A bijtwond verwijst naar een letsel aan de huid en onderliggend weefsel veroorzaakt door de tanden van een levend wezen (meestal een dier). In veel gevallen is het letsel zelf niet erg gevaarlijk; er is echter een niet onbelangrijk risico op infectie, wat kan leiden tot ernstigere ziekteverlopen.
Wat is een bijtwond?
Infographic over de symptomatologie en preventie van hondsdolheid in mensen. Klik om te vergroten. EEN bijtwond is een blessure die, zoals de naam al aangeeft, wordt veroorzaakt door een beet. Vaak zijn niet alleen de huid op deze manier geblesseerd raakt, maar ook het onderliggende weefsel. Daarom treedt bloeding op, die in ernst kan variëren. Bijtwonden kan in diepte variëren, afhankelijk van hoe hard de beet was en welk wezen de wond veroorzaakte. Hondenbeten komen het meest voor, maar katten, paarden of zelfs mensen kunnen door een beet ook een overeenkomstige verwonding veroorzaken. Bijtwonden niet zelden bestaan uit kneuzingen en snijwonden, altijd afhankelijk van de aard van de tanden van de veroorzaker.
Oorzaken
De term bijtwond duidt al direct de oorzaak van het letsel aan. Het is een zogenaamde mechanische wond, die wordt veroorzaakt door krachtinwerking van tanden. Meest bijtwonden zijn dierenbeten. Vooral kinderen worden vaak getroffen, omdat ze vaak nog niet goed met dieren kunnen omgaan en daardoor sneller gebeten worden. Volgens statistieken bijt ongeveer 80% van alle mensen wonden komen van honden die geen andere manier kennen om zichzelf te verdedigen. Bij geschillen komen soms ook menselijke beten voor, die meestal minder diep zijn dan bijvoorbeeld hondenbeten, vanwege de aard van menselijke tanden.
Symptomen, klachten en tekenen
Een bijtwond vereist meestal geen expliciete diagnose, omdat de getroffen persoon in de meeste gevallen actief getuige is geweest van de gebeurtenis. Beet wonden komen vaak van dieren, en hier meestal van honden. Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende typen: Bij de scherpgerande bijtwond is meestal een tand of meerdere tanden loodrecht in het bijtgebied terechtgekomen en langs hetzelfde pad weer verlaten. Dit resulteert in een puntige maar vaak diepe verwonding. De diepte bepaalt de duur van het genezingsproces. In het geval van de gescheurde bijtwond wordt door de aanvaller een stuk materiaal uit het aangevallen gebied gebeten. Deze wonden zijn in het begin meestal minder pijnlijk, maar hebben vaak meer tijd nodig om te genezen en hebben meer littekens. Typische symptomen van bijtwonden zijn ernstig pijn en matig tot hevig bloeden. Het hangt ervan af hoe groot de gewonde is schepen zijn en hoe goed voorzien bloed het aangevallen gebied is. Zo bloedt een bijtwond in de kuit minder hevig dan een bijtwond in de hand. Bij een bijtwond moet in ieder geval een arts geraadpleegd worden, want de wond moet professioneel gereinigd, gedesinfecteerd en vaak ook gehecht worden. Verder controleert de behandelende arts of er sprake is van een actieve tetanus vaccinatie is aanwezig of moet worden ingehaald. Ook moet worden gecontroleerd of het aanvallende dier mogelijk is hondsdolheid.
Diagnose en verloop
Een medische keuring na een beet van een dier of mens kan snel duidelijk maken welk letsel aanwezig is en in welke mate. In dit verband is het voor de arts ook relevant hoe de beet is ontstaan, om welk dier het gaat en wat medische geschiedenis de getroffen persoon heeft. Aangezien lokale infectie in bijna 50% van alle gevallen optreedt na een bijtwond, is deze informatie belangrijk voor passend en effectief therapie Als er een infectie optreedt, manifesteert dit zich als roodheid, zwelling, pijn of pus vorming. Indien onbehandeld, kan het in het ergste geval het hele organisme aantasten en / of leiden tot ernstige ziekte.
