De scalenus anterieure spier, samen met in totaal drie gepaarde scalenus-spieren, maakt deel uit van de diepte nek spierstelsel. Het is afkomstig van halswervels 3 tot 6 (C3-C6) en trekt schuin naar de 1e rib. De scalenus anterieure spier voert drie mechanische hoofdtaken uit; het is betrokken bij laterale flexie en rotatie van de nek, en in zijn functie als hulpademhalingsspier, is hij betrokken bij het opheffen van de 1e rib.
Wat is scalenus anterieure spier?
De scalenus anterieure spier is, net als de andere twee scalenus-spieren, gepaard en behoort tot de diepte nek spierstelsel. De Duitse naam "voorste ribbenkastspier" duidt op zijn functie als hulpademhalingsspier. De spier is afkomstig van de C3 t / m C6 halswervels en trekt schuin zijwaarts naar de 1e rib, zodat bij het samentrekken en fixeren van de cervicale wervelkolom aan beide zijden tractie wordt uitgeoefend op de eerste rib, waardoor de rib en dus de thorax omhoog komen . Dit betekent dat het proces van inademing is ondersteund. Tussen de scalenus anterieure spier en de scalenus medius spier, dat wil zeggen tussen de anterieure en middelste ribbenkastspieren, is er een driehoekige opening, de scalenus gap, waardoor zenuwen en bloed schepen slagen voor. Onder meer schepen, de subclavia slagader loopt door de scalenus gap. Het is een belangrijk paar slagader van het lichaam, waarvan de linkertak direct uit de aortaboog komt en de rechtertak zich aftakt uit de stam (truncus brachiocephalicus). vaak bij de juiste cervicale slagader De twee slagaders leveren zuurstof bloed aan de hoofd, nek, schouders en armen. De zenuwen passeren door de scalenus gap zijn afkomstig van de brachiale plexus, de zenuwplexus waarvan de takken de armen, schouders en borst.
Anatomie en structuur
De voorste spier van de scalenus, de voorste rib die de spier vasthoudt, komt qua anatomische structuur overeen met de skeletspier. Het spierweefsel bestaat voornamelijk uit gestreepte rode spier, die een hoog gehalte aan heeft myoglobine omdat de spier continu wordt blootgesteld spanning vaak. De skeletspier wordt gekenmerkt door het feit dat de hoeveelheid kracht die nodig is om de spiervezels samen te trekken, continu kan worden gedoseerd door overeenkomstige zenuwimpulsen. Een ander kenmerkend kenmerk is dat de spanning van de skeletspieren grotendeels onderhevig is aan vrijwillige controle. Om zijn hoofdfunctie te vervullen, de verhoging van de eerste rib of de gehele thorax, vereist de scalenus anterieure spier een goede tegenhouding. Het waaiert daarom uit aan het bovenste uiteinde, zodat, wanneer samengetrokken, de eenzijdige trekbelasting wordt verdeeld over de vier halswervels C3 tot C6, waardoor het probleem van hernia in het cervicale gebied wordt geminimaliseerd. Aan het onderste uiteinde zijn de twee ribbehoudende spieren bevestigd aan speciaal ontworpen kleine bultjes (knobbeltjes) op de eerste ribbenboog (tuberculum musculus scalenus anterior). Sensorische en motorische innervatie wordt verzorgd door spinale zenuwtakken die uit de wervelkanaal tussen halswervels C5 tot C7.
Functie en taken
Een van de belangrijkste functies van de twee scaleni anteriores-spieren is het actief ondersteunen van de ademhaling. Gelijktijdige samentrekking van de twee voorste ribbehoudspieren trekt de ribben naar boven. Dit breidt het borst holte zodat inademing is ondersteund. Bij andere functies ondersteunen de twee spieren aanzienlijk de laterale nekflexie en laterale rotatie in het horizontale vlak. Nekflexie naar rechts of links en hoofd rotatie naar rechts of links kan worden bereikt door eenzijdige samentrekking van de rechter of linker scalenus anterieure spier. Naast hun motorische functies vervullen de twee voorste ribben spieren ook een beschermende functie. Hun schuine verloop van de eerste ribbenboog naar de halswervels creëert een driehoekige ruimte tussen hen en de scalenus medius spier, de scalenus gap. Het dient om belangrijk door te geven en te beschermen bloed en zenuw schepen die de hoofd, schouders en armen met zuurstofrijk bloed of innerlijke sensorische en motorische functies.
Ziekten
chronisch spanning of andere oorzaken die leiden tot verharding van de anterieure of middelste ribbenhoudende spier kunnen een vernauwing van de scalenus-opening veroorzaken, waardoor er druk wordt uitgeoefend op de subclavia-slagader die erin loopt of op de zenuwvezels van de brachiale plexus (zenuwcompressie). de vernauwing van de scalenus gap leidt tot het zogenaamde scalenus syndroom, dat zich kan manifesteren als pijn in de onderarm of paresthesieën in de hand. Symptomen zoals tintelingen, gevoelloosheid en koud sensaties zijn ook typische metgezellen van het scalenus-syndroom. Als de subclavia-slagader ook wordt samengedrukt, is er een onvoldoende bloedtoevoer en in veel gevallen zelfs een daling van bloeddruk Vergelijkbare symptomen worden veroorzaakt door "thoracic outlet syndroom," ook gekend als Schoudergordel compressiesyndroom, waarbij zenuwvezels, de hoofdslagader en de belangrijkste ader (subclavia ader) worden evenzeer beïnvloed door compressie. Triggerende factoren voor de vernauwing zijn onder meer vergroting (hypertrofie) van de scalenus anterieure spier. Overmatige samentrekking van de anterieure ribben cervicale spier kan een hyperadductiesyndroom veroorzaken, dat zich manifesteert in een sterke verhoging van de bovenste rib waaraan de spier is vastgemaakt. In de loop van de compressie van het zenuwen treedt ook op bij symptomen die vergelijkbaar zijn met die hierboven beschreven. De symptomen treden meestal 's nachts op en vrouwen worden vaker getroffen dan mannen. Het feit dat zenuwcompressie in de nek leidt tot paresthesie en verlamming van de armen en schouders, wordt door moderne anesthesie voor chirurgische ingrepen in het schoudergebied en op de armen. In een regionaal anesthesie procedure, de brachiale plexus wordt verdoofd in de scalenus-opening. Er is geen behoefte aan narcose.
