Therapie
De therapie voor een beknelde zenuw in de billen is in eerste instantie gericht op het verlichten van de pijn Rust en bedrust worden aanbevolen. Het helpt vaak ook om de getroffenen te verheffen been.
Pijnstillers zoals paracetamol or ibuprofen kan ook worden ingenomen. Zalven zoals Voltaren of Doc zalf zijn ook nuttig. Bij ernstige spierspanning in de rug wordt af en toe spierverslappende medicatie ingespoten.
Als het acute pijn symptomen zijn onder controle, fysiotherapie of fysiotherapie moet worden uitgevoerd. In eerste instantie is deze behandeling bedoeld om de spieren te ontspannen door middel van massages en warmtetoepassingen. Een effectieve behandeling van beknelling kan echter alleen worden bereikt door bewegingstraining, daarom worden oefeningen uitgevoerd die met name de lage rugspieren versterken.
Als de zenuw bekneld raakt als gevolg van structurele veranderingen (bijv. Hernia, vernauwing van de wervelkanaal), kan een operatie noodzakelijk worden. Dit is echter zelden het geval. Een operatie wordt ook uitgevoerd wanneer ernstige symptomen zoals a blaas mictiestoornis optreden, of de pijn kan niet voldoende worden behandeld. In het geval van oorzaken zoals kwaadaardige tumoren in de wervelkolom, kanker therapie moet worden uitgevoerd. Dit bestaat meestal uit een operatie, chemotherapie en radiotherapie.
Duur
De beknellingssymptomen duren meestal een tot twee maanden. De duur is voornamelijk gebaseerd op de tijd dat de Ischiaszenuw moet regenereren zodra de oorzaak van de opsluiting is weggenomen. Omdat de oorzaak vaak te zwakke rugspieren of een slechte lichaamshouding is, hangt de duur van de klachten grotendeels af van de frequentie van de oefentherapie. Zelfs een herhaling van de symptomen kan alleen consequent worden voorkomen door de rugspieren permanent te versterken. Degenen die de oefeningen niet uitvoeren, moeten daarentegen een aanzienlijk langdurig verloop van de pijn tot aan de chronificatie ervan verwachten.
Diagnose
De diagnose van een beknelde zenuw in de billen bestaat in eerste instantie uit verschillende klinische tests. In de zogenaamde Laségue-test en de Bragard-test Ischiaszenuw wordt gericht uitgerekt. Als de zenuw op een gegeven moment bekneld raakt, treedt plotselinge schietpijn op.
Motorische tests zoals het lopen van de teen of de hiel kunnen aanwijzingen geven voor motorische storingen. De reflexen van de patellapees (patellaire reflex) en de achillespees (aan de voet) worden ook getest. Als de tests positief zijn, kan beeldvorming zoals MRT of CT worden uitgevoerd.