Complicaties
Bijtwonden kunnen een breed scala aan complicaties veroorzaken. Ten eerste bestaat het risico dat de wond geïnfecteerd raakt door bacteriën en vuil. Bijtwonden veroorzaakt door wilde en vrij rondlopende dieren zijn bijzonder gevaarlijk, aangezien er een risico op bestaat hondsdolheid or tetanus infectie als er geen vaccinaties beschikbaar zijn. Kattenbeten strekken zich vaak uit tot op het bot en kunnen leiden tot infecties in de gewrichtsholten. Complicaties kunnen ook optreden als de wond niet alleen uitwendig is, maar gepaard gaat met verwondingen aan de botten of spier- en zenuwkoorden. Dan kunnen er sensorische stoornissen en verlamming zijn, maar ook verplaatste fracturen en latere misvormingen. Vaker resulteren in bijtwonden pijn en koorts symptomen, die kunnen leiden tot veelzijdige complicaties bij kinderen, ouderen, zwangere vrouwen en risicopatiënten. Bijtwonden worden ook vaak in verband gebracht met trauma en daaropvolgende psychische stoornissen. Behandeling van bijtwonden kan complicerend zijn als de wond na het hechten niet volledig geneest of weer gaapt (dehiscentie). Om complicaties en late effecten te voorkomen, moeten bijtwonden altijd eerste medische noodhulp krijgen en daarna onder medisch toezicht worden behandeld en genezen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een bijtwond dient altijd door een arts onderzocht te worden, ook al is het maar een oppervlakkige verwonding. Dit komt omdat het kan leiden op de overdracht van verschillende ziekten, zoals hondsdolheid. Bloed vergiftiging kan ook het gevolg zijn van een bestaande bijtwond. Wie kiest in zo'n geval voor een medische en medicinale behandeling, die goede kansen heeft op een snel en volledig herstel. Als u echter geen medische behandeling zoekt voor een bestaande bijtwond, stelt u zichzelf bloot aan groot gevaar. Mogelijk pathogenen kan zich door het lichaam verspreiden, met een ernstige infectie tot gevolg. Bovendien kan er zijn hoofdpijn, misselijkheid, braken en een verhoogde temperatuur. Als deze symptomen direct na een bijtwond optreden, moet uiterlijk dan een geschikte arts worden geraadpleegd. Anders is er zelfs acuut levensgevaar als de bestaande bijtwond niet wordt behandeld door een arts of geschikte medicatie. Om deze reden geldt het volgende: Een bijtwond dient altijd zo snel mogelijk behandeld te worden met geschikte medicatie of door een specialist. Alleen op deze manier kan een volledige en snelle genezing worden gegarandeerd.
Behandeling en therapie
Getroffen personen kunnen vaak op het eerste gezicht niet zien of een bijtwond medisch ingrijpen vereist of vanzelf zal genezen. Vooral kleine blessures met een kleine bloed verlies wordt niet zelden onderschat. Desalniettemin moet een arts worden geraadpleegd om infectie te voorkomen. Naast de eerste behandeling van het letsel, besteedt de arts bijzondere aandacht aan het desinfecteren van het getroffen gebied en zo te voorkomen ontsteking Voor dit doel kan het weefsel worden behandeld met speciale medische spoelingen. Vaak is het ook aan te raden om in te nemen antibiotica voor een paar dagen. De bestaande vaccinaties van de patiënt worden ook gecontroleerd, omdat bijtwonden hondsdolheid kunnen veroorzaken, hepatitis or tetanus en dus een bedreiging vormen voor volksgezondheid en leven. Open wonden bloeden in het begin meestal erg hevig. Indien nee hemofilie aanwezig is of er geen anticoagulantia worden ingenomen, sluit een wond meestal binnen 12 uur met korstjes. Indien nodig worden gemiste vaccinaties ingehaald (dit is vooral het geval bij tetanus). Als de bijtwond erg diep is, moet deze mogelijk worden gehecht, wat de arts poliklinisch doet onder toezicht van een arts. plaatselijke verdoving Alvorens naar een arts of ziekenhuis te gaan, moeten patiënten ervoor zorgen dat de bijtwond indien mogelijk steriel wordt bedekt om kiemen van het binnendringen. Als een bijtwond op de juiste manier wordt behandeld, geneest deze meestal zonder problemen. Echter, littekens blijven meestal voor altijd zichtbaar. Voor grotere of geïnfecteerde wonden kan een langdurige en intensieve behandeling nodig zijn, vooral als de patiënt het moeilijk heeft medische geschiedenis.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor een bijtwond hangt direct samen met het type bijtwond en de ernst van de verwonding. Bijvoorbeeld oppervlakkige bijtwonden waarbij alleen de bovenste laag van huid is aangetast zijn minder ernstig dan diepere beten en vleeswonden. Daarnaast zijn er dieren waarbij een beet over het algemeen als onschadelijker wordt beschouwd dan bij andere. Zo treedt in ongeveer de helft van alle gevallen een infectie van de wond op - vooral vaak bij hondenbeten, menselijke beten of insectenbeten. Bovendien, bacteriën die van buitenaf de wond binnendringen spelen hierbij ook een rol, waarbij de gevaren mede mede afhankelijk zijn van de vaccinatiestatus. Als een dergelijke infectie niet op de juiste manier wordt behandeld, kan deze zich over het hele lichaam verspreiden en in het ergste geval leiden tot ernstige complicaties of overlijden. Doorslaggevend voor de prognose van een bijtwond zijn de reiniging en de daaropvolgende behandeling. Als een wond professioneel wordt behandeld, hoeft u niet bang te zijn voor complicaties. Af en toe chirurgisch maatregelen zijn aangewezen om de wond te sluiten. De duur van de behandeling hangt af van de ernst van de verwonding en varieert dienovereenkomstig van enkele dagen tot enkele weken. Trauma kan optreden als gevolg van een ernstiger bijtletsel en de ontwikkeling van een fobie die gericht is op het dier in kwestie. In hoeverre dit behandeling vereist en in hoeverre dit de persoon verder beperkt, moet per geval worden beoordeeld.
