Bijwerkingen van de medicijnen | De medicamenteuze therapie van ADS

Bijwerkingen van de medicijnen

Bijwerkingen zijn een groot probleem bij de behandeling van aandachtstekortstoornissen. Kruiden- en homeopathische middelen hebben een zeer complexe werking, worden vaak onvoldoende onderzocht en hebben daardoor een zeer breed spectrum aan bijwerkingen. De meeste zijn mild en tijdelijk, maar mogen niet worden onderschat.

Ze kunnen zich bijvoorbeeld manifesteren als pijn in de buik or hoofdpijn en kan interacties met andere medicijnen of voedselcomponenten veroorzaken. De gebruikelijke psychostimulantia (in bijv Ritalin®), aan de andere kant, zijn goed onderzocht en de bijwerkingen zijn bekend, maar deze komen helaas zeer vaak voor en komen voor bij ongeveer de helft van alle behandelde patiënten. Typisch zijn: Veranderingen in laboratoriumwaarden, bijv. van de bloed cellen, zijn ook gerapporteerd.

In zeldzame gevallen kunnen ook psychoses of iets dergelijks optreden. De meeste van deze bijwerkingen verdwijnen na enkele weken, maar ook de bijwerkingen na jarenlang gebruik van de middelen worden momenteel onderzocht. Patiënten moeten daarom goed worden geïnformeerd voordat ze de medicatie innemen. - Verlies van eetlust,

• Vermoeidheid,
• Depressieve stemmingen,
• Nervositeit
• En andere psychologische beperkingen.

Medicamenteuze behandeling van ADS bij kinderen

Of en hoe een medicamenteuze therapie in individuele gevallen raadzaam kan zijn, kan niet in algemene zin worden beoordeeld. Er zijn twee basisattitudes ontwikkeld: waarschijnlijk - zoals zo vaak - is de waarheid te vinden in het midden van beide meningen. In principe is de juiste en gedegen diagnose van ADHD is een belangrijk onderdeel.

Het geeft indicaties van therapieën en hun successen. Er mag geen twijfel bestaan ​​over de diagnose: niet elk kind dat droomt met gedragsproblemen en niet oplet, is tegelijkertijd een kind met adhd. Voorstanders van medicamenteuze therapie gaan er vaak van uit dat de evenwicht van de boodschappersubstanties die nodig zijn om informatie in de hersenen wordt hersteld door middel van medicatie.

• Negatieve houding
• Gunstige positie

Met betrekking tot de medicamenteuze behandeling van ADHD kan het volgende worden opgemerkt:

• Medicamenteuze therapie alleen in bepaalde gevallen. - Medicinale therapie niet onder de zes jaar! - Bijwerkingen kunnen individueel optreden en zijn vooral afhankelijk van de voorgeschreven medicatie.
• De dosis en het tijdstip van inname van de medicatie variëren van persoon tot persoon. Beiden moeten op een bepaalde manier worden "getest". De behandelende arts kan op basis van het onderliggende lichaamsgewicht de juiste dosering benaderen en doseringsaanbevelingen doen.

Drugs

Sinds "dromerig ADHD”Is slechts een subtype van de typische ADHD, er zijn per definitie geen medicijnen exclusief voor deze manifestatie. Andere combinaties uit het brede spectrum van ADHD therapie worden gebruikt bij ADHD. Patiënten redden het bijvoorbeeld vaker met puur gedrags- en psychotherapie en zonder medicatie, of ze kunnen hun toevlucht nemen tot niet-stimulerende stoffen zoals atomoxetine (Strattera®).

Bij homeopathische behandelingen worden geneesmiddelen zoals agaricus vaker gebruikt, zoals zwavel or stramonium worden voornamelijk gebruikt in dominante en hyperactieve vormen. Aangezien de diagnose aandachtstekortsyndroom ook bij volwassenen bestaat (ADS-diagnose bij volwassenen), kan medicamenteuze therapie ook voor hen worden gebruikt. De keuze van de juiste medicatie is echter moeilijker bij volwassenen.

Een van de redenen hiervoor is dat de stofwisseling bij volwassenen en het hormoon sneller is evenwicht is anders samengesteld. Net als bij kinderen zijn stimulantia de eerste keus. Tricyclische antidepressiva of een gemengde combinatie worden ook vaak gebruikt.

Selectief serotonine heropnameremmers worden momenteel slechts zelden gebruikt. Het feit dat, voor zover wij weten, geen medicijn op is gebaseerd methylfenidaat is momenteel goedgekeurd voor volwassenen is problematisch. Het kan worden voorgeschreven door een arts in het kader van een zogenaamd off-label recept.

De kosten worden zelden gedekt door volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen en zijn daarom meestal niet verzekerd. Sommige ervaringsrapporten van volwassenen die hebben besloten medicamenteuze therapie te ondergaan, melden dat het effect van de medicijnen niet onmiddellijk optreedt, maar dat het tot een half jaar kan duren voordat het verwachte effect wordt bereikt. Aangezien medicamenteuze behandeling onderhevig is aan bepaalde voorwaarden (zie hierboven), zijn meldingen vrij zeldzaam.

Studies verwijzen meestal ook naar kinderen en tieners. Studies bij volwassenen over dit onderwerp laten vaak verschillende en inconsistente resultaten zien. Net als bij kinderen en adolescenten, mag medicamenteuze behandeling alleen worden overwogen als een duidelijke diagnose kan worden gesteld.

Dit omvat ook de differentiële diagnostische differentiatie van andere persoonlijkheidsstoornissen (borderline, Depressie, Tourette syndroom​ Zoals eerder vermeld, moet een therapie altijd gebaseerd zijn op meerdere factoren tegelijkertijd. Een therapie die uitsluitend op medicatie is gebaseerd, kan bijvoorbeeld effectief zijn, maar heeft niet per se effect op alle gebieden.

Veel bijsluiters van de bovengenoemde geneesmiddelen verwijzen daarom ook naar een algemene therapeutische strategie, die naast medicamenteuze therapie moet worden uitgevoerd. - Algemene informatie over hoe om te gaan met het ADS - kind, vooral informatie voor ouders over de therapie van ADS in het huiselijke en familiale gebied: ADS en familie​ - De psychotherapeutische en curatieve onderwijstherapie met zijn verschillende vormen. - De voedingstherapie.