Gehoortest: behandeling, effect en risico's

Heb je een afspraak voor een gehoortest en wil je weten wat je kunt verwachten? In dit artikel leer je over de soorten, toepassingen, functies, doelen en risico's van gehoortesten.

Wat is een gehoortest?

Een gehoortest of audiometrie wordt gebruikt om ziekten van de gehoororganen te diagnosticeren. Typische toepassingsgebieden zijn beginnend gehoorverlies or leeftijdsgebonden gehoorverlies (presbycusis). Hoor je nog steeds goed genoeg? Net als de achteruitgang van het gezichtsvermogen, is de achteruitgang van het gehoor een geleidelijk proces. De eerste stap bij een gehoortest is om uw gehoor te controleren en, indien nodig, een gehoorstoornis op te sporen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee verschillende testmethoden: de subjectieve gehoortest, die de medewerking van de patiënt vereist, en de objectieve gehoortest - ook wel hersenstam audiometrie of ABR - waarin hersenen golven worden gemeten. De objectieve gehoortest wordt met name aanbevolen voor baby's en jonge kinderen. Bij de subjectieve gehoortest zijn er weer verschillende procedures, namelijk geluidaudiometrie, spraakaudiometrie en rekruteringsmeting. Als het doel is om de instelling van een hoortoestel te controleren, is de gehoortest die wordt gebruikt spraakaudiometrie. Wervingsmeting daarentegen bepaalt waar de oorsprong van een gehoorstoornis ligt, bijvoorbeeld in de gehoorzenuw of in de hersenen.

Functie, effect en doelen

Gehoortesten worden om verschillende redenen uitgevoerd. In 2007 baarden wetenschappers van het Kinderziekenhuis en het Regionaal Medisch Centrum in Seattle opschudding met een onderzoek waarin ze de resultaten van talloze gehoortesten van gezonde baby's en baby's die stierven aan plotselinge kindersterfte syndroom en vonden significante verschillen. Anders geldt: hoe eerder een gehoorstoornis wordt gedetecteerd, hoe beter. Daarom moet de eerste gehoortest kort na de geboorte worden uitgevoerd. Hierbij wordt de reactie van het binnenoor op een zacht geluid getest met een volume van 35 db - wat bijvoorbeeld overeenkomt met het gezoem van een stille kamerventilator op een meter afstand. Als het testresultaat opvallend is, hersenstam audiometrie wordt ook uitgevoerd. Deze gehoorscreening bij pasgeborenen wordt betaald door de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij, net als de gebruikelijke preventieve onderzoeken. Omdat er ook eenzijdige gehoorstoornissen zijn, moeten ouders ervoor zorgen dat de resultaten van deze screening in beide oren goed zijn. Als de kinderarts op U3 in de 3e / 4e maand vaststelt dat een kind misschien niet goed hoort, zal hij of zij het kind doorverwijzen naar een specialist in otolaryngologie of naar de afdeling kinderaudiologie van een nabijgelegen kliniek voor een gehoortest. Hoorzitting AIDS zijn beschikbaar voor baby's vanaf drie maanden. En dat is belangrijk, want alleen een kind dat goed hoort, leert goed praten. Een gehoortest kan ook nodig zijn voor volwassenen. Als u bijvoorbeeld wordt blootgesteld aan constante geluidshinder op uw werkplek, u merkt dat uw gehoor in de loop van de tijd is verslechterd of u plotseling last heeft van oorsuizen, dient u zo snel mogelijk een KNO-arts te raadplegen. Hij of zij zal waarschijnlijk zowel een subjectieve als een objectieve gehoortest uitvoeren. Na ziektes zoals een midden oorontsteking, roterend duizeligheid of een uitwendige oorontsteking, worden gehoortesten gebruikt om te bepalen of en in welke mate het gehoor hierdoor is aangetast.

Risico's en gevaren

Subjectieve gehoortesten zijn niet pijnlijk en worden daarmee niet geassocieerd volksgezondheid risico's. Wanneer het echter bij een kind wordt uitgevoerd, komt het voor dat het geen duidelijk resultaat geeft omdat de kleine patiënt bijvoorbeeld concentratie​ Daarom wordt in zo'n geval, net als bij een baby, vaak een objectieve gehoortest uitgevoerd. Iedereen die een baby of peuter heeft, weet hoe moeilijk het is om ze stil te houden. Het kan ook weerstand bieden aan de elektroden op zijn hoofd​ Om de betrokkenen een tijdrovende procedure te besparen, wordt de gehoortest vaak onder uitgevoerd narcose - met de gebruikelijke risico's en bijwerkingen zoals misselijkheid en braken. Wanneer de ademhaling buis is ingebracht, er kunnen bijvoorbeeld verwondingen aan de mond en keel. In zeldzame gevallen lijdt de patiënt hartstilstand gedurende anesthesie en moet worden gereanimeerd. Ouders hebben begrijpelijkerwijs hun bedenkingen bij een gehoortest onder narcose​ Maar als hun kind herhaaldelijk weigert mee te werken, blijft deze onderzoeksmethode de enige optie.

Ziekten die verband houden met gehoorverlies

  • Otitis media
  • Gehoorverlies
  • otosclerose
  • Akoestisch trauma (knaltrauma)
  • Leeftijdsgebonden gehoorverlies (presbycusis)