het voorkomen
Omdat een bijtwond een blessure is, kan er geen volledige preventie zijn. Er moet echter speciale aandacht worden besteed aan de omgang met dieren, vooral als er ook kinderen bij betrokken zijn. Aan een bestaande vaccinatiebescherming dient in principe bij alle personen aandacht te worden besteed, zodat deze bij een beet niet tot zware nawerkingen komt. Bij twijfel dient altijd een arts geraadpleegd te worden als er sprake is van een bijtwond met een huidlaesie.
Nazorg
Passende nazorg is erg belangrijk en significant bij een bijtwond, anders kunnen er onnodige complicaties optreden. Nadat medische behandeling is gegeven, moet een bijtwond nauwlettend worden gevolgd. Onder bepaalde omstandigheden kan een infectie optreden als de wond ermee besmet is bacteriën Wie op dit moment afziet van alle vervolgonderzoeken, stelt zichzelf bloot aan een groot risico. In bijzonder slechte gevallen is er zelfs de dreiging van bloed vergiftiging, wat tot de dood kan leiden. Bovendien is de vorming van een abces is mogelijk. In dit geval, pus vocht hoopt zich op, wat door een arts moet worden behandeld. Als u besluit om regelmatig vervolgonderzoeken te laten doen voor een bijtwond, kunt u rekenen op een vlotte genezing. Dergelijke onderzoeken zijn absoluut noodzakelijk bij een dergelijke wond, omdat er tal van verschillende complicaties en bijwerkingen kunnen optreden. Natuurlijk moet ook rekening worden gehouden met de ernst van de bestaande bijtwond. Kleine oppervlakkige bijtwonden vereisen uiteraard ook vervolgonderzoek, aangezien deze complicaties ook op een later tijdstip kunnen optreden. Bij een bijtwond moeten zeker vervolgonderzoeken plaatsvinden in het daaropvolgende genezingsproces. Anders moet de getroffen persoon aanzienlijke nawerkingen verwachten, die in veel gevallen zelfs levensbedreigend zijn.
Dit is wat u zelf kunt doen
Een bijtwond moet eerst intensief gereinigd en gedesinfecteerd worden. Door speciale spoeling te gebruiken solutionskan een verdere infectie van de wond mogelijk nog worden voorkomen. De wond kan dan worden aangekleed met een gips of verband. Steriele kompressen of vochtige pleisters uit de apotheek zijn geschikt voor grotere verwondingen. Grote bijtwonden moeten echter altijd door een arts worden behandeld en, indien nodig, operatief worden gesloten om het risico op infectie en bloedverlies te minimaliseren. Bovendien moet de vaccinatiebescherming worden gecontroleerd en indien nodig worden vernieuwd. Voor verder wondverzorging, wordt aanbevolen het gewonde lichaamsdeel te sparen en te observeren. Als de wond niet goed geneest en bijvoorbeeld geïnfecteerd raakt, moet een arts worden geraadpleegd. Als de wond goed geneest, kan het genezingsproces extra worden versneld door kokosolie, honing, aloe vera of wit azijn Een ander huismiddeltje is de ontstekingsremmende en antimicrobiële weegbree, die in de vorm van geplette bladeren op de schoongemaakte bijtwond kan worden aangebracht. Schraap tot slot een gevormde korst niet weg en bescherm het beschadigde gebied goed tegen zonlicht. Regelmatige hydratatie en voldoende innemen vitaminen A, C, E en eiwitten zal de genezing van een bijtwond verder bevorderen.
