Risico op beroerte
Atriale flutter wordt gekenmerkt door een sterk verhoogde slagfrequentie van de atria. Sinds atriale flutter gaat gepaard met slagfrequenties tussen 250 en 450 slagen per minuut, de individuele hartslagen kunnen niet langer worden gecoördineerd. In plaats van de bloed doelgericht vanuit de atria in de ventrikels gepompt wordt, wordt het bloed in het gebied van de atria rondgedraaid.
Op sommige plaatsen is het bloed wordt bijzonder snel getransporteerd, op andere plaatsen vormt het wervelingen en weer waar anders een bijzonder langzame bloedstroom optreedt. Dit traag bloed doorstroming bevordert de vorming van bloedstolsels. Deze zijn aanvankelijk slechts klein, maar belemmeren bovendien de bloedstroom in het atrium.
Dit zorgt op zijn beurt voor nieuwe turbulentie. Hierdoor ontstaat een vicieuze cirkel die leidt tot de vorming van grotere bloedstolsels (zogenaamde trombi). Als deze trombi loskomen van de atriale wand, kunnen ze de linker hartkamer.
Van daaruit kunnen de bloedstolsels gemakkelijk worden getransporteerd de aorta van het lichaam. Bij de volgende kruising blijven de trombi erin de aorta of beweeg met de bloedstroom door de halsslagader aan de hoofd Deze stolsels nestelen zich nu op nauwe punten in het bloed schepen van de hersenen en blokkeer deze schepen. Als gevolg hiervan is het hersenen weefsel erachter wordt niet langer van bloed voorzien. Dit leidt tot een beroerte.
