Introductie
Boerhaave-syndroom is een medische term voor een traan in de slokdarm, genoemd naar een Nederlandse arts. Deze zelden voorkomende ziekte treedt spontaan op. Het veroorzaakt een scheur in alle lagen van de slokdarmwand, zodat er uiteindelijk een opening in de borst holte.
De spontane breuk treedt meestal direct boven de diafragma. Deze positie van het letsel wordt supradiafragmatisch genoemd. In de meeste gevallen is de oorzaak een te hoge druk in de buikholte.
Gedurende braken of sterke hoestaanvallen, wordt een hoge intra-abdominale druk opgebouwd, die zo sterk kan zijn dat het weefsel van de slokdarm deze verhoogde druk niet kan weerstaan. De voorwaarde voor het letsel is vaak een bestaande pre-beschadiging van de spieren van de slokdarm. Het spierstelsel kan worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals een verkeerde dieet of massaal alcoholmisbruik.
Boerhaave-syndroom wordt ook vaak gezien bij patiënten met eetstoornissen. Buerhaave, waarbij patiënten vaak specifiek braken, is bijvoorbeeld een typische beschadiging van de weefsellagen. Als de slokdarm scheurt, loopt de patiënt een verhoogd risico op het ontwikkelen van een ontsteking in de thorax of zelfs een overkoepelende infectie die bekend staat als sepsis.
Symptomen
Het Boerhaave-syndroom treedt plotseling op en met verschillende symptomen. Typerend voor deze ziekte is het plotseling ontstaan van pijn achter het borstbeen (borstbeen). Deze symptomatologie, bekend als retrosternaal pijn, wordt ook wel pijn van vernietiging genoemd.
De klachten brengen de patiënt vaak in een zeer angstige of zelfs paniekerige situatie, omdat veel patiënten ook niet goed kunnen ademen. Ze hebben last van kortademigheid (dyspneu). Andere symptomen kunnen zijn braken Met bloed hulpstoffen.
Dit wordt dan hematoemese genoemd. Af en toe komt ook huidemfyseem voor. Dit is een abnormale ophoping van lucht in de subcutis, die kan worden opgespoord door vervorming van de huid.
Bij het palperen van de huid is een licht krakend geluid te horen, dat klinkt als lopen op sneeuw. Het letsel aan de slokdarm is in sommige gevallen een acute en mogelijk bedreigende situatie voor de patiënt, zoals in sommige gevallen schokken kan ook voorkomen. Dit gaat gepaard met falen van de bloedsomloop en een terugval bloed druk en moet onmiddellijk worden behandeld.
Therapie
Het Boerhaave-syndroom vertegenwoordigt een gevaarlijke en ook acuut levensbedreigende situatie voor de patiënt. Onmiddellijke intensieve medische behandeling is vereist. Een operatie is nodig om het gat in de slokdarm te dichten.
Dit defect wordt afgedekt door het openen van de thorax (thoracotomie) of de buik (laparotomie). Dit is een ingrijpende operatie, daarom een zorgvuldige intensieve medische behandeling Grensverkeer wordt achteraf uitgevoerd. Het letsel kan worden gehecht of bedekt met het eigen weefsel van de patiënt.
Omdat het defect in de slokdarm het toelaat maag inhoud om in de borst gebied bestaat het risico dat de borstkas ontstoken raakt. Deze gevaarlijke complicatie wordt sepsis of mediastinitis. Om de patiënt hiertegen extra te beschermen, krijgt hij of zij als infuus een breedspectrumantibioticum toegediend.
De patiënt ontvangt ook pijnstillers. Na de operatie wordt de patiënt eerst gegeven parenterale voeding. Dit betekent dat de patiënt voedsel krijgt in de vorm van infusen via een toegangspunt in de ader of via de maag buis.
Dit om te voorkomen dat de hechting opnieuw scheurt en de wond voorlopig in rust kan genezen. Later vindt er een langzame opbouw van voedsel plaats. De behandeling moet zo snel mogelijk worden uitgevoerd nadat het syndroom is opgetreden, anders overlijden de patiënten meestal korte tijd later aan de complicaties.
