Amoxicilline en alcohol - is dat compatibel?

Amoxicilline behoort tot de grote groep antibiotica. Een antibioticum is een stof of medicijn met een antimicrobiële werking en wordt daarom gebruikt bij de behandeling van infecties. Een antibioticum is echter alleen effectief tegen infectieziekten veroorzaakt door bacteriële pathogenen.

Algemene informatie over dit antibioticum vindt u op Amoxicilline. Als een infectieziekte bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door een virale ziekteverwekker, is antibioticatherapie dus niet effectief. Amoxicilline is een antibioticum dat behoort tot de grote groep zogenaamde penicillines. Penicillines hebben een antibiotische werking doordat ze de vorming van de bacteriële celwand remmen.

Penicillines zijn bijzonder effectief tegen zogenaamd grampositief bacteriën. Zo'n gram-positief bacteriën zijn bijvoorbeeld streptokokken, die kan worden geactiveerd amandelontsteking or roos. In tegenstelling tot klassiek penicilline, amoxicilline heeft een breder werkingsspectrum met een bijkomend effect tegen zogenaamd gramnegatief bacteriën zoals E. coli, zodat het ook kan worden gebruikt tegen urineweginfecties.

Amoxicilline wordt voornamelijk via de nieren uitgescheiden. Alcohol in de engere zin van het woord betekent alcohol drinken, dat de chemische alcohol ethanol bevat. Het drinken van alcohol wordt voornamelijk gemetaboliseerd in de lever via het enzym alcohol dehydrogenase.

Zoals er ook zijn antibiotica die worden gemetaboliseerd in de lever, in tegenstelling tot amoxicilline, dient men het drinken van alcohol tijdens het gebruik te vermijden. Amoxicilline is een antibioticum dat niet alleen apotheekplichtig is, maar ook op recept verkrijgbaar. Dit voorkomt met name oneigenlijk gebruik van antibiotica.

Amoxicilline is daarom uitsluitend op doktersvoorschrift verkrijgbaar. De tabletten zijn wit van kleur en hebben een breukgleuf zodat de patiënt ze gemakkelijker kan verdelen volgens de dosis. De tablet moet ongekauwd worden ingenomen met een slok water.

De gelijktijdige inname van voedsel met amoxicilline is zonder aarzeling mogelijk en belemmert het effect niet. Wat betreft de dosering, dienen de gebruiksduur en de dosering altijd individueel door de arts aan de betreffende patiënt te worden aangepast. De dosering is afhankelijk van de leeftijd, het gewicht van de patiënt en nier functie, het type ziekteverwekker en de locatie en ernst van de infectie.

Voor volwassenen en kinderen die meer dan 40 kilogram wegen, is de standaarddosis 1500-3000 mg verdeeld over 3 doses per dag. Door de dosis over 3 afzonderlijke doses te verdelen, wordt een continu effectniveau bereikt. In het geval van bijzonder ernstige infectieziekten kan de dagelijkse dosis amoxicilline worden verhoogd tot 4000-6000 mg per dag.

De dosisbepaling bij kinderen die minder dan 40 kilogram wegen, is gebaseerd op lichaamsgewicht. Kinderen krijgen een dosis van 50-100 mg amoxicilline per kilogram lichaamsgewicht per dag. Ook hier is de dosis verdeeld over 3 individuele doses per dag.

Bovendien zijn er enkele speciale kenmerken waarmee rekening moet worden gehouden met betrekking tot de dosering van amoxicilline. In het geval van een beperking van de nierfunctie, dwz een beperking van de zogenaamde glomerulaire filtratiesnelheid (GFR), die in feite een maat is voor de nierOm de prestaties te verbeteren, moet de dosis Amoxicilline worden aangepast. Normaal nier functie resulteert in een glomerulaire filtratiesnelheid van ongeveer 100-120 ml / min.

In het geval van een beperkte nierfunctie met een glomerulaire filtratiesnelheid lager dan 30 ml / min, wordt een verlaging van de dosis amoxicilline aanbevolen. In dit geval is de nier niet langer in staat om het medicijn Amoxicilline goed uit te scheiden, wat leidt tot een ophoping van het medicijn in het lichaam. Als de nierfunctie nog slechter is met een glomerulaire filtratiesnelheid van 20-30 ml / min of zelfs minder dan 20 ml / min, moet worden gestreefd naar een verlaging van de dosis tot 2/3 of 1/3 van de normale dosis.

Niet alleen de nierfunctie bepaalt de dosis amoxicilline, maar ook de ziekteverwekker en de plaats van infectie. Als amoxicilline wordt gebruikt als onderdeel van een zogenaamde drievoudige therapie samen met claritromycine, een macrolide-antibioticum, en pantoprazol, een protonpompremmer, om een Helicobacter pylori infectie, is de dosis in dit therapieschema 2 maal 1000 mg amoxicilline per dag gedurende 7 dagen. Helicobacter pylori is een bacterie die de maag en veroorzaakt vaak gastritis en zweren.

Een andere mogelijke indicatie voor therapie met amoxicilline is de zogenaamde endocarditis profylaxe. Endocarditis is een zeer acute ziekte van de hart- kleppen, meestal veroorzaakt door bacteriën, die voornamelijk de mitralisklep en aortaklep en kan leiden tot hun vernietiging. Bij patiënten met een verhoogd risico, bijvoorbeeld patiënten met een hart- klepvervanging of aangeboren hartafwijkingen, een eenmalige orale toediening van amoxicilline van 2000-3000 mg wordt 1 uur vóór de ingreep toegediend voor interventies met een hoog risico op endocarditis.

Interventies met een dergelijk hoog risico voor de bovengenoemde hoogrisicopatiënten omvatten tandheelkundige ingrepen. Over het algemeen moet niet alleen de dosis amoxicilline-therapie individueel worden gekozen, maar ook de duur van de therapie. In principe moet de behandelende arts ook beslissen over de duur van de amoxicillinetherapie.

Amoxicilline moet ongeveer 7-10 dagen worden ingenomen, met een minimale therapieduur van ongeveer 2-3 dagen na het einde van de ziektesymptomen. De therapie van bepaalde pathogenen zoals de zogenaamde beta-hemolytica streptokokken vereist een langere therapieduur om complicaties zoals reumatisch te voorkomen koorts. Regelmatige consumptie van alcohol moet worden vermeden, vooral als u amoxicilline gedurende een langere periode gebruikt.