Kan medicatie helpen?
Kortom, medicamenteuze behandeling van angst voor verlies moet altijd het laatste redmiddel zijn en andere therapeutische benaderingen, zoals veranderingen in het dagelijks leven of psychotherapie, moet van tevoren worden waargenomen. De meeste medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van angst voor verlies zijn goedgekeurd voor de behandeling van Angst stoornissen, waarnaar angst voor verlies kan vanaf een bepaald niveau worden toegeschreven. Het is belangrijk dat een medicamenteuze therapie altijd gepaard gaat met een psychotherapeutische therapie, meestal a gedragstherapie, omdat alleen dit de oorzaak van de angst kan behandelen.
Medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van Angst stoornissen zijn verschillende antidepressiva, speciale anxiolytica (anxiolytica), zoals buspiron of benzodiazepines. Wat ze echter allemaal gemeen hebben, is dat ze alleen de symptomen kunnen onderdrukken en geen genezende werking hebben. Hier is een overzicht van de verschillende antidepressiva: Antidepressiva - Welke medicijnen zijn beschikbaar?
Duur
De duur van verliesangst kan zeer variabel zijn, dit hangt enerzijds af van de traumatiserende ervaring die tot de ontwikkeling van de angsten heeft geleid, maar ook van het doelobject van deze angsten en een mogelijke behandeling. Angst voor verlies bijvoorbeeld, die begon in jeugd en zich op de partner projecteren, kunnen tientallen jaren meegaan als ze niet worden behandeld. Als de angst voor verlies echter niet sterk is ontwikkeld, kunnen deze ook binnen enkele jaren afnemen omdat het verwachte verlies zich niet heeft voorgedaan. Daarom is de basisduur van de angsten erg moeilijk te beschrijven en kan deze niet voor de individuele patiënt worden voorspeld.
Angst voor verlies bij het kind
De ontwikkeling van angst voor verlies is een veel voorkomend probleem bij kinderen. De mate van deze angst kan echter sterk variëren en het is belangrijk om onderscheid te maken tussen 'normale' en buitensporige angst voor verlies. Bijvoorbeeld kinderen aan het begin van kleuterschool Klagen bijna altijd over scheiding van hun ouders.
Dit gedrag duurt echter meestal maar een paar dagen of weken. Als deze angst echter blijvend is en uiteindelijk leidt tot de beëindiging van kleuterschool aanwezigheid, er is een vermoeden van overmatige angst voor verlies. Deze angsten zijn meestal te wijten aan zeer vroege ervaringen die het kind traumatiseren, zoals het verlies van een ouder door scheiding of overlijden.
Als een compenserende reactie ontwikkelt zich overmatige angst voor verlies ten aanzien van een andere zorgverlener. De therapie van deze angsten kan behoorlijk moeilijk blijken te zijn. Dit komt doordat de angst voor verlies van de kinderen bijna dagelijks uitkomt, ook al is het maar voor een paar uur, bijvoorbeeld tijdens het bijwonen van kleuterschool. Daarom is op dit punt meestal een zeer langzaam ontwennen van de verzorger nodig om de angsten te verminderen. Desalniettemin is het logisch om angsten voor verlies te behandelen, die al worden erkend in jeugd, zo vroeg mogelijk om hun invloed op de persoonlijkheidsontwikkeling te voorkomen.
