Computerspelverslaving is een geestesziekte Het is gebaseerd op een vertekende perceptie van de werkelijkheid en manifesteert zich in een ontsnapping naar de virtuele wereld van dromen. Omdat alleen hier de lijder zijn dromen kan realiseren, onkwetsbaar is en eigenschappen combineert die hij in het normale leven niet bezit. Verslaving aan computerspellen is te behandelen.
Wat is verslaving aan computerspellen?
Verslaving aan computerspellen wordt nu erkend als een psychologische verslaving voorwaarde Hiermee voelt de patiënt zich gedreven om zijn tijd door te brengen met het spelen van pc- of consolegames. Hoewel dit nog steeds een populair en legitiem tijdverdrijf is, manifesteert verslaving aan computerspellen zich in dwangmatig gedrag. In veel gevallen loopt dit qua tijd uit de hand, zodat de persoon die lijdt aan computerspelverslaving meestal enkele uren of zelfs dagen in de virtuele wereld doorbrengt. Populaire onderwerpen van verslaving aan computerspellen in de media zijn de zogenaamde first-person shooters, die een zodanig effect op de getroffen persoon zouden moeten hebben dat ze hem afstompen en agressiever maken. Deze theorie is echter niet bewezen. Zeker is echter dat verslaving aan computerspelletjes in therapeutische handen moet worden gelegd. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen verslaving aan computerspellen internet verslaving en van gokverslaving.
Oorzaken
In de meeste gevallen ontstaat een computerspelverslaving door simpelweg op de computer te spelen en vervolgens te groeien tot een sterke hunkering. De persoon die lijdt aan computerspelverslaving is sowieso meestal psychisch onstabiel en vatbaar voor storende invloeden. Het gaat vaak gepaard met een latente ontkenning van de werkelijkheid. Beide voorwaarden bevorderen de verslaving aan computerspellen. Naast deze karaktereigenschappen is het niet ongebruikelijk dat zich bepaalde belangrijke situaties voordoen: de persoon die getroffen is door computerspelverslaving, isoleert zichzelf van zijn vriendenkring, ervaart afwijzing van een geliefde of trekt zich anderszins terug en zoekt de ideale wereld. Eenzaamheid, het gevoel niet begrepen te worden, zowel privé als professioneel spanning zijn daarom frequente triggers van verslaving aan computerspellen. Bovendien vormen online role-playing games, de zogenaamde MMORPG - Massively Multiplayer Online Role-Playing Game, zoals Guildwars of World of Warcraft, een enorm risico op verslaving voor hun spelers. In deze spellen heeft de speler altijd de verslaving om verder te moeten stijgen om beter te worden dan de andere spelers. Deze MMORPG's hebben meestal geen typisch game-einde, maar bieden bijna oneindige avonturen en actiemogelijkheden om zijn gamekarakter verder te verbeteren. Daarnaast kan hier een afhankelijkheid ontstaan, aangezien vaak vrienden van de betrokkenen meespelen en een bepaalde sociale band niet willen verbreken.
Symptomen, klachten en tekenen
Door het ontbreken van een gedefinieerd ziektebeeld heeft computerspelverslaving geen symptomen die typisch of verplicht zijn voor de aanwezigheid hiervan voorwaarde Verschillende tekenen en symptomen die zijn gebaseerd op observatie van bestaande en behandelde gevallen van verslaving aan computerspellen, lenen zich echter voor differentiatie van normaal gebruikersgedrag. Verslaafden aan computerspelletjes worden gekenmerkt doordat ze het grootste deel van hun tijd in gamen steken. Al het andere wordt terzijde geschoven ten gunste van gamen, zodat getroffen personen bijvoorbeeld slecht eten of hun verplichtingen niet meer nakomen. Als de getroffen personen niet kunnen spelen, reageren ze emotioneel en vertonen ze ontwenningsverschijnselen. Niet kunnen spelen lijkt hen ondraaglijk. In situaties waarin de getroffen persoon niet kan spelen, draaien zijn gedachten toch om zijn spel. Het gokgedrag is moeilijk te beheersen en, zoals bij bijna alle verslavingen, wordt het probleem ontkend en verdoezeld. In het latere verloop worden andere levensgebieden (bijna) volledig verlaten. Sociale contacten, professionele verplichtingen en dergelijke worden niet meer waargenomen en de betrokkene isoleert zich met zijn computer. Lichamelijke gevolgen kunnen optreden als u vergeet te eten. Af en toe komen ze om van dorst of honger. Tekenen van verslaving aan computerspellen zijn de geleidelijke toename van de dagelijkse speltijd en het begin van het verwaarlozen van andere dingen ten gunste van het spel.
