De juiste therapie van een externe meniscus traan is van enorm belang. Kraakbeen weefsel kan op zichzelf slechts in zeer beperkte mate genezen, aangezien het geen van beide is zenuwen noch bloed schepen en wordt daarom slecht voorzien van voedingsstoffen die nodig zijn voor het genezingsproces. Als een traan langere tijd onbehandeld blijft, is de kans daarom groot dat de getroffen persoon na verloop van tijd gevolgschade oploopt.
Heel vaak, bijvoorbeeld kniegewricht artrose treedt op. Welk type behandeling wordt gekozen voor een uitwendige meniscus scheur hangt af van veel verschillende factoren. Naast de leeftijd, het individu voorwaarde van de patiënt (bijvoorbeeld relevante eerdere ziekten zoals artrose) en zijn of haar speciale wensen (het is bijvoorbeeld belangrijk om te weten of sportactiviteiten nog op grote schaal worden gepland), de objectiveerbare omvang van de schade aan de buitenste meniscus traan speelt een bijzonder belangrijke rol.
In het geval van kleine beschadigingen (dit omvat o.a. scheuren van de buitenste meniscus die korter zijn dan 1 cm en zich in het buitenste gedeelte van de meniscus bevinden), probeert men meestal eerst een conservatieve behandeling. Hierbij wordt de knie gedurende een bepaalde tijd geïmmobiliseerd. Speciale spalken en lopen AIDS kunnen als hulpmiddelen worden beschouwd.
Geleidelijk moet de patiënt het gewricht weer belasten. Fysiotherapeutische oefeningen zijn vooral belangrijk om de spieren te trainen. Indien nodig, pijnstillers of maatregelen zoals elektrotherapie of handmatige technieken kunnen worden gebruikt om de behandeling van een gescheurde te begeleiden buitenste meniscus.
Chirurgische therapie
Ernstigere schade daarentegen vereist meestal een chirurgische behandeling. Hier is de voorkeursmethode artroscopie, waar verschillende chirurgische technieken kunnen worden gebruikt. Dit is een minimaal invasieve ingreep, wat betekent dat er slechts zeer kleine huidincisies nodig zijn om te opereren.
Waar mogelijk wordt geprobeerd om zoveel mogelijk van de buitenkant te behouden meniscus mogelijk en alleen de buitenste meniscusscheuren worden behandeld door hechten. Bovendien, getroffen delen van de kraakbeen kan worden gladgestreken. Bij uitgebreidere defecten of in gevallen waarin de scheur zich bevindt in het deel van de buitenste meniscus dat niet is voorzien van bloed, er is geen manier om een deel van de meniscus te verwijderen (gedeeltelijke resectie).
Zelfs als er in de loop van de blessure stukjes volledig van de meniscus zijn losgekomen en vrij in het gewricht aanwezig zijn, worden ze verwijderd om later geen verdere schade te veroorzaken. Bij zeer weinig patiënten (bijvoorbeeld als de meniscus volledig is vernietigd) kan het nuttig zijn om de gehele buitenste meniscus te verwijderen. Het wordt dan ofwel vervangen door een kunstmatig meniscusimplantaat of een donormeniscus.
Na al deze operaties is het precies hetzelfde als bij conservatieve behandeling, om de aangedane knie langzaam stap voor stap in de oorspronkelijke staat te herstellen. Complicaties tijdens een operatie voor a gescheurde buitenste meniscus zijn uiterst zeldzaam. Er kan een bloeding zijn of zenuwschade.
Bovendien is er, zoals bij elke chirurgische ingreep, een zeker risico op wond genezen aandoeningen of infecties. De overgrote meerderheid van de patiënten overleeft de therapie echter zonder problemen en krijgt weer een volledig functionele werking kniegewricht na een bepaalde tijd.
