Bijbehorende symptomen
De symptomen kunnen acuut en ernstig zijn of langzaam voortschrijdend, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Acuut letsel aan botten, ligamenten en kraakbeen van de pols kan gepaard gaan met ernstige schietpartijen pijn. Dit wordt gevolgd door een enorme bewegingsbeperking vanwege de pijn en mogelijke verkeerde uitlijning van de botten.
In de meeste gevallen veroorzaakt bloeding ook zwelling en roodheid, die op hun beurt weer de oorzaak zijn pijn. Degeneratief kraakbeen schade aan de pols kan gedurende weken tot maanden toenemende symptomen veroorzaken. Toenemende pijn en beperkte mobiliteit zijn hier ook typerend.
In vergevorderde stadia kan er hoorbaar wrijven van de botten tijdens bewegingen, aanzienlijke pijn, verstijving van het gewricht en chronische zwelling. In de meeste gevallen duidt zwelling op een niet-fysiologische ophoping van vocht. Dit kunnen ontstekingsvloeistoffen zijn, pus en bloed.
Acute verwondingen aan de botten en ligamenten van de pols gaan meestal gepaard met het letsel van kleinere bloed schepen. Als gevolg hiervan treden blauwe plekken op, die van buitenaf zichtbaar zijn als blauwe plekken, roodheid of zwelling. Chronische degeneratieve ziekten kunnen er ook voor zorgen dat het gewricht opzwelt. De wrijving van de botten veroorzaakt vaak een ontstoken irritatietoestand, wat leidt tot een verhoogde vochtproductie van het gewricht slijmvlies. Op de lange termijn kunnen aanvullende botveranderingen optreden, waardoor het gewricht dikker en gezwollen kan lijken.
Diagnose
Een belangrijke aanwijzing voor eerste vermoedelijke diagnoses is de oorsprong van de pijn. Indicaties van nieuwe blessures, nieuw gestarte sporten of langdurig bestaande klachten wijzen de weg in de diagnose. EEN fysiek onderzoek kan ook zwelling, verkeerde posities, bewegingsbeperkingen en provocerende pijn identificeren.
Met de hulp van een ultrageluid onderzoek, gewrichtseffusies kunnen al goed worden onderzocht en mogelijk ligament en kraakbeen schade kan worden vermoed. Om verwondingen van de botstructuren te detecteren, extra Röntgenstraal en CT-onderzoeken moeten mogelijk worden uitgevoerd. Het CT-beeld is de gedetailleerde versie met hoge resolutie, vooral voor de diagnose van de kleine carpale botten. Een MRI-onderzoek kan worden uitgevoerd om gedetailleerde afbeeldingen van te maken kraakbeenschade of ligamentische verwondingen.
