Behandeling
De behandeling van een olecranon breuk is in de meeste gevallen chirurgisch. Alleen in het geval van niet-verplaatste (niet-ontwrichte) fracturen bij kinderen kunnen de breuk conservatief worden behandeld als hun botten een ander genezend vermogen hebben. In dit geval is het breuk wordt geïmmobiliseerd met een Gilchrist- of Desault-verband.
Immobilisatie zorgt ervoor dat de botdelen op een nauwkeurig passende manier in elkaar groeien. Alle andere fracturen moeten echter operatief worden behandeld. Er wordt onderscheid gemaakt tussen eenvoudige avulsiefracturen, waarbij het olecranon eenvoudig wordt doorbroken en het bovenste deel omhoog wordt getrokken door de tricepsspier, en verbrijzelde fracturen, waarbij het olecranon in verschillende delen wordt gebroken.
Bij de behandeling van beide fracturen is de toegang vanuit de straal (spaak) om de ellepijpzenuw. De belangrijke taken van de ellepijpzenuw omvatten de gevoelige verzorging van delen van de onderarm en hand, evenals flexie in pols en spreiding van de vingers. De avulsiefractuur wordt behandeld met behulp van spanbandosteosynthese. Bij deze techniek worden de trekkrachten die de botfragmenten uit elkaar trekken door middel van draadlussen omgezet in drukkrachten.
De fracties worden zo bij elkaar gebracht en vastgehouden zodat ze weer kunnen genezen. Bij een verbrijzelde fractuur worden de afzonderlijke fractuurfragmenten (botdelen) gestabiliseerd door middel van plaatosteosynthese. Kleine plaatjes worden gebruikt om de puinfragmenten aan elkaar te bevestigen en ze in de juiste positie te houden zodat ze aan elkaar kunnen groeien.
In beide gevallen wordt het metaal meestal verwijderd in een andere kleine chirurgische ingreep. Dit gebeurt op zijn vroegst na 2 maanden. Tijdens de periode van fractuurgenezing kan immobilisatie noodzakelijk zijn, afhankelijk van de omvang van de fractuur. Fysiotherapeutische oefeningen kunnen de mobiliteit ondersteunen en krachtverlies tegengaan.
Prognose
Met adequate medische behandeling en de juiste keuze en uitvoering van de operatietechniek is de kans op genezing een olecranon fractuur zijn zeer goed. De prognose hangt in wezen af van de omvang van de breuk en het letsel aan aangrenzende structuren zoals schepen, spieren en pezen or zenuwen. Verbrijzelde fracturen kunnen ondanks zorgvuldige chirurgische behandeling leiden tot onregelmatigheden in het gewricht.
Hierdoor kan dit leiden tot slijtage van het gewricht kraakbeen (artrose) of pijnlijke bewegingsbeperkingen. Dit kan problematisch zijn bij zware sporten zoals tennis, golf of roeien, maar heeft normaal gesproken geen invloed op het gewricht in zijn dagelijkse functie. De operatie zelf kan als laag risico worden aangemerkt en leidt slechts zelden tot letsel aan belangrijke structuren, ontstekingen of wond genezen aandoeningen.
