Naleving: functie, taken, rol en ziekten

Naleving verwijst naar het naleven van bepaalde specificaties met een verschillende definitie. Een goede relatie tussen de betrokken partijen is een basisvoorwaarde voor een positieve invulling in het dagelijks leven met effecten op gedrag en de toekomst. Daarom wordt de paternalistische relatie tussen arts en patiënt vervangen door moderne gedragsmethoden in moderne curricula en studieboeken.

Wat is compliance?

In de geneeskunde wordt de term therapietrouw gebruikt voor het coöperatieve gedrag van patiënten in relatie tot het voorgeschreven therapie​ Op medisch gebied kan het dus ook worden gedefinieerd als 'naleving van therapie​ Dit komt vooral in het spel chronisch ziek mensen met betrekking tot het nemen van medicatie, maar ook in het naleven van voorgeschreven diëten of aanbevolen veranderingen in bepaalde levensstijlen. Compliance is onderverdeeld in vijf gebieden (dimensies):

  • Socio-economische factoren (opleidingsniveau / armoede).
  • Patiëntafhankelijke factoren (vergeetachtigheid / kennis / zelforganiserend vermogen).
  • Ziektegerelateerde factoren (symptomen / waargenomen voordeel / gelijktijdig Depressie).
  • Gezondheid systeem- en therapeutafhankelijke factoren (vergoeding / behandelmogelijkheden / communicatie).

Patiënten die gecertificeerd zijn als zijnde goed naleven, volgen consequent medisch advies op. Niet-naleving zijn gecertificeerde patiënten die medisch advies en therapeutisch advies niet opvolgen / naleven.

Functie en taak

Positief nalevingsgedrag is gebaseerd op een goede arts-patiëntrelatie. Binnen deze belangrijke relatie moet de communicatie plaatsvinden in een taal die de patiënt kan begrijpen. Helaas wordt de paternalistische arts-patiëntrelatie, gedragen door medisch gezag, nog steeds door sommige artsen beoefend. In het moderne medische onderwijs wordt dit gedrag tegengegaan ten gunste van open en begrijpelijke taal door middel van geschikte leerboeken en curricula. Voor geoptimaliseerd therapiegedrag bevat begrijpelijke communicatie tussen arts en patiënt, maar ook tussen therapeut of apotheker en patiënt niet alleen informatie over de diagnose of de onderliggende ziekte. Het gaat veeleer ook om de betekenis en het doel van de voorgeschreven therapie en de voorgeschreven medicatie met uitzicht op een betere kwaliteit van leven door verbeterde volksgezondheid​ Bovendien bevordert een open relatie met de patiënt zijn of haar vermogen om zichzelf te organiseren. Een ander groot voordeel is dat eventuele bestaande risico's voor niet-nalevingsgedrag snel door de professionals kunnen worden gesignaleerd. Deze omvatten recidieven (terugval van een ziekte) en tekenen van vergeetachtigheid. Een goed voorbeeld is de medicatiebox. Patiënten houden hun medicatie gemakkelijker bij, voelen zich niet zo snel overweldigd en hebben het gevoel dat ze zeggenschap hebben over hun behandeling. Ze genieten van het gevoel een positieve invloed uit te kunnen oefenen. En dit is precies een bijna onschatbaar voordeel voor het nalevingsgedrag van de patiënt. Nalevingsgedrag wordt ook gekenmerkt door openheid in de therapeutische context maatregelen​ Vragen als “Waarom moet ik dit doen? Waarom zou ik elke dag naar deze therapie moeten gaan? Hoe lang heb ik om deze therapie te doen? " worden openlijk besproken en op een begrijpelijke manier uitgelegd, zodat de patiënt de betekenis en het doel herkent en actief betrokken is. Betrouwbare compliance, ook door mensen die niet meer zo gedifferentieerd meedenken en zichzelf maar beperkt kunnen structureren, wordt geïmplementeerd met AIDS als onderdeel van een functionerende compliance. Deze omvatten vooral:

  • Aandacht van artsen en verpleegsters
  • Een constante uitwisseling van informatie
  • Aanbiedingen van vereenvoudigingsmethoden zoals (elektronische) kalenders, tabletboxen en

Herinneringssystemen voor naleving

Ziekten en kwalen

Niet-naleving, het niet opvolgen van medisch advies en het niet vervullen van therapeutisch vereiste taken, wordt opgedeeld in een opzettelijke en een onbedoelde benadering. Om te beginnen moet worden opgemerkt dat de onbedoelde vorm veel vaker voorkomt en voornamelijk te wijten is aan vergeetachtigheid van de patiënt. Andere redenen voor het niet-conform gedrag van medische aanbevelingen zijn:

  • Angst voor de bijwerkingen, die voor veel mensen te groot zijn.
  • Stress door verschillende oorzaken
  • Een ongemakkelijke manier om medicijnen in te nemen
  • Te hoge kosten voor therapie en / of medicatie
  • Het verdwijnen van symptomen (zich weer goed voelen)

Andere factoren voor het afwijzen van gedrag kunnen zijn:

  • Onvoldoende informatie over de eigen ziekte
  • Gebrek aan begrip over de gevolgen
  • Onvoldoende kennis over de werking van de voorgeschreven medicatie.
  • Andere ethische opvattingen (bijv. Religieus verbod op bloed transfusie).

Factoren gebaseerd op inzicht van de patiënt, zoals verminderen zwaarlijvigheidstoppen tabak gebruik, of meer lichaamsbeweging in het dagelijks leven opneemt, zijn ook triggers voor niet-nalevingsgedrag. Patiënten missen daarbij vaak inzicht, de wil om barrières te slechten en de bereidheid om advies van professionals te aanvaarden. Afhankelijk van de onderliggende ziekte kan dit leiden om ziektesymptomen, een lagere kwaliteit van leven en een verhoogd sterfterisico te bevorderen. Er is een directe relatie aangetoond tussen sterfte (sterftecijfer) en betrouwbaar medicatiegebruik van statines en bètablokkers door patiënten die een hartinfarct hebben gehad. Verdere ziektesymptomen en een lagere levensverwachting zijn het resultaat, samen met onnodige behandeling en een vaak niet onbelangrijke stijging van de kosten, inclusief extra ziekenhuisopname.