Diagnose en progressie
Vaak vertoont computerspelverslaving een geleidelijke vooruitgang: een eerste tijdverdrijf groeit uit tot een dwang om zich over te geven aan de gamewereld. Slachtoffers van computerspelverslaving zoeken letterlijk hun toevlucht in hun gewenste omgeving, waar ze kunnen doen wat ze willen. Deze ontkenning van echte omstandigheden en het creëren van je eigen droomwerelden is een kernaspect van verslaving aan computerspellen. In veel gevallen is de getroffen persoon vervolgens niet meer in staat de grenzen tussen echte en ingebeelde situaties te herkennen:
Hij handelt weer naar eigen goeddunken. Het is omstreden of verslaving aan computerspellen ook daadwerkelijk kan leiden tot moord of gewelddadige misdaad. Doorslaggevend is echter dat verslaving aan computerspelletjes onschatbare gevolgen heeft die gevaarlijk kunnen zijn voor zowel de getroffen persoon als voor zijn of haar medemensen.
Complicaties
Computerspelverslaving is een gedragsverslaving en leidt daarom vaak tot sociaal isolement: verslaafde gamers trekken zich steeds meer terug om meer tijd te besteden aan gamen. Daarnaast kunnen andere interesses en hobby's op de achtergrond komen te staan, wat ook het contact met andere mensen bemoeilijkt. Schulden zijn een andere mogelijke complicatie van verslaving aan computerspellen. Aan de ene kant kunnen verslaafde gamers de controle over hun uitgaven verliezen: computers, games, accessoires en aankopen binnen games zorgen ervoor dat de schuldenberg groeien in dit geval. Aan de andere kant kunnen computerspelverslaafden hun baan en financiële verplichtingen verwaarlozen wanneer ze zichzelf verliezen in het spel. Veel verslaafde gamers verwaarlozen ook andere taken, bijvoorbeeld hun eigen gezin, kinderen of zichzelf. Persoonlijke hygiëne, voeding en netheid in huis worden soms uitgesteld als onderdeel van deze complicatie of lijken te ingewikkeld voor de verslaafde aan computerspelletjes. De inspanning die nodig is voor alledaagse dingen lijkt soms te veel voor de getroffen persoon. Bovendien kan verslaving aan computerspellen gepaard gaan met andere psychische problemen, zoals Depressie of andere verslavingen. Sommige verslaafde gamers verliezen steeds meer het contact met de werkelijkheid door overmatig gamen. Dit voorwaarde kan psychotische symptomen en dissociatie bevorderen. In sommige gevallen zorgt de vervreemding er ook voor dat verslaafden aan computerspelletjes zich in werkelijkheid vreemden voelen - de werkelijkheid lijkt hen onwerkelijk.
Wanneer moet je naar een dokter?
De grenzen van gepassioneerd computergamen als tijdverdrijf en computer gokverslaving lopen vloeiend en zijn niet altijd gemakkelijk te herkennen. Een arts moet worden geraadpleegd als het computerspel een prominente plaats inneemt in het leven van de betrokkene en alle andere gebieden daarvoor worden verwaarloosd. De dwangmatige drang om te spelen, het verlies van controle dat begint bij het begin van het spel en het onvermogen om langere pauzes te nemen zijn alarmsignalen die sterk wijzen op een verslaving aan computerspelletjes die behandeld moet worden. Als de betrokkene zich steeds verder terugtrekt uit zijn sociale omgeving en ook accepteert dat zijn gedrag voor problemen op school of op het werk zorgt, is een bezoek aan de huisarts dringend aan te bevelen. Veronachtzaming van persoonlijke hygiëne en onvoldoende voedselinname duiden al op een sterke gokverslaving. Gezondheid loopt gevaar als het drinken ook wordt vergeten: in combinatie met uitputting door slaapgebrek kan dit leiden tot een levensbedreigende verzwakking van het lichaam. Uiterlijk bij het verschijnen van deze symptomen moet onmiddellijk medisch advies worden ingewonnen. Het eerste aanspreekpunt kan de huisarts zijn, met wie een vertrouwensrelatie bestaat: daarna is meestal psychologische of psychotherapeutische behandeling nodig. In ernstige gevallen intramuraal therapie kan ook worden aangegeven.
Behandeling en therapie
De behandeling van verslaving aan computerspelletjes wordt uitgevoerd door een psychologische therapeut. Hiervoor is het belangrijk om in de eerste plaats de ziekte als zodanig te herkennen en het normale tijdverdrijf te kunnen onderscheiden van de verslaving. Deze taak is meestal de verantwoordelijkheid van de familie of vrienden. Zodra de eerste stap naar dit besef is gezet, moet de persoon die aan computerspelverslaving lijdt, op zoek gaan naar een competente partner met wie hij kan praten over zijn dwanghandelingen. Meestal worden hier ook verborgen angsten of verlangens die de patiënt gedurende vele jaren of decennia onbewust in meedraagt, uitgedrukt. praten therapie In zeldzame gevallen wordt verslaving aan computerspellen met medicijnen behandeld. Maar juist daar waar de werkelijkheid met alle macht wordt ontkend, is het gebruik van medicatie nuttig. Op verzoek van de persoon met een computerspelverslaving is ook een intramurale maatregel mogelijk. Hier wordt hem een manier getoond om te ontspannen. Hij krijgt ook kansen om zijn eigen ego te realiseren in plaats van zijn toevlucht te zoeken in de virtuele wereld. Verslaving aan computerspellen is dus te genezen.
