Complicaties | Gescheurde spiervezels

Complicaties

Gescheurde spier Vezels en gescheurde spieren kunnen inter- of intramusculaire bloedingen veroorzaken en dus de vorming van hematomen als gevolg van de breuk. Bij hevig bloeden gaat het letselgebied niet (volledig) achteruit. bindweefsel groeit uit tot de blauwe plek en er ontstaat een littekenplaat die - zoals hierboven al beschreven - niet zo elastisch is als het spierweefsel.

De spier is dus samengesteld uit veel gebieden met verschillende elasticiteit: spiergebieden, spiervezels die nieuw gevormd en korter zijn, littekenweefsel dat minder elastisch is ... Om deze reden is het vermogen van de spier om samen te trekken en kracht uit te oefenen aanzienlijk verminderd in vergelijking met periode vóór het letsel en is ook gevoeliger voor nieuwe verwondingen, vooral voor hernieuwde breuken van spiervezels, gescheurde spieren of post-bloeding in het nieuw geregenereerde gebied. Onder bepaalde omstandigheden is het mogelijk dat de patiënt nog steeds niet symptoomvrij is, zelfs nadat de ziekte volledig is genezen. In de meeste gevallen komt dit door uitgesproken littekenweefsel of calcificaties in het gebied van het letsel, die in zeldzame gevallen zelfs operatief moeten worden verwijderd.

Er zijn andere klassieke complicaties die kunnen optreden na een gescheurde spiervezels of gescheurde spier. Hieronder worden twee klassieke ziektebeelden na zo'n ziekte besproken. Dit zijn:

  • myositis ossificans: Schade aan de spier als gevolg van gescheurde of gescheurde spiervezels, ernstige spierkneuzingen of blauwe plekken en de resulterende intra- of intermusculaire bloeding, kan leiden tot capsulevorming van het letsel als de behandeling niet toereikend is of bijvoorbeeld als massage wordt te vroeg gestart (zie hierboven), de training begint te vroeg, etc.

    Dientengevolge, de spierontsteking wordt chronisch en een transformatie van het spierstelsel vindt plaats en uiteindelijk verkalking, die langzaam kan verstarren. Net als bij de vorming van littekenweefsel, creëren de ossificaties in de spier gebieden met verschillende elasticiteit en contractiliteit. Het resultaat is een wisselende samentrekkende kracht van de spier en daarmee een verhoogd risico op het opnieuw optreden van blessures in deze gebieden.

    In gevallen van bewezen ossificaties (Röntgenstraal diagnostiek), kan onder bepaalde omstandigheden een chirurgische ingreep worden overwogen. Er is een risico van verder ossificatie als resultaat van de operatie.

  • Vorming van cysten: Cysten zijn zakachtige tumoren met een vloeibare inhoud die wordt afgesloten door een capsule. Op het gebied van spierblessures spreekt men van cystevorming wanneer een capsule wordt gevormd rond een niet-geabsorbeerd blauwe plek.

    Het niet geabsorbeerde bloed van het origineel hematoom zit dan in de capsule. Als de cyste een storend effect heeft, moet deze mogelijk operatief worden verwijderd. Vooral als de blauwe plek is nog vloeibaar of bestaat uit puur wondvocht (seroma), moet worden doorgeprikt.