëntie kan worden veroorzaakt door hypofunctie van de hypofyse or hypothalamus. Het gevolg is een eveneens verlaagde cortisolspiegel. De getroffenen lijden daardoor onder de gevolgen van een tekort aan cortisol.
Deze omvatten vermoeidheid, gebrek aan energie en gewichtsverlies, en zelfs anorexia. Spier- en gewrichtspijnen worden ook beschreven door de getroffenen. Fever en bloedarmoede kan gebeuren.
Vooral kinderen hebben vaak last van hypoglykemie door een tekort aan cortisol. In veel gevallen is er ook laag bloed druk, die verder daalt wanneer de patiënt plotseling van houding verandert. Vrouwen hebben vaak last van een droge, jeukende huid en verlies van schaamhaar haar.
De huid van de getroffenen lijkt albast gekleurd. De combinatie van deze symptomen wordt ook wel genoemd de ziekte van Addison. Een de ziekte van Addison Een crisis kan ook worden veroorzaakt wanneer mensen cortisol permanent gebruiken en plotseling stoppen.
De symptomen kunnen enigszins veranderen bij patiënten met primaire hypothyreoïdie. In dit geval liggen de ACTH-waarden echter binnen het normale bereik en wordt alleen het cortisolniveau verlaagd. .
De gevolgen van een toename van ACTH
Een verhoogde afgifte van ACTH leidt tot een verhoogde afgifte van cortisol. Dit triggert op zijn beurt De ziekte van Cushing. De oorzaak van verhoogde ACTH-productie is vaak een tumor in het gebied van de hypofyse.
De getroffenen hebben last van een veranderde vetverdeling. Terwijl de ledematen dunner worden, worden de getroffenen zwaarder op de romp en hoofd. Dit wordt ook wel kofferbak genoemd zwaarlijvigheid.
De nek heft een dikke plooi op die de buffelhals wordt genoemd en het gezicht wordt rond. De huid wordt dunner en gevoeliger, met als gevolg een toename striae, hematomen en acne. Volwassenen ontwikkelen zich osteoporose en kinderen laten een zwakke groei zien.
Hoge bloeddruk en atherosclerose (verkalking van de schepen), evenals oedeem zijn ook typisch. Getroffen personen ontwikkelen zich suikerziekte mellitus als secundair gevolg, aangezien de glucosetolerantie afneemt. In sommige gevallen is er een verlies van libido en een gebrek aan menstruatiebloedingen.
De getroffenen zijn ook snel prikkelbaar en kunnen zich ook ontwikkelen Depressie. In ernstige gevallen paranoïde psychose komt ook voor. Door de immunosuppressieve werking van cortisol zijn getroffen personen erg vatbaar voor infecties. De kans op deep ader trombose en pulmonaal embolie neemt ook toe. U vindt er meer informatie over De ziekte van Cushing hier.