Vooruitzichten en prognose
Verslaving aan computerspellen is een even ernstige aandoening als elke andere verslaving. De vooruitzichten en prognose zijn vergelijkbaar: als computerspelleverslaving niet te lang wordt behandeld of genegeerd, kan dit gevolgen hebben. Aangezien deze specifieke verslaving zich manifesteert in het feit dat de getroffen persoon zijn vrije tijd alleen geïsoleerd doorbrengt achter de computer of, in het ergste geval, zijn beroep en andere verplichtingen niet uitoefent, zijn de eerste negatieve effecten sociaal en psychologisch. Verder dieet en lichaamsbeweging kan lijden aan een verslaving aan computerspellen en leiden tot lichamelijke problemen. Denkbaar is een verslechtering van de huid voorwaarde, als er geen tijd meer voor is gezonde voedingof zwaarlijvigheid, als er vrije tijd overblijft zonder lichaamsbeweging. De gevolgen van verslaving aan computerspellen kunnen in ernst variëren. Milde vormen worden vooral opgemerkt door familieleden. In het geval van verslaving aan computerspellen lijdt de getroffen persoon vaak niet lang geleden, zodat veel verslaafden pas heel laat of helemaal geen hulp zoeken.
het voorkomen
In principe kan computerspelleverslaving alleen worden voorkomen door meer controle: hetzij door medemensen, hetzij door de eigen discipline. Evenzo moeten pogingen worden ondernomen om tijd te vullen met cultuur, sport, onderwijs of soortgelijke programma's, in plaats van het te verspillen aan overwegend dwaze en wrokbrekende spellen. Cruciaal bij dit alles is echter om de mate van verslaving aan computerspellen te erkennen en ernaar te handelen.
Nazorg
Na een succesvolle behandeling voor verslaving aan computerspellen, is het belangrijk om terugval te voorkomen. Veel ex-verslaafden moeten duidelijke grenzen stellen die in het dagelijks leven niet mogen worden opgerekt. Dergelijke uitzonderingen vallen gemakkelijk weg en worden een gewoonte die de deur naar verslaving weer opent. Een belangrijk onderdeel van de nazorg is om te blijven werken aan de oorzaken van computerspelverslaving. Veel verslaafden aan computerspelletjes moeten eerst een sociale omgeving opbouwen. Vaak is het een goed idee om weer contact te leggen met oude vrienden en bekenden van wie de betrokkene zich tijdens de verslaving heeft teruggetrokken. Soms bestaat de voormalige omgeving echter grotendeels uit andere computerverslaafden die misschien nog niet klaar zijn om hun verslaving te bestrijden. In dit geval is het logisch om nieuwe vrienden te maken en het contact met oude vrienden in ieder geval te beperken tot het punt waarop er geen risico bestaat dat u zelf terugvalt. Hoe vaak terugvallen op computerspelleverslaving voorkomen, is niet voldoende onderzocht - maar ze komen heel vaak voor bij andere verslavingen. Zodra een terugval wordt vastgesteld, moet contact worden opgenomen met de voormalige therapeut om te hervatten therapie indien nodig of om enkele stabiliserende gesprekken te voeren. Andere bronnen, zoals betrouwbare vrienden, familie of telefonische counseling, kunnen de patiënt ook ondersteunen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Om het hoofd te kunnen bieden aan het dagelijks leven zonder verslaving aan computerspelletjes, is het belangrijk dat patiënten zelfbeheersingsstrategieën leren, zodat situaties van verleiding om te spelen kunnen worden omzeild. De zelfhulp van computerverslaafden vloeit dus voort uit de gedragsanalyse en de identificatie van het achtergrondprobleem dat tot pathologisch spelgedrag heeft geleid. Vanuit deze therapeutische benadering leert de getroffen persoon coping-strategieën, waarbij het onderwerp persoonlijke verantwoordelijkheid altijd een zeer hoge en centrale betekenis krijgt. Als er een onbedoelde terugval op de pc is gokverslavingmoet de getroffen persoon weten waar hij direct professionele hulp kan vinden. Het persoonlijk toegeven van de hulpbehoefte is namelijk ook een belangrijk psychologisch moment om zo snel mogelijk zelfbeheersing terug te krijgen, ook bij terugval. Zelfbewustzijn van de eigen pathologische gedragspatronen is erg nuttig in het dagelijks leven om de psychologische mechanismen van een computerspelverslaving te doorzien. Deze zelfanalyse kan daarom helpen om het eigen gedrag kritisch in vraag te stellen en te corrigeren. Als ontsnapping aan verantwoordelijkheid, zelfoverschatting of oneerlijkheid jegens zichzelf en anderen de gedachtenwereld bepalen, is de weg naar een terugval naar computerspelleverslaving niet ver. Maar dit kan doelgericht veranderd worden. Getroffen personen zouden deze weg niet alleen moeten gaan in het dagelijks leven, maar door middel van ondersteuning met de hulp van zelfhulpgroepen voor Depressie, ondersteuning voor zelfvertrouwen en zelfverzekerdheid of om te leren ontspanning technieken.
