Bijwerkingen | Geneesmiddelen voor nagelschimmel

Bijwerkingen

  • Lokale antimycotica: Lokaal toegepaste medicijnen tegen nagel schimmel veroorzaken in de meeste gevallen geen bijwerkingen. Bij individuele patiënten kunnen huidirritaties die strikt beperkt zijn tot de vingertoppen worden waargenomen na het aanbrengen van de vernissen of zalven. Deze huidirritaties zijn meestal ongecompliceerde roodheid en lichte jeuk.

    Meestal verdwijnen deze klachten na een paar uur vanzelf.

  • mondeling antimycotica: Orale antimycotica hebben daarentegen een aantal ongewenste geneesmiddeleffecten (bijwerkingen). Patiënten die lijden aan nagel schimmel moet daarom tijdens de behandeling met orale nagelschimmelmedicatie onder toezicht van een arts staan. Zodra er bijzonderheden worden geconstateerd of zelfs klachten optreden, dienen de getroffen patiënten onmiddellijk de behandelende specialist te raadplegen.

    Precies welke bijwerkingen kunnen optreden tijdens orale inname antimycotica hangt af van de betreffende stofklasse en de dosering van de medicatie.

  • Allylaminen: Nagel schimmel Geneesmiddelen uit de groep van allylamines worden over het algemeen als zeer goed verdragen beschouwd. De individuele actieve ingrediënten worden gemetaboliseerd en afgebroken in de lever. De daadwerkelijke uitscheiding vindt achteraf plaats via de nieren.

    Om deze reden kan langdurig gebruik van geneesmiddelen uit deze groep geneesmiddelen beide nadelig beïnvloeden lever en nier Huidreacties en stoornissen van het maagdarmkanaal worden zelden waargenomen bij het gebruik van deze nagelschimmelmedicijnen.

  • Azool: Geneesmiddelen tegen nagelmycose, die tot de azoolgroep kunnen worden ingedeeld, leiden echter vrij vaak tot bijwerkingen in de vorm van spijsverteringsstoornissen of klachten in het gebied van het maagdarmkanaal. Veel patiënten ervaren uitgesproken misselijkheid en af ​​en toe braken bij het gebruik van azolen. Daarnaast bijwerkingen zoals hoofdpijn, problemen met de bloedsomloop en duizeligheid komen vrij vaak voor bij deze medicijnen.

    Sommige patiënten ontwikkelen ook allergische huiduitslag tijdens het gebruik van stoffen uit deze groep nagelschimmelmiddelen. Bijzondere waardevermindering van lever functie is echter vrij zeldzaam bij azolen.

  • Amfotericine B: Een van de bekendste geneesmiddelen voor de behandeling van nagelmycose is amfotericine B.In tegenstelling tot de meeste geneesmiddelen uit de groep van antimycotica, Amfotericine B kan alleen worden beheerd via de ader (intraveneus).

    De reden hiervoor is het feit dat dit medicijn niet via het maagdarmkanaal kan worden opgenomen en daarom bij orale toediening gewoon ongebruikt wordt uitgescheiden. De typische bijwerkingen van Amfotericine B omvatten schade aan de nieren (nefrotoxisch). Om deze reden wordt het medicijn meestal alleen gebruikt bij zeer ernstige schimmelinfecties. Andere bijwerkingen kunnen zijn griep-achtige symptomen zoals koorts, hoofdpijn en pijnlijke ledematen. Over het algemeen kunnen allergische reacties en intoleranties optreden bij alle medicijnen tegen nagelschimmel.